चौपाई
ଏହି ଦୁଖ ଦାହଦହଇ ଦିନ ଛାତୀ| ଭୂଖ ନ ବାସର ନୀଦ ନ ରାତୀ||
ଏହି କୁରୋଗ କର ଔଷଧୁ ନାହୀଂ| ସୋଧେଉସକଲ ବିସ୍ବ ମନ ମାହୀଂ||
ମାତୁ କୁମତ ବଢ଼ଈ ଅଘ ମୂଲା| ତେହିଂ ହମାର ହିତ କୀନ୍ହ ବୂଲା||
କଲି କୁକାଠ କର କୀନ୍ହ କୁଜଂତ୍ରୂ| ଗାଡ଼ି ଅବଧି ପଢ଼ି କଠିନ କୁମଂତ୍ରୁ||
ମୋହି ଲଗି ଯହୁ କୁଠାଟୁ ତେହିଂ ଠାଟା| ଘାଲେସି ସବ ଜଗୁ ବାରହବାଟା||
ମିଟଇ କୁଜୋଗୁ ରାମ ଫିରି ଆଏ ବସଇ ଅବଧ ନହିଂ ଆନ ଉପାଏ|
ଭରତ ବଚନ ସୁନି ମୁନି ସୁଖୁ ପାଈ| ସବହିଂ କୀନ୍ହ ବହୁ ଭାି ବଡ଼ାଈ||
ତାତ କରହୁ ଜନି ସୋଚୁ ବିସେଷୀ| ସବ ଦୁଖୁ ମିଟହି ରାମ ପଗ ଦେଖୀ||
दोहा/सोरठा
କରି ପ୍ରବୋଧ ମୁନିବର କହେଉ ଅତିଥି ପେମପ୍ରିଯ ହୋହୁ|
କଂଦ ମୂଲ ଫଲ ଫୂଲ ହମ ଦେହିଂ ଲେହୁ କରି ଛୋହୁ||212||