चौपाई
ଦୂତ ଅବଧପୁର ପଠବହୁ ଜାଈ| ଆନହିଂ ନୃପ ଦସରଥହି ବୋଲାଈ||
ମୁଦିତ ରାଉ କହି ଭଲେହିଂ କୃପାଲା| ପଠଏ ଦୂତ ବୋଲି ତେହି କାଲା||
ବହୁରି ମହାଜନ ସକଲ ବୋଲାଏ| ଆଇ ସବନ୍ହି ସାଦର ସିର ନାଏ||
ହାଟ ବାଟ ମଂଦିର ସୁରବାସା| ନଗରୁ ସାରହୁ ଚାରିହୁପାସା||
ହରଷି ଚଲେ ନିଜ ନିଜ ଗୃହ ଆଏ| ପୁନି ପରିଚାରକ ବୋଲି ପଠାଏ||
ରଚହୁ ବିଚିତ୍ର ବିତାନ ବନାଈ| ସିର ଧରି ବଚନ ଚଲେ ସଚୁ ପାଈ||
ପଠଏ ବୋଲି ଗୁନୀ ତିନ୍ହ ନାନା| ଜେ ବିତାନ ବିଧି କୁସଲ ସୁଜାନା||
ବିଧିହି ବଂଦି ତିନ୍ହ କୀନ୍ହ ଅରଂଭା| ବିରଚେ କନକ କଦଲି କେ ଖଂଭା||
दोहा/सोरठा
ହରିତ ମନିନ୍ହ କେ ପତ୍ର ଫଲ ପଦୁମରାଗ କେ ଫୂଲ|
ରଚନା ଦେଖି ବିଚିତ୍ର ଅତି ମନୁ ବିରଂଚି କର ଭୂଲ||287||