चौपाई
ରାମ ଦରସ ବସ ସବ ନର ନାରୀ| ଜନୁ କରି କରିନି ଚଲେ ତକି ବାରୀ||
ବନ ସିଯ ରାମୁ ସମୁଝି ମନ ମାହୀଂ| ସାନୁଜ ଭରତ ପଯାଦେହିଂ ଜାହୀଂ||
ଦେଖି ସନେହୁ ଲୋଗ ଅନୁରାଗେ| ଉତରି ଚଲେ ହଯ ଗଯ ରଥ ତ୍ଯାଗେ||
ଜାଇ ସମୀପ ରାଖି ନିଜ ଡୋଲୀ| ରାମ ମାତୁ ମୃଦୁ ବାନୀ ବୋଲୀ||
ତାତ ଚଢ଼ହୁ ରଥ ବଲି ମହତାରୀ| ହୋଇହି ପ୍ରିଯ ପରିବାରୁ ଦୁଖାରୀ||
ତୁମ୍ହରେଂ ଚଲତ ଚଲିହି ସବୁ ଲୋଗୂ| ସକଲ ସୋକ କୃସ ନହିଂ ମଗ ଜୋଗୂ||
ସିର ଧରି ବଚନ ଚରନ ସିରୁ ନାଈ| ରଥ ଚଢ଼ି ଚଲତ ଭଏ ଦୋଉ ଭାଈ||
ତମସା ପ୍ରଥମ ଦିବସ କରି ବାସୂ| ଦୂସର ଗୋମତି ତୀର ନିବାସୂ||
दोहा/सोरठा
ପଯ ଅହାର ଫଲ ଅସନ ଏକ ନିସି ଭୋଜନ ଏକ ଲୋଗ|
କରତ ରାମ ହିତ ନେମ ବ୍ରତ ପରିହରି ଭୂଷନ ଭୋଗ||188||