चौपाई
ਪੁਨਿ ਜਲ ਦੀਖ ਰੂਪ ਨਿਜ ਪਾਵਾ। ਤਦਪਿ ਹਰਿਦਯਸਂਤੋਸ਼ ਨ ਆਵਾ।।
ਫਰਕਤ ਅਧਰ ਕੋਪ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਸਪਦੀ ਚਲੇ ਕਮਲਾਪਤਿ ਪਾਹੀਂ।।
ਦੇਹਉਸ਼੍ਰਾਪ ਕਿ ਮਰਿਹਉਜਾਈ। ਜਗਤ ਮੋਰ ਉਪਹਾਸ ਕਰਾਈ।।
ਬੀਚਹਿਂ ਪਂਥ ਮਿਲੇ ਦਨੁਜਾਰੀ। ਸਂਗ ਰਮਾ ਸੋਇ ਰਾਜਕੁਮਾਰੀ।।
ਬੋਲੇ ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਸੁਰਸਾਈਂ। ਮੁਨਿ ਕਹਚਲੇ ਬਿਕਲ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਸੁਨਤ ਬਚਨ ਉਪਜਾ ਅਤਿ ਕ੍ਰੋਧਾ। ਮਾਯਾ ਬਸ ਨ ਰਹਾ ਮਨ ਬੋਧਾ।।
ਪਰ ਸਂਪਦਾ ਸਕਹੁ ਨਹਿਂ ਦੇਖੀ। ਤੁਮ੍ਹਰੇਂ ਇਰਿਸ਼ਾ ਕਪਟ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਮਥਤ ਸਿਂਧੁ ਰੁਦ੍ਰਹਿ ਬੌਰਾਯਹੁ। ਸੁਰਨ੍ਹ ਪ੍ਰੇਰੀ ਬਿਸ਼ ਪਾਨ ਕਰਾਯਹੁ।।

दोहा/सोरठा
ਅਸੁਰ ਸੁਰਾ ਬਿਸ਼ ਸਂਕਰਹਿ ਆਪੁ ਰਮਾ ਮਨਿ ਚਾਰੁ।
ਸ੍ਵਾਰਥ ਸਾਧਕ ਕੁਟਿਲ ਤੁਮ੍ਹ ਸਦਾ ਕਪਟ ਬ੍ਯਵਹਾਰੁ।।136।।