चौपाई
କହହୁ କାହି ଯହୁ ଲାଭୁ ନ ଭାବା| କାହୁନ ସଂକର ଚାପ ଚଢ଼ାବା||
ରହଉ ଚଢ଼ାଉବ ତୋରବ ଭାଈ| ତିଲୁ ଭରି ଭୂମି ନ ସକେ ଛଡ଼ାଈ||
ଅବ ଜନି କୋଉ ମାଖୈ ଭଟ ମାନୀ| ବୀର ବିହୀନ ମହୀ ମୈଂ ଜାନୀ||
ତଜହୁ ଆସ ନିଜ ନିଜ ଗୃହ ଜାହୂ| ଲିଖା ନ ବିଧି ବୈଦେହି ବିବାହୂ||
ସୁକୃତ ଜାଇ ଜୌଂ ପନୁ ପରିହରଊ କୁଅି କୁଆରି ରହଉ କା କରଊ|
ଜୋ ଜନତେଉବିନୁ ଭଟ ଭୁବି ଭାଈ| ତୌ ପନୁ କରି ହୋତେଉନ ହାଈ||
ଜନକ ବଚନ ସୁନି ସବ ନର ନାରୀ| ଦେଖି ଜାନକିହି ଭଏ ଦୁଖାରୀ||
ମାଖେ ଲଖନୁ କୁଟିଲ ଭଇଭୌଂହେଂ| ରଦପଟ ଫରକତ ନଯନ ରିସୌଂହେଂ||
दोहा/सोरठा
କହି ନ ସକତ ରଘୁବୀର ଡର ଲଗେ ବଚନ ଜନୁ ବାନ|
ନାଇ ରାମ ପଦ କମଲ ସିରୁ ବୋଲେ ଗିରା ପ୍ରମାନ||252||