चौपाई
ਸੀਯ ਸ੍ਵਯਂਬਰ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਸਰਿਤ ਸੁਹਾਵਨਿ ਸੋ ਛਬਿ ਛਾਈ।।
ਨਦੀ ਨਾਵ ਪਟੁ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਅਨੇਕਾ। ਕੇਵਟ ਕੁਸਲ ਉਤਰ ਸਬਿਬੇਕਾ।।
ਸੁਨਿ ਅਨੁਕਥਨ ਪਰਸ੍ਪਰ ਹੋਈ। ਪਥਿਕ ਸਮਾਜ ਸੋਹ ਸਰਿ ਸੋਈ।।
ਘੋਰ ਧਾਰ ਭਰਿਗੁਨਾਥ ਰਿਸਾਨੀ। ਘਾਟ ਸੁਬਦ੍ਧ ਰਾਮ ਬਰ ਬਾਨੀ।।
ਸਾਨੁਜ ਰਾਮ ਬਿਬਾਹ ਉਛਾਹੂ। ਸੋ ਸੁਭ ਉਮਗ ਸੁਖਦ ਸਬ ਕਾਹੂ।।
ਕਹਤ ਸੁਨਤ ਹਰਸ਼ਹਿਂ ਪੁਲਕਾਹੀਂ। ਤੇ ਸੁਕਰਿਤੀ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਨਹਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਤਿਲਕ ਹਿਤ ਮਂਗਲ ਸਾਜਾ। ਪਰਬ ਜੋਗ ਜਨੁ ਜੁਰੇ ਸਮਾਜਾ।।
ਕਾਈ ਕੁਮਤਿ ਕੇਕਈ ਕੇਰੀ। ਪਰੀ ਜਾਸੁ ਫਲ ਬਿਪਤਿ ਘਨੇਰੀ।।

चौपाई
ਜੌਂ ਕਰਿ ਕਸ਼੍ਟ ਜਾਇ ਪੁਨਿ ਕੋਈ। ਜਾਤਹਿਂ ਨੀਂਦ ਜੁਡ਼ਾਈ ਹੋਈ।।
ਜਡ਼ਤਾ ਜਾਡ਼ ਬਿਸ਼ਮ ਉਰ ਲਾਗਾ। ਗਏਹੁਨ ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਵ ਅਭਾਗਾ।।
ਕਰਿ ਨ ਜਾਇ ਸਰ ਮਜ੍ਜਨ ਪਾਨਾ। ਫਿਰਿ ਆਵਇ ਸਮੇਤ ਅਭਿਮਾਨਾ।।
ਜੌਂ ਬਹੋਰਿ ਕੋਉ ਪੂਛਨ ਆਵਾ। ਸਰ ਨਿਂਦਾ ਕਰਿ ਤਾਹਿ ਬੁਝਾਵਾ।।
ਸਕਲ ਬਿਘ੍ਨ ਬ੍ਯਾਪਹਿ ਨਹਿਂ ਤੇਹੀ। ਰਾਮ ਸੁਕਰਿਪਾਬਿਲੋਕਹਿਂ ਜੇਹੀ।।
ਸੋਇ ਸਾਦਰ ਸਰ ਮਜ੍ਜਨੁ ਕਰਈ। ਮਹਾ ਘੋਰ ਤ੍ਰਯਤਾਪ ਨ ਜਰਈ।।
ਤੇ ਨਰ ਯਹ ਸਰ ਤਜਹਿਂ ਨ ਕਾਊ। ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਰਾਮ ਚਰਨ ਭਲ ਭਾਊ।।
ਜੋ ਨਹਾਇ ਚਹ ਏਹਿਂ ਸਰ ਭਾਈ। ਸੋ ਸਤਸਂਗ ਕਰਉ ਮਨ ਲਾਈ।।
ਅਸ ਮਾਨਸ ਮਾਨਸ ਚਖ ਚਾਹੀ। ਭਇ ਕਬਿ ਬੁਦ੍ਧਿ ਬਿਮਲ ਅਵਗਾਹੀ।।

चौपाई
ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਬਨ੍ਧ ਸੁਭਗ ਸੋਪਾਨਾ। ਗ੍ਯਾਨ ਨਯਨ ਨਿਰਖਤ ਮਨ ਮਾਨਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਮਹਿਮਾ ਅਗੁਨ ਅਬਾਧਾ। ਬਰਨਬ ਸੋਇ ਬਰ ਬਾਰਿ ਅਗਾਧਾ।।
ਰਾਮ ਸੀਯ ਜਸ ਸਲਿਲ ਸੁਧਾਸਮ। ਉਪਮਾ ਬੀਚਿ ਬਿਲਾਸ ਮਨੋਰਮ।।
ਪੁਰਇਨਿ ਸਘਨ ਚਾਰੁ ਚੌਪਾਈ। ਜੁਗੁਤਿ ਮਂਜੁ ਮਨਿ ਸੀਪ ਸੁਹਾਈ।।
ਛਂਦ ਸੋਰਠਾ ਸੁਂਦਰ ਦੋਹਾ। ਸੋਇ ਬਹੁਰਂਗ ਕਮਲ ਕੁਲ ਸੋਹਾ।।
ਅਰਥ ਅਨੂਪ ਸੁਮਾਵ ਸੁਭਾਸਾ। ਸੋਇ ਪਰਾਗ ਮਕਰਂਦ ਸੁਬਾਸਾ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਪੁਂਜ ਮਂਜੁਲ ਅਲਿ ਮਾਲਾ। ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗ ਬਿਚਾਰ ਮਰਾਲਾ।।
ਧੁਨਿ ਅਵਰੇਬ ਕਬਿਤ ਗੁਨ ਜਾਤੀ। ਮੀਨ ਮਨੋਹਰ ਤੇ ਬਹੁਭਾੀ।।
ਅਰਥ ਧਰਮ ਕਾਮਾਦਿਕ ਚਾਰੀ। ਕਹਬ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਨਵ ਰਸ ਜਪ ਤਪ ਜੋਗ ਬਿਰਾਗਾ। ਤੇ ਸਬ ਜਲਚਰ ਚਾਰੁ ਤਡ਼ਾਗਾ।।

चौपाई
ਦਰਸ ਪਰਸ ਮਜ੍ਜਨ ਅਰੁ ਪਾਨਾ। ਹਰਇ ਪਾਪ ਕਹ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਨਦੀ ਪੁਨੀਤ ਅਮਿਤ ਮਹਿਮਾ ਅਤਿ। ਕਹਿ ਨ ਸਕਇ ਸਾਰਦ ਬਿਮਲਮਤਿ।।
ਰਾਮ ਧਾਮਦਾ ਪੁਰੀ ਸੁਹਾਵਨਿ। ਲੋਕ ਸਮਸ੍ਤ ਬਿਦਿਤ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ।।
ਚਾਰਿ ਖਾਨਿ ਜਗ ਜੀਵ ਅਪਾਰਾ। ਅਵਧ ਤਜੇ ਤਨੁ ਨਹਿ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਪੁਰੀ ਮਨੋਹਰ ਜਾਨੀ। ਸਕਲ ਸਿਦ੍ਧਿਪ੍ਰਦ ਮਂਗਲ ਖਾਨੀ।।
ਬਿਮਲ ਕਥਾ ਕਰ ਕੀਨ੍ਹ ਅਰਂਭਾ। ਸੁਨਤ ਨਸਾਹਿਂ ਕਾਮ ਮਦ ਦਂਭਾ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਏਹਿ ਨਾਮਾ। ਸੁਨਤ ਸ਼੍ਰਵਨ ਪਾਇਅ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਮਨ ਕਰਿ ਵਿਸ਼ਯ ਅਨਲ ਬਨ ਜਰਈ। ਹੋਇ ਸੁਖੀ ਜੌ ਏਹਿਂ ਸਰ ਪਰਈ।।
ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਮੁਨਿ ਭਾਵਨ। ਬਿਰਚੇਉ ਸਂਭੁ ਸੁਹਾਵਨ ਪਾਵਨ।।

चौपाई
ਕੀਨ੍ਹਿ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਜੇਹਿ ਭਾਿ ਭਵਾਨੀ। ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਸਂਕਰ ਕਹਾ ਬਖਾਨੀ।।
ਸੋ ਸਬ ਹੇਤੁ ਕਹਬ ਮੈਂ ਗਾਈ। ਕਥਾਪ੍ਰਬਂਧ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਬਨਾਈ।।
ਜੇਹਿ ਯਹ ਕਥਾ ਸੁਨੀ ਨਹਿਂ ਹੋਈ। ਜਨਿ ਆਚਰਜੁ ਕਰੈਂ ਸੁਨਿ ਸੋਈ।।
ਕਥਾ ਅਲੌਕਿਕ ਸੁਨਹਿਂ ਜੇ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਨਹਿਂ ਆਚਰਜੁ ਕਰਹਿਂ ਅਸ ਜਾਨੀ।।
ਰਾਮਕਥਾ ਕੈ ਮਿਤਿ ਜਗ ਨਾਹੀਂ। ਅਸਿ ਪ੍ਰਤੀਤਿ ਤਿਨ੍ਹ ਕੇ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਨਾਨਾ ਭਾਿ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰਾ। ਰਾਮਾਯਨ ਸਤ ਕੋਟਿ ਅਪਾਰਾ।।
ਕਲਪਭੇਦ ਹਰਿਚਰਿਤ ਸੁਹਾਏ। ਭਾਿ ਅਨੇਕ ਮੁਨੀਸਨ੍ਹ ਗਾਏ।।
ਕਰਿਅ ਨ ਸਂਸਯ ਅਸ ਉਰ ਆਨੀ। ਸੁਨਿਅ ਕਥਾ ਸਾਰਦ ਰਤਿ ਮਾਨੀ।।