चौपाई
પુનિ જલ દીખ રૂપ નિજ પાવા। તદપિ હૃદયસંતોષ ન આવા।।
ફરકત અધર કોપ મન માહીં। સપદી ચલે કમલાપતિ પાહીં।।
દેહઉશ્રાપ કિ મરિહઉજાઈ। જગત મોર ઉપહાસ કરાઈ।।
બીચહિં પંથ મિલે દનુજારી। સંગ રમા સોઇ રાજકુમારી।।
બોલે મધુર બચન સુરસાઈં। મુનિ કહચલે બિકલ કી નાઈં।।
સુનત બચન ઉપજા અતિ ક્રોધા। માયા બસ ન રહા મન બોધા।।
પર સંપદા સકહુ નહિં દેખી। તુમ્હરેં ઇરિષા કપટ બિસેષી।।
મથત સિંધુ રુદ્રહિ બૌરાયહુ। સુરન્હ પ્રેરી બિષ પાન કરાયહુ।।

दोहा/सोरठा
અસુર સુરા બિષ સંકરહિ આપુ રમા મનિ ચારુ।
સ્વારથ સાધક કુટિલ તુમ્હ સદા કપટ બ્યવહારુ।।136।।