चौपाई
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਮਗਨ ਸਬ ਭਏ। ਕੋ ਹਮ ਕਹਾਬਿਸਰਿ ਤਨ ਗਏ।।
ਏਕਟਕ ਰਹੇ ਜੋਰਿ ਕਰ ਆਗੇ। ਸਕਹਿਂ ਨ ਕਛੁ ਕਹਿ ਅਤਿ ਅਨੁਰਾਗੇ।।
ਪਰਮ ਪ੍ਰੇਮ ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਪ੍ਰਭੁ ਦੇਖਾ। ਕਹਾ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਸੇਸ਼ਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ੍ਮੁਖ ਕਛੁ ਕਹਨ ਨ ਪਾਰਹਿਂ। ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਚਰਨ ਸਰੋਜ ਨਿਹਾਰਹਿਂ।।
ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਭੂਸ਼ਨ ਬਸਨ ਮਗਾਏ। ਨਾਨਾ ਰਂਗ ਅਨੂਪ ਸੁਹਾਏ।।
ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿ ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਪਹਿਰਾਏ। ਬਸਨ ਭਰਤ ਨਿਜ ਹਾਥ ਬਨਾਏ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਲਛਿਮਨ ਪਹਿਰਾਏ। ਲਂਕਾਪਤਿ ਰਘੁਪਤਿ ਮਨ ਭਾਏ।।
ਅਂਗਦ ਬੈਠ ਰਹਾ ਨਹਿਂ ਡੋਲਾ। ਪ੍ਰੀਤਿ ਦੇਖਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਹਿ ਨ ਬੋਲਾ।।

चौपाई
ਮਨ ਸਂਤੋਸ਼ ਸੁਨਤ ਕਪਿ ਬਾਨੀ। ਭਗਤਿ ਪ੍ਰਤਾਪ ਤੇਜ ਬਲ ਸਾਨੀ।।
ਆਸਿਸ਼ ਦੀਨ੍ਹਿ ਰਾਮਪ੍ਰਿਯ ਜਾਨਾ। ਹੋਹੁ ਤਾਤ ਬਲ ਸੀਲ ਨਿਧਾਨਾ।।
ਅਜਰ ਅਮਰ ਗੁਨਨਿਧਿ ਸੁਤ ਹੋਹੂ। ਕਰਹੁਬਹੁਤ ਰਘੁਨਾਯਕ ਛੋਹੂ।।
ਕਰਹੁਕਰਿਪਾ ਪ੍ਰਭੁ ਅਸ ਸੁਨਿ ਕਾਨਾ। ਨਿਰ੍ਭਰ ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਹਨੁਮਾਨਾ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਨਾਏਸਿ ਪਦ ਸੀਸਾ। ਬੋਲਾ ਬਚਨ ਜੋਰਿ ਕਰ ਕੀਸਾ।।
ਅਬ ਕਰਿਤਕਰਿਤ੍ਯ ਭਯਉਮੈਂ ਮਾਤਾ। ਆਸਿਸ਼ ਤਵ ਅਮੋਘ ਬਿਖ੍ਯਾਤਾ।।
ਸੁਨਹੁ ਮਾਤੁ ਮੋਹਿ ਅਤਿਸਯ ਭੂਖਾ। ਲਾਗਿ ਦੇਖਿ ਸੁਂਦਰ ਫਲ ਰੂਖਾ।।
ਸੁਨੁ ਸੁਤ ਕਰਹਿਂ ਬਿਪਿਨ ਰਖਵਾਰੀ। ਪਰਮ ਸੁਭਟ ਰਜਨੀਚਰ ਭਾਰੀ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਭਯ ਮਾਤਾ ਮੋਹਿ ਨਾਹੀਂ। ਜੌਂ ਤੁਮ੍ਹ ਸੁਖ ਮਾਨਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਭਗਤਿ ਜੋਗ ਸੁਨਿ ਅਤਿ ਸੁਖ ਪਾਵਾ। ਲਛਿਮਨ ਪ੍ਰਭੁ ਚਰਨਨ੍ਹਿ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਗਏ ਕਛੁਕ ਦਿਨ ਬੀਤੀ। ਕਹਤ ਬਿਰਾਗ ਗ੍ਯਾਨ ਗੁਨ ਨੀਤੀ।।
ਸੂਪਨਖਾ ਰਾਵਨ ਕੈ ਬਹਿਨੀ। ਦੁਸ਼੍ਟ ਹਰਿਦਯ ਦਾਰੁਨ ਜਸ ਅਹਿਨੀ।।
ਪਂਚਬਟੀ ਸੋ ਗਇ ਏਕ ਬਾਰਾ। ਦੇਖਿ ਬਿਕਲ ਭਇ ਜੁਗਲ ਕੁਮਾਰਾ।।
ਭ੍ਰਾਤਾ ਪਿਤਾ ਪੁਤ੍ਰ ਉਰਗਾਰੀ। ਪੁਰੁਸ਼ ਮਨੋਹਰ ਨਿਰਖਤ ਨਾਰੀ।।
ਹੋਇ ਬਿਕਲ ਸਕ ਮਨਹਿ ਨ ਰੋਕੀ। ਜਿਮਿ ਰਬਿਮਨਿ ਦ੍ਰਵ ਰਬਿਹਿ ਬਿਲੋਕੀ।।
ਰੁਚਿਰ ਰੁਪ ਧਰਿ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਬੋਲੀ ਬਚਨ ਬਹੁਤ ਮੁਸੁਕਾਈ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਸਮ ਪੁਰੁਸ਼ ਨ ਮੋ ਸਮ ਨਾਰੀ। ਯਹ ਸੋਗ ਬਿਧਿ ਰਚਾ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਮਮ ਅਨੁਰੂਪ ਪੁਰੁਸ਼ ਜਗ ਮਾਹੀਂ। ਦੇਖੇਉਖੋਜਿ ਲੋਕ ਤਿਹੁ ਨਾਹੀਂ।।

चौपाई
ਪ੍ਰਨਵਉਪਰਿਜਨ ਸਹਿਤ ਬਿਦੇਹੂ। ਜਾਹਿ ਰਾਮ ਪਦ ਗੂਢ਼ ਸਨੇਹੂ।।
ਜੋਗ ਭੋਗ ਮਹਰਾਖੇਉ ਗੋਈ। ਰਾਮ ਬਿਲੋਕਤ ਪ੍ਰਗਟੇਉ ਸੋਈ।।
ਪ੍ਰਨਵਉਪ੍ਰਥਮ ਭਰਤ ਕੇ ਚਰਨਾ। ਜਾਸੁ ਨੇਮ ਬ੍ਰਤ ਜਾਇ ਨ ਬਰਨਾ।।
ਰਾਮ ਚਰਨ ਪਂਕਜ ਮਨ ਜਾਸੂ। ਲੁਬੁਧ ਮਧੁਪ ਇਵ ਤਜਇ ਨ ਪਾਸੂ।।
ਬਂਦਉਲਛਿਮਨ ਪਦ ਜਲਜਾਤਾ। ਸੀਤਲ ਸੁਭਗ ਭਗਤ ਸੁਖ ਦਾਤਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਕੀਰਤਿ ਬਿਮਲ ਪਤਾਕਾ। ਦਂਡ ਸਮਾਨ ਭਯਉ ਜਸ ਜਾਕਾ।।
ਸੇਸ਼ ਸਹਸ੍ਤ੍ਰਸੀਸ ਜਗ ਕਾਰਨ। ਜੋ ਅਵਤਰੇਉ ਭੂਮਿ ਭਯ ਟਾਰਨ।।
ਸਦਾ ਸੋ ਸਾਨੁਕੂਲ ਰਹ ਮੋ ਪਰ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਸੌਮਿਤ੍ਰਿ ਗੁਨਾਕਰ।।
ਰਿਪੁਸੂਦਨ ਪਦ ਕਮਲ ਨਮਾਮੀ। ਸੂਰ ਸੁਸੀਲ ਭਰਤ ਅਨੁਗਾਮੀ।।
ਮਹਾਵੀਰ ਬਿਨਵਉਹਨੁਮਾਨਾ। ਰਾਮ ਜਾਸੁ ਜਸ ਆਪ ਬਖਾਨਾ।।

चौपाई
ଇହାପ୍ରାତ ଜାଗେ ରଘୁରାଈ| ପୂଛା ମତ ସବ ସଚିବ ବୋଲାଈ||
କହହୁ ବେଗି କା କରିଅ ଉପାଈ| ଜାମବଂତ କହ ପଦ ସିରୁ ନାଈ||
ସୁନୁ ସର୍ବଗ୍ଯ ସକଲ ଉର ବାସୀ| ବୁଧି ବଲ ତେଜ ଧର୍ମ ଗୁନ ରାସୀ||
ମଂତ୍ର କହଉନିଜ ମତି ଅନୁସାରା| ଦୂତ ପଠାଇଅ ବାଲିକୁମାରା||
ନୀକ ମଂତ୍ର ସବ କେ ମନ ମାନା| ଅଂଗଦ ସନ କହ କୃପାନିଧାନା||
ବାଲିତନଯ ବୁଧି ବଲ ଗୁନ ଧାମା| ଲଂକା ଜାହୁ ତାତ ମମ କାମା||
ବହୁତ ବୁଝାଇ ତୁମ୍ହହି କା କହଊ ପରମ ଚତୁର ମୈଂ ଜାନତ ଅହଊ|
କାଜୁ ହମାର ତାସୁ ହିତ ହୋଈ| ରିପୁ ସନ କରେହୁ ବତକହୀ ସୋଈ||