चौपाई
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਿ ਬਿਨਯ ਬਡ਼ਾਈ। ਰਘੁਪਤਿ ਚਲੇ ਸਂਗ ਸਬ ਭਾਈ।।
ਜਨਕ ਗਹੇ ਕੌਸਿਕ ਪਦ ਜਾਈ। ਚਰਨ ਰੇਨੁ ਸਿਰ ਨਯਨਨ੍ਹ ਲਾਈ।।
ਸੁਨੁ ਮੁਨੀਸ ਬਰ ਦਰਸਨ ਤੋਰੇਂ। ਅਗਮੁ ਨ ਕਛੁ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਮਨ ਮੋਰੇਂ।।
ਜੋ ਸੁਖੁ ਸੁਜਸੁ ਲੋਕਪਤਿ ਚਹਹੀਂ। ਕਰਤ ਮਨੋਰਥ ਸਕੁਚਤ ਅਹਹੀਂ।।
ਸੋ ਸੁਖੁ ਸੁਜਸੁ ਸੁਲਭ ਮੋਹਿ ਸ੍ਵਾਮੀ। ਸਬ ਸਿਧਿ ਤਵ ਦਰਸਨ ਅਨੁਗਾਮੀ।।
ਕੀਨ੍ਹਿ ਬਿਨਯ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ। ਫਿਰੇ ਮਹੀਸੁ ਆਸਿਸ਼ਾ ਪਾਈ।।
ਚਲੀ ਬਰਾਤ ਨਿਸਾਨ ਬਜਾਈ। ਮੁਦਿਤ ਛੋਟ ਬਡ਼ ਸਬ ਸਮੁਦਾਈ।।
ਰਾਮਹਿ ਨਿਰਖਿ ਗ੍ਰਾਮ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਪਾਇ ਨਯਨ ਫਲੁ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀ।।

दोहा/सोरठा
ਬੀਚ ਬੀਚ ਬਰ ਬਾਸ ਕਰਿ ਮਗ ਲੋਗਨ੍ਹ ਸੁਖ ਦੇਤ।
ਅਵਧ ਸਮੀਪ ਪੁਨੀਤ ਦਿਨ ਪਹੁੀ ਆਇ ਜਨੇਤ।।343।।