चौपाई
ਬ੍ਯਰ੍ਥ ਮਰਹੁ ਜਨਿ ਗਾਲ ਬਜਾਈ। ਮਨ ਮੋਦਕਨ੍ਹਿ ਕਿ ਭੂਖ ਬੁਤਾਈ।।
ਸਿਖ ਹਮਾਰਿ ਸੁਨਿ ਪਰਮ ਪੁਨੀਤਾ। ਜਗਦਂਬਾ ਜਾਨਹੁ ਜਿਯਸੀਤਾ।।
ਜਗਤ ਪਿਤਾ ਰਘੁਪਤਿਹਿ ਬਿਚਾਰੀ। ਭਰਿ ਲੋਚਨ ਛਬਿ ਲੇਹੁ ਨਿਹਾਰੀ।।
ਸੁਂਦਰ ਸੁਖਦ ਸਕਲ ਗੁਨ ਰਾਸੀ। ਏ ਦੋਉ ਬਂਧੁ ਸਂਭੁ ਉਰ ਬਾਸੀ।।
ਸੁਧਾ ਸਮੁਦ੍ਰ ਸਮੀਪ ਬਿਹਾਈ। ਮਰਿਗਜਲੁ ਨਿਰਖਿ ਮਰਹੁ ਕਤ ਧਾਈ।।
ਕਰਹੁ ਜਾਇ ਜਾ ਕਹੁਜੋਈ ਭਾਵਾ। ਹਮ ਤੌ ਆਜੁ ਜਨਮ ਫਲੁ ਪਾਵਾ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਭਲੇ ਭੂਪ ਅਨੁਰਾਗੇ। ਰੂਪ ਅਨੂਪ ਬਿਲੋਕਨ ਲਾਗੇ।।
ਦੇਖਹਿਂ ਸੁਰ ਨਭ ਚਢ਼ੇ ਬਿਮਾਨਾ। ਬਰਸ਼ਹਿਂ ਸੁਮਨ ਕਰਹਿਂ ਕਲ ਗਾਨਾ।।

दोहा/सोरठा
ਜਾਨਿ ਸੁਅਵਸਰੁ ਸੀਯ ਤਬ ਪਠਈ ਜਨਕ ਬੋਲਾਈ।
ਚਤੁਰ ਸਖੀਂ ਸੁਂਦਰ ਸਕਲ ਸਾਦਰ ਚਲੀਂ ਲਵਾਈਂ।।246।।