चौपाई
ਸਬੁ ਸਮਾਜੁ ਏਹਿ ਭਾਿ ਬਨਾਈ। ਜਨਕ ਅਵਧਪੁਰ ਦੀਨ੍ਹ ਪਠਾਈ।।
ਚਲਿਹਿ ਬਰਾਤ ਸੁਨਤ ਸਬ ਰਾਨੀਂ। ਬਿਕਲ ਮੀਨਗਨ ਜਨੁ ਲਘੁ ਪਾਨੀਂ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸੀਯ ਗੋਦ ਕਰਿ ਲੇਹੀਂ। ਦੇਇ ਅਸੀਸ ਸਿਖਾਵਨੁ ਦੇਹੀਂ।।
ਹੋਏਹੁ ਸਂਤਤ ਪਿਯਹਿ ਪਿਆਰੀ। ਚਿਰੁ ਅਹਿਬਾਤ ਅਸੀਸ ਹਮਾਰੀ।।
ਸਾਸੁ ਸਸੁਰ ਗੁਰ ਸੇਵਾ ਕਰੇਹੂ। ਪਤਿ ਰੁਖ ਲਖਿ ਆਯਸੁ ਅਨੁਸਰੇਹੂ।।
ਅਤਿ ਸਨੇਹ ਬਸ ਸਖੀਂ ਸਯਾਨੀ। ਨਾਰਿ ਧਰਮ ਸਿਖਵਹਿਂ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਸਾਦਰ ਸਕਲ ਕੁਅਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਰਾਨਿਨ੍ਹ ਬਾਰ ਬਾਰ ਉਰ ਲਾਈ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਹੁਰਿ ਭੇਟਹਿਂ ਮਹਤਾਰੀਂ। ਕਹਹਿਂ ਬਿਰਂਚਿ ਰਚੀਂ ਕਤ ਨਾਰੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਭਾਇਨ੍ਹ ਸਹਿਤ ਰਾਮੁ ਭਾਨੁ ਕੁਲ ਕੇਤੁ।
ਚਲੇ ਜਨਕ ਮਂਦਿਰ ਮੁਦਿਤ ਬਿਦਾ ਕਰਾਵਨ ਹੇਤੁ।।334।।