चौपाई
જૌં તુમ્હ મિલતેહુ પ્રથમ મુનીસા। સુનતિઉસિખ તુમ્હારિ ધરિ સીસા।।
અબ મૈં જન્મુ સંભુ હિત હારા। કો ગુન દૂષન કરૈ બિચારા।।
જૌં તુમ્હરે હઠ હૃદયબિસેષી। રહિ ન જાઇ બિનુ કિએબરેષી।।
તૌ કૌતુકિઅન્હ આલસુ નાહીં। બર કન્યા અનેક જગ માહીં।।
જન્મ કોટિ લગિ રગર હમારી। બરઉસંભુ ન ત રહઉકુઆરી।।
તજઉન નારદ કર ઉપદેસૂ। આપુ કહહિ સત બાર મહેસૂ।।
મૈં પા પરઉકહઇ જગદંબા। તુમ્હ ગૃહ ગવનહુ ભયઉ બિલંબા।।
દેખિ પ્રેમુ બોલે મુનિ ગ્યાની। જય જય જગદંબિકે ભવાની।।

चौपाई
সুর ব্রহ্মাদি সিদ্ধ মুনি নানা৷ দেখত রন নভ চঢ়ে বিমানা৷৷
হমহূ উমা রহে তেহি সংগা৷ দেখত রাম চরিত রন রংগা৷৷
সুভট সমর রস দুহু দিসি মাতে৷ কপি জযসীল রাম বল তাতে৷৷
এক এক সন ভিরহিং পচারহিং৷ একন্হ এক মর্দি মহি পারহিং৷৷
মারহিং কাটহিং ধরহিং পছারহিং৷ সীস তোরি সীসন্হ সন মারহিং৷৷
উদর বিদারহিং ভুজা উপারহিং৷ গহি পদ অবনি পটকি ভট ডারহিং৷৷
নিসিচর ভট মহি গাড়হি ভালূ৷ ঊপর ঢারি দেহিং বহু বালূ৷৷
বীর বলিমুখ জুদ্ধ বিরুদ্ধে৷ দেখিঅত বিপুল কাল জনু ক্রুদ্ধে৷৷

चौपाई
জৌং তুম্হ মিলতেহু প্রথম মুনীসা৷ সুনতিউসিখ তুম্হারি ধরি সীসা৷৷
অব মৈং জন্মু সংভু হিত হারা৷ কো গুন দূষন করৈ বিচারা৷৷
জৌং তুম্হরে হঠ হৃদযবিসেষী৷ রহি ন জাই বিনু কিএবরেষী৷৷
তৌ কৌতুকিঅন্হ আলসু নাহীং৷ বর কন্যা অনেক জগ মাহীং৷৷
জন্ম কোটি লগি রগর হমারী৷ বরউসংভু ন ত রহউকুআরী৷৷
তজউন নারদ কর উপদেসূ৷ আপু কহহি সত বার মহেসূ৷৷
মৈং পা পরউকহই জগদংবা৷ তুম্হ গৃহ গবনহু ভযউ বিলংবা৷৷
দেখি প্রেমু বোলে মুনি গ্যানী৷ জয জয জগদংবিকে ভবানী৷৷

चौपाई
सुर ब्रह्मादि सिद्ध मुनि नाना। देखत रन नभ चढ़े बिमाना।।
हमहू उमा रहे तेहि संगा। देखत राम चरित रन रंगा।।
सुभट समर रस दुहु दिसि माते। कपि जयसील राम बल ताते।।
एक एक सन भिरहिं पचारहिं। एकन्ह एक मर्दि महि पारहिं।।
मारहिं काटहिं धरहिं पछारहिं। सीस तोरि सीसन्ह सन मारहिं।।
उदर बिदारहिं भुजा उपारहिं। गहि पद अवनि पटकि भट डारहिं।।
निसिचर भट महि गाड़हि भालू। ऊपर ढारि देहिं बहु बालू।।
बीर बलिमुख जुद्ध बिरुद्धे। देखिअत बिपुल काल जनु क्रुद्धे।।

चौपाई
जौं तुम्ह मिलतेहु प्रथम मुनीसा। सुनतिउँ सिख तुम्हारि धरि सीसा।।
अब मैं जन्मु संभु हित हारा। को गुन दूषन करै बिचारा।।
जौं तुम्हरे हठ हृदयँ बिसेषी। रहि न जाइ बिनु किएँ बरेषी।।
तौ कौतुकिअन्ह आलसु नाहीं। बर कन्या अनेक जग माहीं।।
जन्म कोटि लगि रगर हमारी। बरउँ संभु न त रहउँ कुआरी।।
तजउँ न नारद कर उपदेसू। आपु कहहि सत बार महेसू।।
मैं पा परउँ कहइ जगदंबा। तुम्ह गृह गवनहु भयउ बिलंबा।।
देखि प्रेमु बोले मुनि ग्यानी। जय जय जगदंबिके भवानी।।

दोहा/सोरठा