चौपाई
ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਜੋ ਸੁਰ ਹਿਤ ਨਰਤਨੁ ਧਾਰੀ। ਸੋਉ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਜਥਾ ਤ੍ਰਿਪੁਰਾਰੀ।।
ਖੋਜਇ ਸੋ ਕਿ ਅਗ੍ਯ ਇਵ ਨਾਰੀ। ਗ੍ਯਾਨਧਾਮ ਸ਼੍ਰੀਪਤਿ ਅਸੁਰਾਰੀ।।
ਸਂਭੁਗਿਰਾ ਪੁਨਿ ਮਰਿਸ਼ਾ ਨ ਹੋਈ। ਸਿਵ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਜਾਨ ਸਬੁ ਕੋਈ।।
ਅਸ ਸਂਸਯ ਮਨ ਭਯਉ ਅਪਾਰਾ। ਹੋਈ ਨ ਹਰਿਦਯਪ੍ਰਬੋਧ ਪ੍ਰਚਾਰਾ।।
ਜਦ੍ਯਪਿ ਪ੍ਰਗਟ ਨ ਕਹੇਉ ਭਵਾਨੀ। ਹਰ ਅਂਤਰਜਾਮੀ ਸਬ ਜਾਨੀ।।
ਸੁਨਹਿ ਸਤੀ ਤਵ ਨਾਰਿ ਸੁਭਾਊ। ਸਂਸਯ ਅਸ ਨ ਧਰਿਅ ਉਰ ਕਾਊ।।
ਜਾਸੁ ਕਥਾ ਕੁਭਂਜ ਰਿਸ਼ਿ ਗਾਈ। ਭਗਤਿ ਜਾਸੁ ਮੈਂ ਮੁਨਿਹਿ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੋਉ ਮਮ ਇਸ਼੍ਟਦੇਵ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਸੇਵਤ ਜਾਹਿ ਸਦਾ ਮੁਨਿ ਧੀਰਾ।।

चौपाई
ਰਾਵਨ ਮਰਨ ਮਨੁਜ ਕਰ ਜਾਚਾ। ਪ੍ਰਭੁ ਬਿਧਿ ਬਚਨੁ ਕੀਨ੍ਹ ਚਹ ਸਾਚਾ।।
ਜੌਂ ਨਹਿਂ ਜਾਉਰਹਇ ਪਛਿਤਾਵਾ। ਕਰਤ ਬਿਚਾਰੁ ਨ ਬਨਤ ਬਨਾਵਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਭਏ ਸੋਚਬਸ ਈਸਾ। ਤੇਹਿ ਸਮਯ ਜਾਇ ਦਸਸੀਸਾ।।
ਲੀਨ੍ਹ ਨੀਚ ਮਾਰੀਚਹਿ ਸਂਗਾ। ਭਯਉ ਤੁਰਤ ਸੋਇ ਕਪਟ ਕੁਰਂਗਾ।।
ਕਰਿ ਛਲੁ ਮੂਢ਼ ਹਰੀ ਬੈਦੇਹੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਭਾਉ ਤਸ ਬਿਦਿਤ ਨ ਤੇਹੀ।।
ਮਰਿਗ ਬਧਿ ਬਨ੍ਧੁ ਸਹਿਤ ਹਰਿ ਆਏ। ਆਸ਼੍ਰਮੁ ਦੇਖਿ ਨਯਨ ਜਲ ਛਾਏ।।
ਬਿਰਹ ਬਿਕਲ ਨਰ ਇਵ ਰਘੁਰਾਈ। ਖੋਜਤ ਬਿਪਿਨ ਫਿਰਤ ਦੋਉ ਭਾਈ।।
ਕਬਹੂਜੋਗ ਬਿਯੋਗ ਨ ਜਾਕੇਂ। ਦੇਖਾ ਪ੍ਰਗਟ ਬਿਰਹ ਦੁਖ ਤਾਕੇਂ।।

चौपाई
ਜੈਸੇ ਮਿਟੈ ਮੋਰ ਭ੍ਰਮ ਭਾਰੀ। ਕਹਹੁ ਸੋ ਕਥਾ ਨਾਥ ਬਿਸ੍ਤਾਰੀ।।
ਜਾਗਬਲਿਕ ਬੋਲੇ ਮੁਸੁਕਾਈ। ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਬਿਦਿਤ ਰਘੁਪਤਿ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਰਾਮਮਗਤ ਤੁਮ੍ਹ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਾਨੀ। ਚਤੁਰਾਈ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਮੈਂ ਜਾਨੀ।।
ਚਾਹਹੁ ਸੁਨੈ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗੂਢ਼ਾ। ਕੀਨ੍ਹਿਹੁ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਮਨਹੁਅਤਿ ਮੂਢ਼ਾ।।
ਤਾਤ ਸੁਨਹੁ ਸਾਦਰ ਮਨੁ ਲਾਈ। ਕਹਉਰਾਮ ਕੈ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ।।
ਮਹਾਮੋਹੁ ਮਹਿਸ਼ੇਸੁ ਬਿਸਾਲਾ। ਰਾਮਕਥਾ ਕਾਲਿਕਾ ਕਰਾਲਾ।।
ਰਾਮਕਥਾ ਸਸਿ ਕਿਰਨ ਸਮਾਨਾ। ਸਂਤ ਚਕੋਰ ਕਰਹਿਂ ਜੇਹਿ ਪਾਨਾ।।
ਐਸੇਇ ਸਂਸਯ ਕੀਨ੍ਹ ਭਵਾਨੀ। ਮਹਾਦੇਵ ਤਬ ਕਹਾ ਬਖਾਨੀ।।

चौपाई
ਨਾਥ ਏਕ ਸਂਸਉ ਬਡ਼ ਮੋਰੇਂ। ਕਰਗਤ ਬੇਦਤਤ੍ਵ ਸਬੁ ਤੋਰੇਂ।।
ਕਹਤ ਸੋ ਮੋਹਿ ਲਾਗਤ ਭਯ ਲਾਜਾ। ਜੌ ਨ ਕਹਉਬਡ਼ ਹੋਇ ਅਕਾਜਾ।।
ਏਹਿ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭਰਿ ਮਾਘ ਨਹਾਹੀਂ। ਪੁਨਿ ਸਬ ਨਿਜ ਨਿਜ ਆਸ਼੍ਰਮ ਜਾਹੀਂ।।
ਪ੍ਰਤਿ ਸਂਬਤ ਅਤਿ ਹੋਇ ਅਨਂਦਾ। ਮਕਰ ਮਜ੍ਜਿ ਗਵਨਹਿਂ ਮੁਨਿਬਰਿਂਦਾ।।
ਏਕ ਬਾਰ ਭਰਿ ਮਕਰ ਨਹਾਏ। ਸਬ ਮੁਨੀਸ ਆਸ਼੍ਰਮਨ੍ਹ ਸਿਧਾਏ।।
ਜਗਬਾਲਿਕ ਮੁਨਿ ਪਰਮ ਬਿਬੇਕੀ। ਭਰਵ੍ਦਾਜ ਰਾਖੇ ਪਦ ਟੇਕੀ।।
ਸਾਦਰ ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਪਖਾਰੇ। ਅਤਿ ਪੁਨੀਤ ਆਸਨ ਬੈਠਾਰੇ।।
ਕਰਿ ਪੂਜਾ ਮੁਨਿ ਸੁਜਸ ਬਖਾਨੀ। ਬੋਲੇ ਅਤਿ ਪੁਨੀਤ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।

चौपाई
ਆਰਤਿ ਬਿਨਯ ਦੀਨਤਾ ਮੋਰੀ। ਲਘੁਤਾ ਲਲਿਤ ਸੁਬਾਰਿ ਨ ਥੋਰੀ।।
ਅਦਭੁਤ ਸਲਿਲ ਸੁਨਤ ਗੁਨਕਾਰੀ। ਆਸ ਪਿਆਸ ਮਨੋਮਲ ਹਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਸੁਪ੍ਰੇਮਹਿ ਪੋਸ਼ਤ ਪਾਨੀ। ਹਰਤ ਸਕਲ ਕਲਿ ਕਲੁਸ਼ ਗਲਾਨੌ।।
ਭਵ ਸ਼੍ਰਮ ਸੋਸ਼ਕ ਤੋਸ਼ਕ ਤੋਸ਼ਾ। ਸਮਨ ਦੁਰਿਤ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਦੋਸ਼ਾ।।
ਕਾਮ ਕੋਹ ਮਦ ਮੋਹ ਨਸਾਵਨ। ਬਿਮਲ ਬਿਬੇਕ ਬਿਰਾਗ ਬਢ਼ਾਵਨ।।
ਸਾਦਰ ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਨ ਕਿਏ ਤੇਂ। ਮਿਟਹਿਂ ਪਾਪ ਪਰਿਤਾਪ ਹਿਏ ਤੇਂ।।
ਜਿਨ੍ਹ ਏਹਿ ਬਾਰਿ ਨ ਮਾਨਸ ਧੋਏ। ਤੇ ਕਾਯਰ ਕਲਿਕਾਲ ਬਿਗੋਏ।।
ਤਰਿਸ਼ਿਤ ਨਿਰਖਿ ਰਬਿ ਕਰ ਭਵ ਬਾਰੀ। ਫਿਰਿਹਹਿ ਮਰਿਗ ਜਿਮਿ ਜੀਵ ਦੁਖਾਰੀ।।