293

5.2.293

चौपाई
സുനി തന പുലകി നയന ഭരി ബാരീ. ബോലേ ഭരതു ധീര ധരി ഭാരീ..
പ്രഭു പ്രിയ പൂജ്യ പിതാ സമ ആപൂ. കുലഗുരു സമ ഹിത മായ ന ബാപൂ..
കൌസികാദി മുനി സചിവ സമാജൂ. ഗ്യാന അംബുനിധി ആപുനു ആജൂ..
സിസു സേവക ആയസു അനുഗാമീ. ജാനി മോഹി സിഖ ദേഇഅ സ്വാമീ..
ഏഹിം സമാജ ഥല ബൂഝബ രാഉര. മൌന മലിന മൈം ബോലബ ബാഉര..
ഛോടേ ബദന കഹഉബഡ ബാതാ. ഛമബ താത ലഖി ബാമ ബിധാതാ..
ആഗമ നിഗമ പ്രസിദ്ധ പുരാനാ. സേവാധരമു കഠിന ജഗു ജാനാ..
സ്വാമി ധരമ സ്വാരഥഹി ബിരോധൂ. ബൈരു അംധ പ്രേമഹി ന പ്രബോധൂ..

5.1.293

चौपाई
സുനി സരോഷ ഭൃഗുനായകു ആഏ. ബഹുത ഭാി തിന്ഹ ആി ദേഖാഏ..
ദേഖി രാമ ബലു നിജ ധനു ദീന്ഹാ. കരി ബഹു ബിനയ ഗവനു ബന കീന്ഹാ..
രാജന രാമു അതുലബല ജൈസേം. തേജ നിധാന ലഖനു പുനി തൈസേം..
കംപഹി ഭൂപ ബിലോകത ജാകേം. ജിമി ഗജ ഹരി കിസോര കേ താകേം..
ദേവ ദേഖി തവ ബാലക ദോഊ. അബ ന ആി തര ആവത കോഊ..
ദൂത ബചന രചനാ പ്രിയ ലാഗീ. പ്രേമ പ്രതാപ ബീര രസ പാഗീ..
സഭാ സമേത രാഉ അനുരാഗേ. ദൂതന്ഹ ദേന നിഛാവരി ലാഗേ..
കഹി അനീതി തേ മൂദഹിം കാനാ. ധരമു ബിചാരി സബഹിം സുഖ മാനാ..

4.2.293

चौपाई
ಸುನಿ ತನ ಪುಲಕಿ ನಯನ ಭರಿ ಬಾರೀ. ಬೋಲೇ ಭರತು ಧೀರ ಧರಿ ಭಾರೀ..
ಪ್ರಭು ಪ್ರಿಯ ಪೂಜ್ಯ ಪಿತಾ ಸಮ ಆಪೂ. ಕುಲಗುರು ಸಮ ಹಿತ ಮಾಯ ನ ಬಾಪೂ..
ಕೌಸಿಕಾದಿ ಮುನಿ ಸಚಿವ ಸಮಾಜೂ. ಗ್ಯಾನ ಅಂಬುನಿಧಿ ಆಪುನು ಆಜೂ..
ಸಿಸು ಸೇವಕ ಆಯಸು ಅನುಗಾಮೀ. ಜಾನಿ ಮೋಹಿ ಸಿಖ ದೇಇಅ ಸ್ವಾಮೀ..
ಏಹಿಂ ಸಮಾಜ ಥಲ ಬೂಝಬ ರಾಉರ. ಮೌನ ಮಲಿನ ಮೈಂ ಬೋಲಬ ಬಾಉರ..
ಛೋಟೇ ಬದನ ಕಹಉಬಡ ಬಾತಾ. ಛಮಬ ತಾತ ಲಖಿ ಬಾಮ ಬಿಧಾತಾ..
ಆಗಮ ನಿಗಮ ಪ್ರಸಿದ್ಧ ಪುರಾನಾ. ಸೇವಾಧರಮು ಕಠಿನ ಜಗು ಜಾನಾ..
ಸ್ವಾಮಿ ಧರಮ ಸ್ವಾರಥಹಿ ಬಿರೋಧೂ. ಬೈರು ಅಂಧ ಪ್ರೇಮಹಿ ನ ಪ್ರಬೋಧೂ..

4.1.293

चौपाई
ಸುನಿ ಸರೋಷ ಭೃಗುನಾಯಕು ಆಏ. ಬಹುತ ಭಾಿ ತಿನ್ಹ ಆಿ ದೇಖಾಏ..
ದೇಖಿ ರಾಮ ಬಲು ನಿಜ ಧನು ದೀನ್ಹಾ. ಕರಿ ಬಹು ಬಿನಯ ಗವನು ಬನ ಕೀನ್ಹಾ..
ರಾಜನ ರಾಮು ಅತುಲಬಲ ಜೈಸೇಂ. ತೇಜ ನಿಧಾನ ಲಖನು ಪುನಿ ತೈಸೇಂ..
ಕಂಪಹಿ ಭೂಪ ಬಿಲೋಕತ ಜಾಕೇಂ. ಜಿಮಿ ಗಜ ಹರಿ ಕಿಸೋರ ಕೇ ತಾಕೇಂ..
ದೇವ ದೇಖಿ ತವ ಬಾಲಕ ದೋಊ. ಅಬ ನ ಆಿ ತರ ಆವತ ಕೋಊ..
ದೂತ ಬಚನ ರಚನಾ ಪ್ರಿಯ ಲಾಗೀ. ಪ್ರೇಮ ಪ್ರತಾಪ ಬೀರ ರಸ ಪಾಗೀ..
ಸಭಾ ಸಮೇತ ರಾಉ ಅನುರಾಗೇ. ದೂತನ್ಹ ದೇನ ನಿಛಾವರಿ ಲಾಗೇ..
ಕಹಿ ಅನೀತಿ ತೇ ಮೂದಹಿಂ ಕಾನಾ. ಧರಮು ಬಿಚಾರಿ ಸಬಹಿಂ ಸುಖ ಮಾನಾ..

3.2.293

चौपाई
સુનિ તન પુલકિ નયન ભરિ બારી। બોલે ભરતુ ધીર ધરિ ભારી।।
પ્રભુ પ્રિય પૂજ્ય પિતા સમ આપૂ। કુલગુરુ સમ હિત માય ન બાપૂ।।
કૌસિકાદિ મુનિ સચિવ સમાજૂ। ગ્યાન અંબુનિધિ આપુનુ આજૂ।।
સિસુ સેવક આયસુ અનુગામી। જાનિ મોહિ સિખ દેઇઅ સ્વામી।।
એહિં સમાજ થલ બૂઝબ રાઉર। મૌન મલિન મૈં બોલબ બાઉર।।
છોટે બદન કહઉબડ઼િ બાતા। છમબ તાત લખિ બામ બિધાતા।।
આગમ નિગમ પ્રસિદ્ધ પુરાના। સેવાધરમુ કઠિન જગુ જાના।।
સ્વામિ ધરમ સ્વારથહિ બિરોધૂ। બૈરુ અંધ પ્રેમહિ ન પ્રબોધૂ।।

3.1.293

चौपाई
સુનિ સરોષ ભૃગુનાયકુ આએ। બહુત ભાિ તિન્હ આિ દેખાએ।।
દેખિ રામ બલુ નિજ ધનુ દીન્હા। કરિ બહુ બિનય ગવનુ બન કીન્હા।।
રાજન રામુ અતુલબલ જૈસેં। તેજ નિધાન લખનુ પુનિ તૈસેં।।
કંપહિ ભૂપ બિલોકત જાકેં। જિમિ ગજ હરિ કિસોર કે તાકેં।।
દેવ દેખિ તવ બાલક દોઊ। અબ ન આિ તર આવત કોઊ।।
દૂત બચન રચના પ્રિય લાગી। પ્રેમ પ્રતાપ બીર રસ પાગી।।
સભા સમેત રાઉ અનુરાગે। દૂતન્હ દેન નિછાવરિ લાગે।।
કહિ અનીતિ તે મૂદહિં કાના। ધરમુ બિચારિ સબહિં સુખ માના।।

2.2.293

चौपाई
সুনি তন পুলকি নযন ভরি বারী৷ বোলে ভরতু ধীর ধরি ভারী৷৷
প্রভু প্রিয পূজ্য পিতা সম আপূ৷ কুলগুরু সম হিত মায ন বাপূ৷৷
কৌসিকাদি মুনি সচিব সমাজূ৷ গ্যান অংবুনিধি আপুনু আজূ৷৷
সিসু সেবক আযসু অনুগামী৷ জানি মোহি সিখ দেইঅ স্বামী৷৷
এহিং সমাজ থল বূঝব রাউর৷ মৌন মলিন মৈং বোলব বাউর৷৷
ছোটে বদন কহউবড়ি বাতা৷ ছমব তাত লখি বাম বিধাতা৷৷
আগম নিগম প্রসিদ্ধ পুরানা৷ সেবাধরমু কঠিন জগু জানা৷৷
স্বামি ধরম স্বারথহি বিরোধূ৷ বৈরু অংধ প্রেমহি ন প্রবোধূ৷৷

2.1.293

चौपाई
সুনি সরোষ ভৃগুনাযকু আএ৷ বহুত ভাি তিন্হ আি দেখাএ৷৷
দেখি রাম বলু নিজ ধনু দীন্হা৷ করি বহু বিনয গবনু বন কীন্হা৷৷
রাজন রামু অতুলবল জৈসেং৷ তেজ নিধান লখনু পুনি তৈসেং৷৷
কংপহি ভূপ বিলোকত জাকেং৷ জিমি গজ হরি কিসোর কে তাকেং৷৷
দেব দেখি তব বালক দোঊ৷ অব ন আি তর আবত কোঊ৷৷
দূত বচন রচনা প্রিয লাগী৷ প্রেম প্রতাপ বীর রস পাগী৷৷
সভা সমেত রাউ অনুরাগে৷ দূতন্হ দেন নিছাবরি লাগে৷৷
কহি অনীতি তে মূদহিং কানা৷ ধরমু বিচারি সবহিং সুখ মানা৷৷

1.2.293

चौपाई
सुनि तन पुलकि नयन भरि बारी। बोले भरतु धीर धरि भारी।।
प्रभु प्रिय पूज्य पिता सम आपू। कुलगुरु सम हित माय न बापू।।
कौसिकादि मुनि सचिव समाजू। ग्यान अंबुनिधि आपुनु आजू।।
सिसु सेवक आयसु अनुगामी। जानि मोहि सिख देइअ स्वामी।।
एहिं समाज थल बूझब राउर। मौन मलिन मैं बोलब बाउर।।
छोटे बदन कहउँ बड़ि बाता। छमब तात लखि बाम बिधाता।।
आगम निगम प्रसिद्ध पुराना। सेवाधरमु कठिन जगु जाना।।
स्वामि धरम स्वारथहि बिरोधू। बैरु अंध प्रेमहि न प्रबोधू।।

दोहा/सोरठा

1.1.293

चौपाई
सुनि सरोष भृगुनायकु आए। बहुत भाँति तिन्ह आँखि देखाए।।
देखि राम बलु निज धनु दीन्हा। करि बहु बिनय गवनु बन कीन्हा।।
राजन रामु अतुलबल जैसें। तेज निधान लखनु पुनि तैसें।।
कंपहि भूप बिलोकत जाकें। जिमि गज हरि किसोर के ताकें।।
देव देखि तव बालक दोऊ। अब न आँखि तर आवत कोऊ।।
दूत बचन रचना प्रिय लागी। प्रेम प्रताप बीर रस पागी।।
सभा समेत राउ अनुरागे। दूतन्ह देन निछावरि लागे।।
कहि अनीति ते मूदहिं काना। धरमु बिचारि सबहिं सुख माना।।

दोहा/सोरठा

Pages

Subscribe to RSS - 293