चौपाई
ਧਰਿ ਧੀਰਜ ਤਬ ਕਹਇ ਨਿਸ਼ਾਦੂ। ਅਬ ਸੁਮਂਤ੍ਰ ਪਰਿਹਰਹੁ ਬਿਸ਼ਾਦੂ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਪਂਡਿਤ ਪਰਮਾਰਥ ਗ੍ਯਾਤਾ। ਧਰਹੁ ਧੀਰ ਲਖਿ ਬਿਮੁਖ ਬਿਧਾਤਾ
ਬਿਬਿਧ ਕਥਾ ਕਹਿ ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ। ਰਥ ਬੈਠਾਰੇਉ ਬਰਬਸ ਆਨੀ।।
ਸੋਕ ਸਿਥਿਲ ਰਥ ਸਕਇ ਨ ਹਾੀ। ਰਘੁਬਰ ਬਿਰਹ ਪੀਰ ਉਰ ਬਾੀ।।
ਚਰਫਰਾਹਿਂ ਮਗ ਚਲਹਿਂ ਨ ਘੋਰੇ। ਬਨ ਮਰਿਗ ਮਨਹੁਆਨਿ ਰਥ ਜੋਰੇ।।
ਅਢ਼ੁਕਿ ਪਰਹਿਂ ਫਿਰਿ ਹੇਰਹਿਂ ਪੀਛੇਂ। ਰਾਮ ਬਿਯੋਗਿ ਬਿਕਲ ਦੁਖ ਤੀਛੇਂ।।
ਜੋ ਕਹ ਰਾਮੁ ਲਖਨੁ ਬੈਦੇਹੀ। ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਂਕਰਿ ਹਿਤ ਹੇਰਹਿਂ ਤੇਹੀ।।
ਬਾਜਿ ਬਿਰਹ ਗਤਿ ਕਹਿ ਕਿਮਿ ਜਾਤੀ। ਬਿਨੁ ਮਨਿ ਫਨਿਕ ਬਿਕਲ ਜੇਹਿ ਭਾੀ।।

दोहा/सोरठा
ਭਯਉ ਨਿਸ਼ਾਦ ਬਿਸ਼ਾਦਬਸ ਦੇਖਤ ਸਚਿਵ ਤੁਰਂਗ।
ਬੋਲਿ ਸੁਸੇਵਕ ਚਾਰਿ ਤਬ ਦਿਏ ਸਾਰਥੀ ਸਂਗ।।143।।