चौपाई
ଜେହି ଦିସି ବୈଠେ ନାରଦ ଫୂଲୀ| ସୋ ଦିସି ଦେହି ନ ବିଲୋକୀ ଭୂଲୀ||
ପୁନି ପୁନି ମୁନି ଉକସହିଂ ଅକୁଲାହୀଂ| ଦେଖି ଦସା ହର ଗନ ମୁସକାହୀଂ||
ଧରି ନୃପତନୁ ତହଗଯଉ କୃପାଲା| କୁଅି ହରଷି ମେଲେଉ ଜଯମାଲା||
ଦୁଲହିନି ଲୈ ଗେ ଲଚ୍ଛିନିବାସା| ନୃପସମାଜ ସବ ଭଯଉ ନିରାସା||
ମୁନି ଅତି ବିକଲ ମୋଂହମତି ନାଠୀ| ମନି ଗିରି ଗଈ ଛୂଟି ଜନୁ ଗାୀ||
ତବ ହର ଗନ ବୋଲେ ମୁସୁକାଈ| ନିଜ ମୁଖ ମୁକୁର ବିଲୋକହୁ ଜାଈ||
ଅସ କହି ଦୋଉ ଭାଗେ ଭଯଭାରୀ| ବଦନ ଦୀଖ ମୁନି ବାରି ନିହାରୀ||
ବେଷୁ ବିଲୋକି କ୍ରୋଧ ଅତି ବାଢ଼ା| ତିନ୍ହହି ସରାପ ଦୀନ୍ହ ଅତି ଗାଢ଼ା||
दोहा/सोरठा
ହୋହୁ ନିସାଚର ଜାଇ ତୁମ୍ହ କପଟୀ ପାପୀ ଦୋଉ|
ହେହୁ ହମହି ସୋ ଲେହୁ ଫଲ ବହୁରି ହେହୁ ମୁନି କୋଉ||135||