चौपाई
કુપથ માગ રુજ બ્યાકુલ રોગી। બૈદ ન દેઇ સુનહુ મુનિ જોગી।।
એહિ બિધિ હિત તુમ્હાર મૈં ઠયઊ। કહિ અસ અંતરહિત પ્રભુ ભયઊ।।
માયા બિબસ ભએ મુનિ મૂઢ઼ા। સમુઝી નહિં હરિ ગિરા નિગૂઢ઼ા।।
ગવને તુરત તહારિષિરાઈ। જહાસ્વયંબર ભૂમિ બનાઈ।।
નિજ નિજ આસન બૈઠે રાજા। બહુ બનાવ કરિ સહિત સમાજા।।
મુનિ મન હરષ રૂપ અતિ મોરેં। મોહિ તજિ આનહિ બારિહિ ન ભોરેં।।
મુનિ હિત કારન કૃપાનિધાના। દીન્હ કુરૂપ ન જાઇ બખાના।।
સો ચરિત્ર લખિ કાહુન પાવા। નારદ જાનિ સબહિં સિર નાવા।।

दोहा/सोरठा
રહે તહાદુઇ રુદ્ર ગન તે જાનહિં સબ ભેઉ।
બિપ્રબેષ દેખત ફિરહિં પરમ કૌતુકી તેઉ।।133।।