चौपाई
ਮਾਗਧ ਸੂਤ ਬਂਦਿ ਨਟ ਨਾਗਰ। ਗਾਵਹਿਂ ਜਸੁ ਤਿਹੁ ਲੋਕ ਉਜਾਗਰ।।
ਜਯ ਧੁਨਿ ਬਿਮਲ ਬੇਦ ਬਰ ਬਾਨੀ। ਦਸ ਦਿਸਿ ਸੁਨਿਅ ਸੁਮਂਗਲ ਸਾਨੀ।।
ਬਿਪੁਲ ਬਾਜਨੇ ਬਾਜਨ ਲਾਗੇ। ਨਭ ਸੁਰ ਨਗਰ ਲੋਗ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਬਨੇ ਬਰਾਤੀ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਹੀਂ। ਮਹਾ ਮੁਦਿਤ ਮਨ ਸੁਖ ਨ ਸਮਾਹੀਂ।।
ਪੁਰਬਾਸਿਨ੍ਹ ਤਬ ਰਾਯ ਜੋਹਾਰੇ। ਦੇਖਤ ਰਾਮਹਿ ਭਏ ਸੁਖਾਰੇ।।
ਕਰਹਿਂ ਨਿਛਾਵਰਿ ਮਨਿਗਨ ਚੀਰਾ। ਬਾਰਿ ਬਿਲੋਚਨ ਪੁਲਕ ਸਰੀਰਾ।।
ਆਰਤਿ ਕਰਹਿਂ ਮੁਦਿਤ ਪੁਰ ਨਾਰੀ। ਹਰਸ਼ਹਿਂ ਨਿਰਖਿ ਕੁਰ ਬਰ ਚਾਰੀ।।
ਸਿਬਿਕਾ ਸੁਭਗ ਓਹਾਰ ਉਘਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਦੁਲਹਿਨਿਨ੍ਹ ਹੋਹਿਂ ਸੁਖਾਰੀ।।

दोहा/सोरठा
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਬਹੀ ਦੇਤ ਸੁਖੁ ਆਏ ਰਾਜਦੁਆਰ।
ਮੁਦਿਤ ਮਾਤੁ ਪਰੁਛਨਿ ਕਰਹਿਂ ਬਧੁਨ੍ਹ ਸਮੇਤ ਕੁਮਾਰ।।348।।