चौपाई
ਅਗਨਿਤ ਰਬਿ ਸਸਿ ਸਿਵ ਚਤੁਰਾਨਨ। ਬਹੁ ਗਿਰਿ ਸਰਿਤ ਸਿਂਧੁ ਮਹਿ ਕਾਨਨ।।
ਕਾਲ ਕਰ੍ਮ ਗੁਨ ਗ੍ਯਾਨ ਸੁਭਾਊ। ਸੋਉ ਦੇਖਾ ਜੋ ਸੁਨਾ ਨ ਕਾਊ।।
ਦੇਖੀ ਮਾਯਾ ਸਬ ਬਿਧਿ ਗਾਢ਼ੀ। ਅਤਿ ਸਭੀਤ ਜੋਰੇਂ ਕਰ ਠਾਢ਼ੀ।।
ਦੇਖਾ ਜੀਵ ਨਚਾਵਇ ਜਾਹੀ। ਦੇਖੀ ਭਗਤਿ ਜੋ ਛੋਰਇ ਤਾਹੀ।।
ਤਨ ਪੁਲਕਿਤ ਮੁਖ ਬਚਨ ਨ ਆਵਾ। ਨਯਨ ਮੂਦਿ ਚਰਨਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ।।
ਬਿਸਮਯਵਂਤ ਦੇਖਿ ਮਹਤਾਰੀ। ਭਏ ਬਹੁਰਿ ਸਿਸੁਰੂਪ ਖਰਾਰੀ।।
ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰਿ ਨ ਜਾਇ ਭਯ ਮਾਨਾ। ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਮੈਂ ਸੁਤ ਕਰਿ ਜਾਨਾ।।
ਹਰਿ ਜਨਨਿ ਬਹੁਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਯਹ ਜਨਿ ਕਤਹੁਕਹਸਿ ਸੁਨੁ ਮਾਈ।।

दोहा/सोरठा
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਬਿਨਯ ਕਰਇ ਕਰ ਜੋਰਿ।।
ਅਬ ਜਨਿ ਕਬਹੂਬ੍ਯਾਪੈ ਪ੍ਰਭੁ ਮੋਹਿ ਮਾਯਾ ਤੋਰਿ।। 202।।