चौपाई
ବିନଯ କୀନ୍ହି ଉର ଅତି ଅନୁରାଗେଂ| ସୁତ ସଂପଦା ରାଖି ସବ ଆଗେଂ||
ନେଗୁ ମାଗି ମୁନିନାଯକ ଲୀନ୍ହା| ଆସିରବାଦୁ ବହୁତ ବିଧି ଦୀନ୍ହା||
ଉର ଧରି ରାମହି ସୀଯ ସମେତା| ହରଷି କୀନ୍ହ ଗୁର ଗବନୁ ନିକେତା||
ବିପ୍ରବଧୂ ସବ ଭୂପ ବୋଲାଈ| ଚୈଲ ଚାରୁ ଭୂଷନ ପହିରାଈ||
ବହୁରି ବୋଲାଇ ସୁଆସିନି ଲୀନ୍ହୀଂ| ରୁଚି ବିଚାରି ପହିରାବନି ଦୀନ୍ହୀଂ||
ନେଗୀ ନେଗ ଜୋଗ ସବ ଲେହୀଂ| ରୁଚି ଅନୁରୁପ ଭୂପମନି ଦେହୀଂ||
ପ୍ରିଯ ପାହୁନେ ପୂଜ୍ଯ ଜେ ଜାନେ| ଭୂପତି ଭଲୀ ଭାି ସନମାନେ||
ଦେବ ଦେଖି ରଘୁବୀର ବିବାହୂ| ବରଷି ପ୍ରସୂନ ପ୍ରସଂସି ଉଛାହୂ||
दोहा/सोरठा
ଚଲେ ନିସାନ ବଜାଇ ସୁର ନିଜ ନିଜ ପୁର ସୁଖ ପାଇ|
କହତ ପରସପର ରାମ ଜସୁ ପ୍ରେମ ନ ହୃଦଯସମାଇ||353||