चौपाई
કો કહિ સકઇ પ્રયાગ પ્રભાઊ। કલુષ પુંજ કુંજર મૃગરાઊ।।
અસ તીરથપતિ દેખિ સુહાવા। સુખ સાગર રઘુબર સુખુ પાવા।।
કહિ સિય લખનહિ સખહિ સુનાઈ। શ્રીમુખ તીરથરાજ બડ઼ાઈ।।
કરિ પ્રનામુ દેખત બન બાગા। કહત મહાતમ અતિ અનુરાગા।।
એહિ બિધિ આઇ બિલોકી બેની। સુમિરત સકલ સુમંગલ દેની।।
મુદિત નહાઇ કીન્હિ સિવ સેવા। પુજિ જથાબિધિ તીરથ દેવા।।
તબ પ્રભુ ભરદ્વાજ પહિં આએ। કરત દંડવત મુનિ ઉર લાએ।।
મુનિ મન મોદ ન કછુ કહિ જાઇ। બ્રહ્માનંદ રાસિ જનુ પાઈ।।

चौपाई
এক বার গুর লীন্হ বোলাঈ৷ মোহি নীতি বহু ভাি সিখাঈ৷৷
সিব সেবা কর ফল সুত সোঈ৷ অবিরল ভগতি রাম পদ হোঈ৷৷
রামহি ভজহিং তাত সিব ধাতা৷ নর পাব কৈ কেতিক বাতা৷৷
জাসু চরন অজ সিব অনুরাগী৷ তাতু দ্রোহসুখ চহসি অভাগী৷৷
হর কহুহরি সেবক গুর কহেঊ৷ সুনি খগনাথ হৃদয মম দহেঊ৷৷
অধম জাতি মৈং বিদ্যা পাএ ভযউজথা অহি দূধ পিআএ৷
মানী কুটিল কুভাগ্য কুজাতী৷ গুর কর দ্রোহ করউদিনু রাতী৷৷
অতি দযাল গুর স্বল্প ন ক্রোধা৷ পুনি পুনি মোহি সিখাব সুবোধা৷৷
জেহি তে নীচ বড়াঈ পাবা৷ সো প্রথমহিং হতি তাহি নসাবা৷৷

चौपाई
কো কহি সকই প্রযাগ প্রভাঊ৷ কলুষ পুংজ কুংজর মৃগরাঊ৷৷
অস তীরথপতি দেখি সুহাবা৷ সুখ সাগর রঘুবর সুখু পাবা৷৷
কহি সিয লখনহি সখহি সুনাঈ৷ শ্রীমুখ তীরথরাজ বড়াঈ৷৷
করি প্রনামু দেখত বন বাগা৷ কহত মহাতম অতি অনুরাগা৷৷
এহি বিধি আই বিলোকী বেনী৷ সুমিরত সকল সুমংগল দেনী৷৷
মুদিত নহাই কীন্হি সিব সেবা৷ পুজি জথাবিধি তীরথ দেবা৷৷
তব প্রভু ভরদ্বাজ পহিং আএ৷ করত দংডবত মুনি উর লাএ৷৷
মুনি মন মোদ ন কছু কহি জাই৷ ব্রহ্মানংদ রাসি জনু পাঈ৷৷

चौपाई
एक बार गुर लीन्ह बोलाई। मोहि नीति बहु भाँति सिखाई।।
सिव सेवा कर फल सुत सोई। अबिरल भगति राम पद होई।।
रामहि भजहिं तात सिव धाता। नर पावँर कै केतिक बाता।।
जासु चरन अज सिव अनुरागी। तातु द्रोहँ सुख चहसि अभागी।।
हर कहुँ हरि सेवक गुर कहेऊ। सुनि खगनाथ हृदय मम दहेऊ।।
अधम जाति मैं बिद्या पाएँ। भयउँ जथा अहि दूध पिआएँ।।
मानी कुटिल कुभाग्य कुजाती। गुर कर द्रोह करउँ दिनु राती।।
अति दयाल गुर स्वल्प न क्रोधा। पुनि पुनि मोहि सिखाव सुबोधा।।
जेहि ते नीच बड़ाई पावा। सो प्रथमहिं हति ताहि नसावा।।

चौपाई
को कहि सकइ प्रयाग प्रभाऊ। कलुष पुंज कुंजर मृगराऊ।।
अस तीरथपति देखि सुहावा। सुख सागर रघुबर सुखु पावा।।
कहि सिय लखनहि सखहि सुनाई। श्रीमुख तीरथराज बड़ाई।।
करि प्रनामु देखत बन बागा। कहत महातम अति अनुरागा।।
एहि बिधि आइ बिलोकी बेनी। सुमिरत सकल सुमंगल देनी।।
मुदित नहाइ कीन्हि सिव सेवा। पुजि जथाबिधि तीरथ देवा।।
तब प्रभु भरद्वाज पहिं आए। करत दंडवत मुनि उर लाए।।
मुनि मन मोद न कछु कहि जाइ। ब्रह्मानंद रासि जनु पाई।।

दोहा/सोरठा