चौपाई
କୁପଥ ମାଗ ରୁଜ ବ୍ଯାକୁଲ ରୋଗୀ| ବୈଦ ନ ଦେଇ ସୁନହୁ ମୁନି ଜୋଗୀ||
ଏହି ବିଧି ହିତ ତୁମ୍ହାର ମୈଂ ଠଯଊ| କହି ଅସ ଅଂତରହିତ ପ୍ରଭୁ ଭଯଊ||
ମାଯା ବିବସ ଭଏ ମୁନି ମୂଢ଼ା| ସମୁଝୀ ନହିଂ ହରି ଗିରା ନିଗୂଢ଼ା||
ଗବନେ ତୁରତ ତହାରିଷିରାଈ| ଜହାସ୍ବଯଂବର ଭୂମି ବନାଈ||
ନିଜ ନିଜ ଆସନ ବୈଠେ ରାଜା| ବହୁ ବନାବ କରି ସହିତ ସମାଜା||
ମୁନି ମନ ହରଷ ରୂପ ଅତି ମୋରେଂ| ମୋହି ତଜି ଆନହି ବାରିହି ନ ଭୋରେଂ||
ମୁନି ହିତ କାରନ କୃପାନିଧାନା| ଦୀନ୍ହ କୁରୂପ ନ ଜାଇ ବଖାନା||
ସୋ ଚରିତ୍ର ଲଖି କାହୁନ ପାବା| ନାରଦ ଜାନି ସବହିଂ ସିର ନାବା||
दोहा/सोरठा
ରହେ ତହାଦୁଇ ରୁଦ୍ର ଗନ ତେ ଜାନହିଂ ସବ ଭେଉ|
ବିପ୍ରବେଷ ଦେଖତ ଫିରହିଂ ପରମ କୌତୁକୀ ତେଉ||133||