punjabi

7.7.71

चौपाई
ਗੁਨ ਕਰਿਤ ਸਨ੍ਯਪਾਤ ਨਹਿਂ ਕੇਹੀ। ਕੋਉ ਨ ਮਾਨ ਮਦ ਤਜੇਉ ਨਿਬੇਹੀ।।
ਜੋਬਨ ਜ੍ਵਰ ਕੇਹਿ ਨਹਿਂ ਬਲਕਾਵਾ। ਮਮਤਾ ਕੇਹਿ ਕਰ ਜਸ ਨ ਨਸਾਵਾ।।
ਮਚ੍ਛਰ ਕਾਹਿ ਕਲਂਕ ਨ ਲਾਵਾ। ਕਾਹਿ ਨ ਸੋਕ ਸਮੀਰ ਡੋਲਾਵਾ।।
ਚਿਂਤਾ ਸਾਿਨਿ ਕੋ ਨਹਿਂ ਖਾਯਾ। ਕੋ ਜਗ ਜਾਹਿ ਨ ਬ੍ਯਾਪੀ ਮਾਯਾ।।
ਕੀਟ ਮਨੋਰਥ ਦਾਰੁ ਸਰੀਰਾ। ਜੇਹਿ ਨ ਲਾਗ ਘੁਨ ਕੋ ਅਸ ਧੀਰਾ।।
ਸੁਤ ਬਿਤ ਲੋਕ ਈਸ਼ਨਾ ਤੀਨੀ। ਕੇਹਿ ਕੇ ਮਤਿ ਇਨ੍ਹ ਕਰਿਤ ਨ ਮਲੀਨੀ।।
ਯਹ ਸਬ ਮਾਯਾ ਕਰ ਪਰਿਵਾਰਾ। ਪ੍ਰਬਲ ਅਮਿਤਿ ਕੋ ਬਰਨੈ ਪਾਰਾ।।
ਸਿਵ ਚਤੁਰਾਨਨ ਜਾਹਿ ਡੇਰਾਹੀਂ। ਅਪਰ ਜੀਵ ਕੇਹਿ ਲੇਖੇ ਮਾਹੀਂ।।

7.7.70

चौपाई
ਬੋਲੇਉ ਕਾਕਭਸੁਂਡ ਬਹੋਰੀ। ਨਭਗ ਨਾਥ ਪਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਨ ਥੋਰੀ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਨਾਥ ਪੂਜ੍ਯ ਤੁਮ੍ਹ ਮੇਰੇ। ਕਰਿਪਾਪਾਤ੍ਰ ਰਘੁਨਾਯਕ ਕੇਰੇ।।
ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਸਂਸਯ ਮੋਹ ਨ ਮਾਯਾ। ਮੋ ਪਰ ਨਾਥ ਕੀਨ੍ਹ ਤੁਮ੍ਹ ਦਾਯਾ।।
ਪਠਇ ਮੋਹ ਮਿਸ ਖਗਪਤਿ ਤੋਹੀ। ਰਘੁਪਤਿ ਦੀਨ੍ਹਿ ਬਡ਼ਾਈ ਮੋਹੀ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਨਿਜ ਮੋਹ ਕਹੀ ਖਗ ਸਾਈਂ। ਸੋ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਆਚਰਜ ਗੋਸਾਈਂ।।
ਨਾਰਦ ਭਵ ਬਿਰਂਚਿ ਸਨਕਾਦੀ। ਜੇ ਮੁਨਿਨਾਯਕ ਆਤਮਬਾਦੀ।।
ਮੋਹ ਨ ਅਂਧ ਕੀਨ੍ਹ ਕੇਹਿ ਕੇਹੀ। ਕੋ ਜਗ ਕਾਮ ਨਚਾਵ ਨ ਜੇਹੀ।।
ਤਰਿਸ੍ਨਾਕੇਹਿ ਨ ਕੀਨ੍ਹ ਬੌਰਾਹਾ। ਕੇਹਿ ਕਰ ਹਰਿਦਯ ਕ੍ਰੋਧ ਨਹਿਂ ਦਾਹਾ।।

7.7.69

चौपाई
ਦੇਖਿ ਚਰਿਤ ਅਤਿ ਨਰ ਅਨੁਸਾਰੀ। ਭਯਉ ਹਰਿਦਯਮਮ ਸਂਸਯ ਭਾਰੀ।।
ਸੋਇ ਭ੍ਰਮ ਅਬ ਹਿਤ ਕਰਿ ਮੈਂ ਮਾਨਾ। ਕੀਨ੍ਹ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਜੋ ਅਤਿ ਆਤਪ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਹੋਈ। ਤਰੁ ਛਾਯਾ ਸੁਖ ਜਾਨਇ ਸੋਈ।।
ਜੌਂ ਨਹਿਂ ਹੋਤ ਮੋਹ ਅਤਿ ਮੋਹੀ। ਮਿਲਤੇਉਤਾਤ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਤੋਹੀ।।
ਸੁਨਤੇਉਕਿਮਿ ਹਰਿ ਕਥਾ ਸੁਹਾਈ। ਅਤਿ ਬਿਚਿਤ੍ਰ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਤੁਮ੍ਹ ਗਾਈ।।
ਨਿਗਮਾਗਮ ਪੁਰਾਨ ਮਤ ਏਹਾ। ਕਹਹਿਂ ਸਿਦ੍ਧ ਮੁਨਿ ਨਹਿਂ ਸਂਦੇਹਾ।।
ਸਂਤ ਬਿਸੁਦ੍ਧ ਮਿਲਹਿਂ ਪਰਿ ਤੇਹੀ। ਚਿਤਵਹਿਂ ਰਾਮ ਕਰਿਪਾ ਕਰਿ ਜੇਹੀ।।
ਰਾਮ ਕਰਿਪਾਤਵ ਦਰਸਨ ਭਯਊ। ਤਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਸਬ ਸਂਸਯ ਗਯਊ।।

7.7.68

चौपाई
ਨਿਸਿਚਰ ਨਿਕਰ ਮਰਨ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਰਾਵਨ ਸਮਰ ਬਖਾਨਾ।।
ਰਾਵਨ ਬਧ ਮਂਦੋਦਰਿ ਸੋਕਾ। ਰਾਜ ਬਿਭੀਸ਼ਣ ਦੇਵ ਅਸੋਕਾ।।
ਸੀਤਾ ਰਘੁਪਤਿ ਮਿਲਨ ਬਹੋਰੀ। ਸੁਰਨ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਕਰ ਜੋਰੀ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਸ਼੍ਪਕ ਚਢ਼ਿ ਕਪਿਨ੍ਹ ਸਮੇਤਾ। ਅਵਧ ਚਲੇ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਪਾ ਨਿਕੇਤਾ।।
ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਨਗਰ ਨਿਜ ਆਏ। ਬਾਯਸ ਬਿਸਦ ਚਰਿਤ ਸਬ ਗਾਏ।।
ਕਹੇਸਿ ਬਹੋਰਿ ਰਾਮ ਅਭਿਸ਼ੈਕਾ। ਪੁਰ ਬਰਨਤ ਨਰਿਪਨੀਤਿ ਅਨੇਕਾ।।
ਕਥਾ ਸਮਸ੍ਤ ਭੁਸੁਂਡ ਬਖਾਨੀ। ਜੋ ਮੈਂ ਤੁਮ੍ਹ ਸਨ ਕਹੀ ਭਵਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਸਬ ਰਾਮ ਕਥਾ ਖਗਨਾਹਾ। ਕਹਤ ਬਚਨ ਮਨ ਪਰਮ ਉਛਾਹਾ।।

7.7.67

चौपाई
ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਕਪਿਪਤਿ ਕੀਸ ਪਠਾਏ। ਸੀਤਾ ਖੋਜ ਸਕਲ ਦਿਸਿ ਧਾਏ।।
ਬਿਬਰ ਪ੍ਰਬੇਸ ਕੀਨ੍ਹ ਜੇਹਿ ਭਾੀ। ਕਪਿਨ੍ਹ ਬਹੋਰਿ ਮਿਲਾ ਸਂਪਾਤੀ।।
ਸੁਨਿ ਸਬ ਕਥਾ ਸਮੀਰਕੁਮਾਰਾ। ਨਾਘਤ ਭਯਉ ਪਯੋਧਿ ਅਪਾਰਾ।।
ਲਂਕਾਕਪਿ ਪ੍ਰਬੇਸ ਜਿਮਿ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਪੁਨਿ ਸੀਤਹਿ ਧੀਰਜੁ ਜਿਮਿ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਬਨ ਉਜਾਰਿ ਰਾਵਨਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧੀ। ਪੁਰ ਦਹਿ ਨਾਘੇਉ ਬਹੁਰਿ ਪਯੋਧੀ।।
ਆਏ ਕਪਿ ਸਬ ਜਹਰਘੁਰਾਈ। ਬੈਦੇਹੀ ਕਿ ਕੁਸਲ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੇਨ ਸਮੇਤਿ ਜਥਾ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਉਤਰੇ ਜਾਇ ਬਾਰਿਨਿਧਿ ਤੀਰਾ।।
ਮਿਲਾ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਆਈ। ਸਾਗਰ ਨਿਗ੍ਰਹ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ।।

7.7.66

चौपाई
ਕਹਿ ਦਂਡਕ ਬਨ ਪਾਵਨਤਾਈ। ਗੀਧ ਮਇਤ੍ਰੀ ਪੁਨਿ ਤੇਹਿਂ ਗਾਈ।।
ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਂਚਵਟੀਂ ਕਰਿਤ ਬਾਸਾ। ਭਂਜੀ ਸਕਲ ਮੁਨਿਨ੍ਹ ਕੀ ਤ੍ਰਾਸਾ।।
ਪੁਨਿ ਲਛਿਮਨ ਉਪਦੇਸ ਅਨੂਪਾ। ਸੂਪਨਖਾ ਜਿਮਿ ਕੀਨ੍ਹਿ ਕੁਰੂਪਾ।।
ਖਰ ਦੂਸ਼ਨ ਬਧ ਬਹੁਰਿ ਬਖਾਨਾ। ਜਿਮਿ ਸਬ ਮਰਮੁ ਦਸਾਨਨ ਜਾਨਾ।।
ਦਸਕਂਧਰ ਮਾਰੀਚ ਬਤਕਹੀਂ। ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਭਈ ਸੋ ਸਬ ਤੇਹਿਂ ਕਹੀ।।
ਪੁਨਿ ਮਾਯਾ ਸੀਤਾ ਕਰ ਹਰਨਾ। ਸ਼੍ਰੀਰਘੁਬੀਰ ਬਿਰਹ ਕਛੁ ਬਰਨਾ।।
ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਗੀਧ ਕ੍ਰਿਯਾ ਜਿਮਿ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਬਧਿ ਕਬਂਧ ਸਬਰਿਹਿ ਗਤਿ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਬਹੁਰਿ ਬਿਰਹ ਬਰਨਤ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਗਏ ਸਰੋਬਰ ਤੀਰਾ।।

7.7.65

चौपाई
ਬਹੁਰਿ ਰਾਮ ਅਭਿਸ਼ੇਕ ਪ੍ਰਸਂਗਾ। ਪੁਨਿ ਨਰਿਪ ਬਚਨ ਰਾਜ ਰਸ ਭਂਗਾ।।
ਪੁਰਬਾਸਿਨ੍ਹ ਕਰ ਬਿਰਹ ਬਿਸ਼ਾਦਾ। ਕਹੇਸਿ ਰਾਮ ਲਛਿਮਨ ਸਂਬਾਦਾ।।
ਬਿਪਿਨ ਗਵਨ ਕੇਵਟ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਸੁਰਸਰਿ ਉਤਰਿ ਨਿਵਾਸ ਪ੍ਰਯਾਗਾ।।
ਬਾਲਮੀਕ ਪ੍ਰਭੁ ਮਿਲਨ ਬਖਾਨਾ। ਚਿਤ੍ਰਕੂਟ ਜਿਮਿ ਬਸੇ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਸਚਿਵਾਗਵਨ ਨਗਰ ਨਰਿਪ ਮਰਨਾ। ਭਰਤਾਗਵਨ ਪ੍ਰੇਮ ਬਹੁ ਬਰਨਾ।।
ਕਰਿ ਨਰਿਪ ਕ੍ਰਿਯਾ ਸਂਗ ਪੁਰਬਾਸੀ। ਭਰਤ ਗਏ ਜਹਪ੍ਰਭੁ ਸੁਖ ਰਾਸੀ।।
ਪੁਨਿ ਰਘੁਪਤਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਏ। ਲੈ ਪਾਦੁਕਾ ਅਵਧਪੁਰ ਆਏ।।
ਭਰਤ ਰਹਨਿ ਸੁਰਪਤਿ ਸੁਤ ਕਰਨੀ। ਪ੍ਰਭੁ ਅਰੁ ਅਤ੍ਰਿ ਭੇਂਟ ਪੁਨਿ ਬਰਨੀ।।

7.7.64

चौपाई
ਸੁਨਹੁ ਤਾਤ ਜੇਹਿ ਕਾਰਨ ਆਯਉ ਸੋ ਸਬ ਭਯਉ ਦਰਸ ਤਵ ਪਾਯਉ।
ਦੇਖਿ ਪਰਮ ਪਾਵਨ ਤਵ ਆਸ਼੍ਰਮ। ਗਯਉ ਮੋਹ ਸਂਸਯ ਨਾਨਾ ਭ੍ਰਮ।।
ਅਬ ਸ਼੍ਰੀਰਾਮ ਕਥਾ ਅਤਿ ਪਾਵਨਿ। ਸਦਾ ਸੁਖਦ ਦੁਖ ਪੁਂਜ ਨਸਾਵਨਿ।।
ਸਾਦਰ ਤਾਤ ਸੁਨਾਵਹੁ ਮੋਹੀ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਬਿਨਵਉਪ੍ਰਭੁ ਤੋਹੀ।।
ਸੁਨਤ ਗਰੁਡ਼ ਕੈ ਗਿਰਾ ਬਿਨੀਤਾ। ਸਰਲ ਸੁਪ੍ਰੇਮ ਸੁਖਦ ਸੁਪੁਨੀਤਾ।।
ਭਯਉ ਤਾਸੁ ਮਨ ਪਰਮ ਉਛਾਹਾ। ਲਾਗ ਕਹੈ ਰਘੁਪਤਿ ਗੁਨ ਗਾਹਾ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗ ਭਵਾਨੀ। ਰਾਮਚਰਿਤ ਸਰ ਕਹੇਸਿ ਬਖਾਨੀ।।
ਪੁਨਿ ਨਾਰਦ ਕਰ ਮੋਹ ਅਪਾਰਾ। ਕਹੇਸਿ ਬਹੁਰਿ ਰਾਵਨ ਅਵਤਾਰਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਅਵਤਾਰ ਕਥਾ ਪੁਨਿ ਗਾਈ। ਤਬ ਸਿਸੁ ਚਰਿਤ ਕਹੇਸਿ ਮਨ ਲਾਈ।।

7.7.63

चौपाई
ਗਯਉ ਗਰੁਡ਼ ਜਹਬਸਇ ਭੁਸੁਂਡਾ। ਮਤਿ ਅਕੁਂਠ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਅਖਂਡਾ।।
ਦੇਖਿ ਸੈਲ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਮਨ ਭਯਊ। ਮਾਯਾ ਮੋਹ ਸੋਚ ਸਬ ਗਯਊ।।
ਕਰਿ ਤਡ਼ਾਗ ਮਜ੍ਜਨ ਜਲਪਾਨਾ। ਬਟ ਤਰ ਗਯਉ ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ਾਨਾ।।
ਬਰਿਦ੍ਧ ਬਰਿਦ੍ਧ ਬਿਹਂਗ ਤਹਆਏ। ਸੁਨੈ ਰਾਮ ਕੇ ਚਰਿਤ ਸੁਹਾਏ।।
ਕਥਾ ਅਰਂਭ ਕਰੈ ਸੋਇ ਚਾਹਾ। ਤੇਹੀ ਸਮਯ ਗਯਉ ਖਗਨਾਹਾ।।
ਆਵਤ ਦੇਖਿ ਸਕਲ ਖਗਰਾਜਾ। ਹਰਸ਼ੇਉ ਬਾਯਸ ਸਹਿਤ ਸਮਾਜਾ।।
ਅਤਿ ਆਦਰ ਖਗਪਤਿ ਕਰ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਸ੍ਵਾਗਤ ਪੂਛਿ ਸੁਆਸਨ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਕਰਿ ਪੂਜਾ ਸਮੇਤ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਮਧੁਰ ਬਚਨ ਤਬ ਬੋਲੇਉ ਕਾਗਾ।।

7.7.62

चौपाई
ਮਿਲਹਿਂ ਨ ਰਘੁਪਤਿ ਬਿਨੁ ਅਨੁਰਾਗਾ। ਕਿਏਜੋਗ ਤਪ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਰਾਗਾ।।
ਉਤ੍ਤਰ ਦਿਸਿ ਸੁਂਦਰ ਗਿਰਿ ਨੀਲਾ। ਤਹਰਹ ਕਾਕਭੁਸੁਂਡਿ ਸੁਸੀਲਾ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਪਥ ਪਰਮ ਪ੍ਰਬੀਨਾ। ਗ੍ਯਾਨੀ ਗੁਨ ਗਰਿਹ ਬਹੁ ਕਾਲੀਨਾ।।
ਰਾਮ ਕਥਾ ਸੋ ਕਹਇ ਨਿਰਂਤਰ। ਸਾਦਰ ਸੁਨਹਿਂ ਬਿਬਿਧ ਬਿਹਂਗਬਰ।।
ਜਾਇ ਸੁਨਹੁ ਤਹਹਰਿ ਗੁਨ ਭੂਰੀ। ਹੋਇਹਿ ਮੋਹ ਜਨਿਤ ਦੁਖ ਦੂਰੀ।।
ਮੈਂ ਜਬ ਤੇਹਿ ਸਬ ਕਹਾ ਬੁਝਾਈ। ਚਲੇਉ ਹਰਸ਼ਿ ਮਮ ਪਦ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।
ਤਾਤੇ ਉਮਾ ਨ ਮੈਂ ਸਮੁਝਾਵਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਕਰਿਪਾਮਰਮੁ ਮੈਂ ਪਾਵਾ।।
ਹੋਇਹਿ ਕੀਨ੍ਹ ਕਬਹੁਅਭਿਮਾਨਾ। ਸੋ ਖੌਵੈ ਚਹ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਕਛੁ ਤੇਹਿ ਤੇ ਪੁਨਿ ਮੈਂ ਨਹਿਂ ਰਾਖਾ। ਸਮੁਝਇ ਖਗ ਖਗਹੀ ਕੈ ਭਾਸ਼ਾ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi