चौपाई
ଲଖନ ସନେହୁ ସୁଭାଯସୁହାଏ ବୈରୁ ପ୍ରୀତି ନହିଂ ଦୁରଇଦୁରାଏ|
ଅସ କହି ଭେଂଟ ସୋବନ ଲାଗେ| କଂଦ ମୂଲ ଫଲ ଖଗ ମୃଗ ମାଗେ||
ମୀନ ପୀନ ପାଠୀନ ପୁରାନେ| ଭରି ଭରି ଭାର କହାରନ୍ହ ଆନେ||
ମିଲନ ସାଜୁ ସଜି ମିଲନ ସିଧାଏ| ମଂଗଲ ମୂଲ ସଗୁନ ସୁଭ ପାଏ||
ଦେଖି ଦୂରି ତେଂ କହି ନିଜ ନାମୂ| କୀନ୍ହ ମୁନୀସହି ଦଂଡ ପ୍ରନାମୂ||
ଜାନି ରାମପ୍ରିଯ ଦୀନ୍ହି ଅସୀସା| ଭରତହି କହେଉ ବୁଝାଇ ମୁନୀସା||
ରାମ ସଖା ସୁନି ସଂଦନୁ ତ୍ଯାଗା| ଚଲେ ଉତରି ଉମଗତ ଅନୁରାଗା||
ଗାଉଜାତି ଗୁହନାଉସୁନାଈ| କୀନ୍ହ ଜୋହାରୁ ମାଥ ମହି ଲାଈ||
दोहा/सोरठा
କରତ ଦଂଡବତ ଦେଖି ତେହି ଭରତ ଲୀନ୍ହ ଉର ଲାଇ|
ମନହୁଲଖନ ସନ ଭେଂଟ ଭଇ ପ୍ରେମ ନ ହୃଦଯସମାଇ||193||