चौपाई
ଗଏ ଦେବ ସବ ନିଜ ନିଜ ଧାମା| ଭୂମି ସହିତ ମନ କହୁବିଶ୍ରାମା |
ଜୋ କଛୁ ଆଯସୁ ବ୍ରହ୍ମାଦୀନ୍ହା| ହରଷେ ଦେବ ବିଲଂବ ନ କୀନ୍ହା||
ବନଚର ଦେହ ଧରି ଛିତି ମାହୀଂ| ଅତୁଲିତ ବଲ ପ୍ରତାପ ତିନ୍ହ ପାହୀଂ||
ଗିରି ତରୁ ନଖ ଆଯୁଧ ସବ ବୀରା| ହରି ମାରଗ ଚିତବହିଂ ମତିଧୀରା||
ଗିରି କାନନ ଜହତହଭରି ପୂରୀ| ରହେ ନିଜ ନିଜ ଅନୀକ ରଚି ରୂରୀ||
ଯହ ସବ ରୁଚିର ଚରିତ ମୈଂ ଭାଷା| ଅବ ସୋ ସୁନହୁ ଜୋ ବୀଚହିଂ ରାଖା||
ଅବଧପୁରୀଂ ରଘୁକୁଲମନି ରାଊ| ବେଦ ବିଦିତ ତେହି ଦସରଥ ନାଊ|
ଧରମ ଧୁରଂଧର ଗୁନନିଧି ଗ୍ଯାନୀ| ହୃଦଯଭଗତି ମତି ସାରପାନୀ||
दोहा/सोरठा
କୌସଲ୍ଯାଦି ନାରି ପ୍ରିଯ ସବ ଆଚରନ ପୁନୀତ|
ପତି ଅନୁକୂଲ ପ୍ରେମ ଦୃଢ଼ ହରି ପଦ କମଲ ବିନୀତ||188||