चौपाई
રામ દરસ બસ સબ નર નારી। જનુ કરિ કરિનિ ચલે તકિ બારી।।
બન સિય રામુ સમુઝિ મન માહીં। સાનુજ ભરત પયાદેહિં જાહીં।।
દેખિ સનેહુ લોગ અનુરાગે। ઉતરિ ચલે હય ગય રથ ત્યાગે।।
જાઇ સમીપ રાખિ નિજ ડોલી। રામ માતુ મૃદુ બાની બોલી।।
તાત ચઢ઼હુ રથ બલિ મહતારી। હોઇહિ પ્રિય પરિવારુ દુખારી।।
તુમ્હરેં ચલત ચલિહિ સબુ લોગૂ। સકલ સોક કૃસ નહિં મગ જોગૂ।।
સિર ધરિ બચન ચરન સિરુ નાઈ। રથ ચઢ઼િ ચલત ભએ દોઉ ભાઈ।।
તમસા પ્રથમ દિવસ કરિ બાસૂ। દૂસર ગોમતિ તીર નિવાસૂ।।

दोहा/सोरठा
પય અહાર ફલ અસન એક નિસિ ભોજન એક લોગ।
કરત રામ હિત નેમ બ્રત પરિહરિ ભૂષન ભોગ।।188।।