चौपाई
ସଖା ବଚନ ସୁନି ଉର ଧରି ଧୀରା| ବାସ ଚଲେ ସୁମିରତ ରଘୁବୀରା||
ଯହ ସୁଧି ପାଇ ନଗର ନର ନାରୀ| ଚଲେ ବିଲୋକନ ଆରତ ଭାରୀ||
ପରଦଖିନା କରି କରହିଂ ପ୍ରନାମା| ଦେହିଂ କୈକଇହି ଖୋରି ନିକାମା||
ଭରୀ ଭରି ବାରି ବିଲୋଚନ ଲେଂହୀଂ| ବାମ ବିଧାତାହି ଦୂଷନ ଦେହୀଂ||
ଏକ ସରାହହିଂ ଭରତ ସନେହୂ| କୋଉ କହ ନୃପତି ନିବାହେଉ ନେହୂ||
ନିଂଦହିଂ ଆପୁ ସରାହି ନିଷାଦହି| କୋ କହି ସକଇ ବିମୋହ ବିଷାଦହି||
ଏହି ବିଧି ରାତି ଲୋଗୁ ସବୁ ଜାଗା| ଭା ଭିନୁସାର ଗୁଦାରା ଲାଗା||
ଗୁରହି ସୁନାବଚଢ଼ାଇ ସୁହାଈଂ| ନଈଂ ନାବ ସବ ମାତୁ ଚଢ଼ାଈଂ||
ଦଂଡ ଚାରି ମହଭା ସବୁ ପାରା| ଉତରି ଭରତ ତବ ସବହି ସାରା||
दोहा/सोरठा
ପ୍ରାତକ୍ରିଯା କରି ମାତୁ ପଦ ବଂଦି ଗୁରହି ସିରୁ ନାଇ|
ଆଗେଂ କିଏ ନିଷାଦ ଗନ ଦୀନ୍ହେଉ କଟକୁ ଚଲାଇ||202||