चौपाई
ਮਿਲੇ ਜਨਕੁ ਦਸਰਥੁ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤੀਂ। ਕਰਿ ਬੈਦਿਕ ਲੌਕਿਕ ਸਬ ਰੀਤੀਂ।।
ਮਿਲਤ ਮਹਾ ਦੋਉ ਰਾਜ ਬਿਰਾਜੇ। ਉਪਮਾ ਖੋਜਿ ਖੋਜਿ ਕਬਿ ਲਾਜੇ।।
ਲਹੀ ਨ ਕਤਹੁਹਾਰਿ ਹਿਯਮਾਨੀ। ਇਨ੍ਹ ਸਮ ਏਇ ਉਪਮਾ ਉਰ ਆਨੀ।।
ਸਾਮਧ ਦੇਖਿ ਦੇਵ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਸੁਮਨ ਬਰਸ਼ਿ ਜਸੁ ਗਾਵਨ ਲਾਗੇ।।
ਜਗੁ ਬਿਰਂਚਿ ਉਪਜਾਵਾ ਜਬ ਤੇਂ। ਦੇਖੇ ਸੁਨੇ ਬ੍ਯਾਹ ਬਹੁ ਤਬ ਤੇਂ।।
ਸਕਲ ਭਾਿ ਸਮ ਸਾਜੁ ਸਮਾਜੂ। ਸਮ ਸਮਧੀ ਦੇਖੇ ਹਮ ਆਜੂ।।
ਦੇਵ ਗਿਰਾ ਸੁਨਿ ਸੁਂਦਰ ਸਾੀ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਲੌਕਿਕ ਦੁਹੁ ਦਿਸਿ ਮਾਚੀ।।
ਦੇਤ ਪਾਡ਼ੇ ਅਰਘੁ ਸੁਹਾਏ। ਸਾਦਰ ਜਨਕੁ ਮਂਡਪਹਿਂ ਲ੍ਯਾਏ।।

छंद
ਮਂਡਪੁ ਬਿਲੋਕਿ ਬਿਚੀਤ੍ਰ ਰਚਨਾਰੁਚਿਰਤਾਮੁਨਿ ਮਨ ਹਰੇ।।
ਨਿਜ ਪਾਨਿ ਜਨਕ ਸੁਜਾਨ ਸਬ ਕਹੁਆਨਿ ਸਿਂਘਾਸਨ ਧਰੇ।।
ਕੁਲ ਇਸ਼੍ਟ ਸਰਿਸ ਬਸਿਸ਼੍ਟ ਪੂਜੇ ਬਿਨਯ ਕਰਿ ਆਸਿਸ਼ ਲਹੀ।
ਕੌਸਿਕਹਿ ਪੂਜਤ ਪਰਮ ਪ੍ਰੀਤਿ ਕਿ ਰੀਤਿ ਤੌ ਨ ਪਰੈ ਕਹੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬਾਮਦੇਵ ਆਦਿਕ ਰਿਸ਼ਯ ਪੂਜੇ ਮੁਦਿਤ ਮਹੀਸ।
ਦਿਏ ਦਿਬ੍ਯ ਆਸਨ ਸਬਹਿ ਸਬ ਸਨ ਲਹੀ ਅਸੀਸ।।320।।