चौपाई
ਕਹਹੁ ਕਾਹਿ ਯਹੁ ਲਾਭੁ ਨ ਭਾਵਾ। ਕਾਹੁਨ ਸਂਕਰ ਚਾਪ ਚਢ਼ਾਵਾ।।
ਰਹਉ ਚਢ਼ਾਉਬ ਤੋਰਬ ਭਾਈ। ਤਿਲੁ ਭਰਿ ਭੂਮਿ ਨ ਸਕੇ ਛਡ਼ਾਈ।।
ਅਬ ਜਨਿ ਕੋਉ ਮਾਖੈ ਭਟ ਮਾਨੀ। ਬੀਰ ਬਿਹੀਨ ਮਹੀ ਮੈਂ ਜਾਨੀ।।
ਤਜਹੁ ਆਸ ਨਿਜ ਨਿਜ ਗਰਿਹ ਜਾਹੂ। ਲਿਖਾ ਨ ਬਿਧਿ ਬੈਦੇਹਿ ਬਿਬਾਹੂ।।
ਸੁਕਰਿਤ ਜਾਇ ਜੌਂ ਪਨੁ ਪਰਿਹਰਊ ਕੁਅਿ ਕੁਆਰਿ ਰਹਉ ਕਾ ਕਰਊ।
ਜੋ ਜਨਤੇਉਬਿਨੁ ਭਟ ਭੁਬਿ ਭਾਈ। ਤੌ ਪਨੁ ਕਰਿ ਹੋਤੇਉਨ ਹਾਈ।।
ਜਨਕ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਸਬ ਨਰ ਨਾਰੀ। ਦੇਖਿ ਜਾਨਕਿਹਿ ਭਏ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਮਾਖੇ ਲਖਨੁ ਕੁਟਿਲ ਭਇਭੌਂਹੇਂ। ਰਦਪਟ ਫਰਕਤ ਨਯਨ ਰਿਸੌਂਹੇਂ।।

दोहा/सोरठा
ਕਹਿ ਨ ਸਕਤ ਰਘੁਬੀਰ ਡਰ ਲਗੇ ਬਚਨ ਜਨੁ ਬਾਨ।
ਨਾਇ ਰਾਮ ਪਦ ਕਮਲ ਸਿਰੁ ਬੋਲੇ ਗਿਰਾ ਪ੍ਰਮਾਨ।।252।।