चौपाई
રામ લખન સિય રૂપ નિહારી। કહહિં સપ્રેમ ગ્રામ નર નારી।।
તે પિતુ માતુ કહહુ સખિ કૈસે। જિન્હ પઠએ બન બાલક ઐસે।।
એક કહહિં ભલ ભૂપતિ કીન્હા। લોયન લાહુ હમહિ બિધિ દીન્હા।।
તબ નિષાદપતિ ઉર અનુમાના। તરુ સિંસુપા મનોહર જાના।।
લૈ રઘુનાથહિ ઠાઉદેખાવા। કહેઉ રામ સબ ભાિ સુહાવા।।
પુરજન કરિ જોહારુ ઘર આએ। રઘુબર સંધ્યા કરન સિધાએ।।
ગુહસારિ સારી ડસાઈ। કુસ કિસલયમય મૃદુલ સુહાઈ।।
સુચિ ફલ મૂલ મધુર મૃદુ જાની। દોના ભરિ ભરિ રાખેસિ પાની।।

चौपाई
মৈং পুনি অবধ রহেউকছু কালা৷ দেখেউবালবিনোদ রসালা৷৷
রাম প্রসাদ ভগতি বর পাযউ প্রভু পদ বংদি নিজাশ্রম আযউ৷
তব তে মোহি ন ব্যাপী মাযা৷ জব তে রঘুনাযক অপনাযা৷৷
যহ সব গুপ্ত চরিত মৈং গাবা৷ হরি মাযাজিমি মোহি নচাবা৷৷
নিজ অনুভব অব কহউখগেসা৷ বিনু হরি ভজন ন জাহি কলেসা৷৷
রাম কৃপা বিনু সুনু খগরাঈ৷ জানি ন জাই রাম প্রভুতাঈ৷৷
জানেং বিনু ন হোই পরতীতী৷ বিনু পরতীতি হোই নহিং প্রীতী৷৷
প্রীতি বিনা নহিং ভগতি দিঢ়াঈ৷ জিমি খগপতি জল কৈ চিকনাঈ৷৷

चौपाई
রাম লখন সিয রূপ নিহারী৷ কহহিং সপ্রেম গ্রাম নর নারী৷৷
তে পিতু মাতু কহহু সখি কৈসে৷ জিন্হ পঠএ বন বালক ঐসে৷৷
এক কহহিং ভল ভূপতি কীন্হা৷ লোযন লাহু হমহি বিধি দীন্হা৷৷
তব নিষাদপতি উর অনুমানা৷ তরু সিংসুপা মনোহর জানা৷৷
লৈ রঘুনাথহি ঠাউদেখাবা৷ কহেউ রাম সব ভাি সুহাবা৷৷
পুরজন করি জোহারু ঘর আএ৷ রঘুবর সংধ্যা করন সিধাএ৷৷
গুহসারি সারী ডসাঈ৷ কুস কিসলযময মৃদুল সুহাঈ৷৷
সুচি ফল মূল মধুর মৃদু জানী৷ দোনা ভরি ভরি রাখেসি পানী৷৷

चौपाई
मैं पुनि अवध रहेउँ कछु काला। देखेउँ बालबिनोद रसाला।।
राम प्रसाद भगति बर पायउँ। प्रभु पद बंदि निजाश्रम आयउँ।।
तब ते मोहि न ब्यापी माया। जब ते रघुनायक अपनाया।।
यह सब गुप्त चरित मैं गावा। हरि मायाँ जिमि मोहि नचावा।।
निज अनुभव अब कहउँ खगेसा। बिनु हरि भजन न जाहि कलेसा।।
राम कृपा बिनु सुनु खगराई। जानि न जाइ राम प्रभुताई।।
जानें बिनु न होइ परतीती। बिनु परतीति होइ नहिं प्रीती।।
प्रीति बिना नहिं भगति दिढ़ाई। जिमि खगपति जल कै चिकनाई।।

चौपाई
राम लखन सिय रूप निहारी। कहहिं सप्रेम ग्राम नर नारी।।
ते पितु मातु कहहु सखि कैसे। जिन्ह पठए बन बालक ऐसे।।
एक कहहिं भल भूपति कीन्हा। लोयन लाहु हमहि बिधि दीन्हा।।
तब निषादपति उर अनुमाना। तरु सिंसुपा मनोहर जाना।।
लै रघुनाथहि ठाउँ देखावा। कहेउ राम सब भाँति सुहावा।।
पुरजन करि जोहारु घर आए। रघुबर संध्या करन सिधाए।।
गुहँ सँवारि साँथरी डसाई। कुस किसलयमय मृदुल सुहाई।।
सुचि फल मूल मधुर मृदु जानी। दोना भरि भरि राखेसि पानी।।

दोहा/सोरठा