चौपाई
ਨਿਸਿਚਰਿ ਏਕ ਸਿਂਧੁ ਮਹੁਰਹਈ। ਕਰਿ ਮਾਯਾ ਨਭੁ ਕੇ ਖਗ ਗਹਈ।।
ਜੀਵ ਜਂਤੁ ਜੇ ਗਗਨ ਉਡ਼ਾਹੀਂ। ਜਲ ਬਿਲੋਕਿ ਤਿਨ੍ਹ ਕੈ ਪਰਿਛਾਹੀਂ।।
ਗਹਇ ਛਾਹਸਕ ਸੋ ਨ ਉਡ਼ਾਈ। ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਸਦਾ ਗਗਨਚਰ ਖਾਈ।।
ਸੋਇ ਛਲ ਹਨੂਮਾਨ ਕਹਕੀਨ੍ਹਾ। ਤਾਸੁ ਕਪਟੁ ਕਪਿ ਤੁਰਤਹਿਂ ਚੀਨ੍ਹਾ।।
ਤਾਹਿ ਮਾਰਿ ਮਾਰੁਤਸੁਤ ਬੀਰਾ। ਬਾਰਿਧਿ ਪਾਰ ਗਯਉ ਮਤਿਧੀਰਾ।।
ਤਹਾਜਾਇ ਦੇਖੀ ਬਨ ਸੋਭਾ। ਗੁਂਜਤ ਚਂਚਰੀਕ ਮਧੁ ਲੋਭਾ।।
ਨਾਨਾ ਤਰੁ ਫਲ ਫੂਲ ਸੁਹਾਏ। ਖਗ ਮਰਿਗ ਬਰਿਂਦ ਦੇਖਿ ਮਨ ਭਾਏ।।
ਸੈਲ ਬਿਸਾਲ ਦੇਖਿ ਏਕ ਆਗੇਂ। ਤਾ ਪਰ ਧਾਇ ਚਢੇਉ ਭਯ ਤ੍ਯਾਗੇਂ।।
ਉਮਾ ਨ ਕਛੁ ਕਪਿ ਕੈ ਅਧਿਕਾਈ। ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਤਾਪ ਜੋ ਕਾਲਹਿ ਖਾਈ।।

चौपाई
ਜਾਮਵਂਤ ਕੇ ਬਚਨ ਸੁਹਾਏ। ਸੁਨਿ ਹਨੁਮਂਤ ਹਰਿਦਯ ਅਤਿ ਭਾਏ।।
ਤਬ ਲਗਿ ਮੋਹਿ ਪਰਿਖੇਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਭਾਈ। ਸਹਿ ਦੁਖ ਕਂਦ ਮੂਲ ਫਲ ਖਾਈ।।
ਜਬ ਲਗਿ ਆਵੌਂ ਸੀਤਹਿ ਦੇਖੀ। ਹੋਇਹਿ ਕਾਜੁ ਮੋਹਿ ਹਰਸ਼ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਯਹ ਕਹਿ ਨਾਇ ਸਬਨ੍ਹਿ ਕਹੁਮਾਥਾ। ਚਲੇਉ ਹਰਸ਼ਿ ਹਿਯਧਰਿ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਸਿਂਧੁ ਤੀਰ ਏਕ ਭੂਧਰ ਸੁਂਦਰ। ਕੌਤੁਕ ਕੂਦਿ ਚਢ਼ੇਉ ਤਾ ਊਪਰ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਰਘੁਬੀਰ ਸਾਰੀ। ਤਰਕੇਉ ਪਵਨਤਨਯ ਬਲ ਭਾਰੀ।।
ਜੇਹਿਂ ਗਿਰਿ ਚਰਨ ਦੇਇ ਹਨੁਮਂਤਾ। ਚਲੇਉ ਸੋ ਗਾ ਪਾਤਾਲ ਤੁਰਂਤਾ।।
ਜਿਮਿ ਅਮੋਘ ਰਘੁਪਤਿ ਕਰ ਬਾਨਾ। ਏਹੀ ਭਾਿ ਚਲੇਉ ਹਨੁਮਾਨਾ।।
ਜਲਨਿਧਿ ਰਘੁਪਤਿ ਦੂਤ ਬਿਚਾਰੀ। ਤੈਂ ਮੈਨਾਕ ਹੋਹਿ ਸ਼੍ਰਮਹਾਰੀ।।

चौपाई
ਅਂਗਦ ਕਹਇ ਜਾਉਮੈਂ ਪਾਰਾ। ਜਿਯਸਂਸਯ ਕਛੁ ਫਿਰਤੀ ਬਾਰਾ।।
ਜਾਮਵਂਤ ਕਹ ਤੁਮ੍ਹ ਸਬ ਲਾਯਕ। ਪਠਇਅ ਕਿਮਿ ਸਬ ਹੀ ਕਰ ਨਾਯਕ।।
ਕਹਇ ਰੀਛਪਤਿ ਸੁਨੁ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਕਾ ਚੁਪ ਸਾਧਿ ਰਹੇਹੁ ਬਲਵਾਨਾ।।
ਪਵਨ ਤਨਯ ਬਲ ਪਵਨ ਸਮਾਨਾ। ਬੁਧਿ ਬਿਬੇਕ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਨਿਧਾਨਾ।।
ਕਵਨ ਸੋ ਕਾਜ ਕਠਿਨ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਜੋ ਨਹਿਂ ਹੋਇ ਤਾਤ ਤੁਮ੍ਹ ਪਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਕਾਜ ਲਗਿ ਤਬ ਅਵਤਾਰਾ। ਸੁਨਤਹਿਂ ਭਯਉ ਪਰ੍ਵਤਾਕਾਰਾ।।
ਕਨਕ ਬਰਨ ਤਨ ਤੇਜ ਬਿਰਾਜਾ। ਮਾਨਹੁ ਅਪਰ ਗਿਰਿਨ੍ਹ ਕਰ ਰਾਜਾ।।
ਸਿਂਹਨਾਦ ਕਰਿ ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰਾ। ਲੀਲਹੀਂ ਨਾਸ਼ਉਜਲਨਿਧਿ ਖਾਰਾ।।
ਸਹਿਤ ਸਹਾਯ ਰਾਵਨਹਿ ਮਾਰੀ। ਆਨਉਇਹਾਤ੍ਰਿਕੂਟ ਉਪਾਰੀ।।
ਜਾਮਵਂਤ ਮੈਂ ਪੂਉਤੋਹੀ। ਉਚਿਤ ਸਿਖਾਵਨੁ ਦੀਜਹੁ ਮੋਹੀ।।

चौपाई
ਅਨੁਜ ਕ੍ਰਿਯਾ ਕਰਿ ਸਾਗਰ ਤੀਰਾ। ਕਹਿ ਨਿਜ ਕਥਾ ਸੁਨਹੁ ਕਪਿ ਬੀਰਾ।।
ਹਮ ਦ੍ਵੌ ਬਂਧੁ ਪ੍ਰਥਮ ਤਰੁਨਾਈ । ਗਗਨ ਗਏ ਰਬਿ ਨਿਕਟ ਉਡਾਈ।।
ਤੇਜ ਨ ਸਹਿ ਸਕ ਸੋ ਫਿਰਿ ਆਵਾ । ਮੈ ਅਭਿਮਾਨੀ ਰਬਿ ਨਿਅਰਾਵਾ ।।
ਜਰੇ ਪਂਖ ਅਤਿ ਤੇਜ ਅਪਾਰਾ । ਪਰੇਉਭੂਮਿ ਕਰਿ ਘੋਰ ਚਿਕਾਰਾ ।।
ਮੁਨਿ ਏਕ ਨਾਮ ਚਂਦ੍ਰਮਾ ਓਹੀ। ਲਾਗੀ ਦਯਾ ਦੇਖੀ ਕਰਿ ਮੋਹੀ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤੇਂਹਿ ਗ੍ਯਾਨ ਸੁਨਾਵਾ । ਦੇਹਿ ਜਨਿਤ ਅਭਿਮਾਨੀ ਛਡ਼ਾਵਾ ।।
ਤ੍ਰੇਤਾਬ੍ਰਹ੍ਮ ਮਨੁਜ ਤਨੁ ਧਰਿਹੀ। ਤਾਸੁ ਨਾਰਿ ਨਿਸਿਚਰ ਪਤਿ ਹਰਿਹੀ।।
ਤਾਸੁ ਖੋਜ ਪਠਇਹਿ ਪ੍ਰਭੂ ਦੂਤਾ। ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਮਿਲੇਂ ਤੈਂ ਹੋਬ ਪੁਨੀਤਾ।।
ਜਮਿਹਹਿਂ ਪਂਖ ਕਰਸਿ ਜਨਿ ਚਿਂਤਾ । ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਦੇਖਾਇ ਦੇਹੇਸੁ ਤੈਂ ਸੀਤਾ।।

चौपाई
ਇਹਾਬਿਚਾਰਹਿਂ ਕਪਿ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਬੀਤੀ ਅਵਧਿ ਕਾਜ ਕਛੁ ਨਾਹੀਂ।।
ਸਬ ਮਿਲਿ ਕਹਹਿਂ ਪਰਸ੍ਪਰ ਬਾਤਾ। ਬਿਨੁ ਸੁਧਿ ਲਏਕਰਬ ਕਾ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਕਹ ਅਂਗਦ ਲੋਚਨ ਭਰਿ ਬਾਰੀ। ਦੁਹੁਪ੍ਰਕਾਰ ਭਇ ਮਰਿਤ੍ਯੁ ਹਮਾਰੀ।।
ਇਹਾਨ ਸੁਧਿ ਸੀਤਾ ਕੈ ਪਾਈ। ਉਹਾਗਏਮਾਰਿਹਿ ਕਪਿਰਾਈ।।
ਪਿਤਾ ਬਧੇ ਪਰ ਮਾਰਤ ਮੋਹੀ। ਰਾਖਾ ਰਾਮ ਨਿਹੋਰ ਨ ਓਹੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਅਂਗਦ ਕਹ ਸਬ ਪਾਹੀਂ। ਮਰਨ ਭਯਉ ਕਛੁ ਸਂਸਯ ਨਾਹੀਂ।।
ਅਂਗਦ ਬਚਨ ਸੁਨਤ ਕਪਿ ਬੀਰਾ। ਬੋਲਿ ਨ ਸਕਹਿਂ ਨਯਨ ਬਹ ਨੀਰਾ।।
ਛਨ ਏਕ ਸੋਚ ਮਗਨ ਹੋਇ ਰਹੇ। ਪੁਨਿ ਅਸ ਵਚਨ ਕਹਤ ਸਬ ਭਏ।।
ਹਮ ਸੀਤਾ ਕੈ ਸੁਧਿ ਲਿਨ੍ਹੇਂ ਬਿਨਾ। ਨਹਿਂ ਜੈਂਹੈਂ ਜੁਬਰਾਜ ਪ੍ਰਬੀਨਾ।।