चौपाई
નમામીશમીશાન નિર્વાણરૂપં। વિંભું બ્યાપકં બ્રહ્મ વેદસ્વરૂપં।
નિજં નિર્ગુણં નિર્વિકલ્પં નિરીંહ। ચિદાકાશમાકાશવાસં ભજેહં।।
નિરાકારમોંકારમૂલં તુરીયં। ગિરા ગ્યાન ગોતીતમીશં ગિરીશં।।
કરાલં મહાકાલ કાલં કૃપાલં। ગુણાગાર સંસારપારં નતોહં।।
તુષારાદ્રિ સંકાશ ગૌરં ગભીરં। મનોભૂત કોટિ પ્રભા શ્રી શરીરં।।
સ્ફુરન્મૌલિ કલ્લોલિની ચારુ ગંગા। લસદ્ભાલબાલેન્દુ કંઠે ભુજંગા।।
ચલત્કુંડલં ભ્રૂ સુનેત્રં વિશાલં। પ્રસન્નાનનં નીલકંઠં દયાલં।।
મૃગાધીશચર્મામ્બરં મુણ્ડમાલં। પ્રિયં શંકરં સર્વનાથં ભજામિ।।

चौपाई
એક બાર ગુર લીન્હ બોલાઈ। મોહિ નીતિ બહુ ભાિ સિખાઈ।।
સિવ સેવા કર ફલ સુત સોઈ। અબિરલ ભગતિ રામ પદ હોઈ।।
રામહિ ભજહિં તાત સિવ ધાતા। નર પાવ કૈ કેતિક બાતા।।
જાસુ ચરન અજ સિવ અનુરાગી। તાતુ દ્રોહસુખ ચહસિ અભાગી।।
હર કહુહરિ સેવક ગુર કહેઊ। સુનિ ખગનાથ હૃદય મમ દહેઊ।।
અધમ જાતિ મૈં બિદ્યા પાએ ભયઉજથા અહિ દૂધ પિઆએ।
માની કુટિલ કુભાગ્ય કુજાતી। ગુર કર દ્રોહ કરઉદિનુ રાતી।।
અતિ દયાલ ગુર સ્વલ્પ ન ક્રોધા। પુનિ પુનિ મોહિ સિખાવ સુબોધા।।
જેહિ તે નીચ બડ઼ાઈ પાવા। સો પ્રથમહિં હતિ તાહિ નસાવા।।

चौपाई
નિત જુગ ધર્મ હોહિં સબ કેરે। હૃદયરામ માયા કે પ્રેરે।।
સુદ્ધ સત્વ સમતા બિગ્યાના। કૃત પ્રભાવ પ્રસન્ન મન જાના।।
સત્વ બહુત રજ કછુ રતિ કર્મા। સબ બિધિ સુખ ત્રેતા કર ધર્મા।।
બહુ રજ સ્વલ્પ સત્વ કછુ તામસ। દ્વાપર ધર્મ હરષ ભય માનસ।।
તામસ બહુત રજોગુન થોરા। કલિ પ્રભાવ બિરોધ ચહુઓરા।।
બુધ જુગ ધર્મ જાનિ મન માહીં। તજિ અધર્મ રતિ ધર્મ કરાહીં।।
કાલ ધર્મ નહિં બ્યાપહિં તાહી। રઘુપતિ ચરન પ્રીતિ અતિ જાહી।।
નટ કૃત બિકટ કપટ ખગરાયા। નટ સેવકહિ ન બ્યાપઇ માયા।।

छंद
અબલા કચ ભૂષન ભૂરિ છુધા। ધનહીન દુખી મમતા બહુધા।।
સુખ ચાહહિં મૂઢ઼ ન ધર્મ રતા। મતિ થોરિ કઠોરિ ન કોમલતા।।1।।
નર પીડ઼િત રોગ ન ભોગ કહીં। અભિમાન બિરોધ અકારનહીં।।
લઘુ જીવન સંબતુ પંચ દસા। કલપાંત ન નાસ ગુમાનુ અસા।।2।।
કલિકાલ બિહાલ કિએ મનુજા। નહિં માનત ક્વૌ અનુજા તનુજા।
નહિં તોષ બિચાર ન સીતલતા। સબ જાતિ કુજાતિ ભએ મગતા।।3।।
ઇરિષા પરુષાચ્છર લોલુપતા। ભરિ પૂરિ રહી સમતા બિગતા।।
સબ લોગ બિયોગ બિસોક હુએ। બરનાશ્રમ ધર્મ અચાર ગએ।।4।।
દમ દાન દયા નહિં જાનપની। જડ઼તા પરબંચનતાતિ ઘની।।

चौपाई
પર ત્રિય લંપટ કપટ સયાને। મોહ દ્રોહ મમતા લપટાને।।
તેઇ અભેદબાદી ગ્યાની નર। દેખા મેં ચરિત્ર કલિજુગ કર।।
આપુ ગએ અરુ તિન્હહૂ ઘાલહિં। જે કહુસત મારગ પ્રતિપાલહિં।।
કલ્પ કલ્પ ભરિ એક એક નરકા। પરહિં જે દૂષહિં શ્રુતિ કરિ તરકા।।
જે બરનાધમ તેલિ કુમ્હારા। સ્વપચ કિરાત કોલ કલવારા।।
નારિ મુઈ ગૃહ સંપતિ નાસી। મૂડ઼ મુડ઼ાઇ હોહિં સન્યાસી।।
તે બિપ્રન્હ સન આપુ પુજાવહિં। ઉભય લોક નિજ હાથ નસાવહિં।।
બિપ્ર નિરચ્છર લોલુપ કામી। નિરાચાર સઠ બૃષલી સ્વામી।।
સૂદ્ર કરહિં જપ તપ બ્રત નાના। બૈઠિ બરાસન કહહિં પુરાના।।