चौपाई
ଅସ କହି ମୁନି ବସିଷ୍ଟ ଗୃହ ଆଏ| କୃପାସିଂଧୁ କେ ମନ ଅତି ଭାଏ||
ହନୂମାନ ଭରତାଦିକ ଭ୍ରାତା| ସଂଗ ଲିଏ ସେବକ ସୁଖଦାତା||
ପୁନି କୃପାଲ ପୁର ବାହେର ଗଏ| ଗଜ ରଥ ତୁରଗ ମଗାବତ ଭଏ||
ଦେଖି କୃପା କରି ସକଲ ସରାହେ| ଦିଏ ଉଚିତ ଜିନ୍ହ ଜିନ୍ହ ତେଇ ଚାହେ||
ହରନ ସକଲ ଶ୍ରମ ପ୍ରଭୁ ଶ୍ରମ ପାଈ| ଗଏ ଜହାସୀତଲ ଅବାଈ||
ଭରତ ଦୀନ୍ହ ନିଜ ବସନ ଡସାଈ| ବୈଠେ ପ୍ରଭୁ ସେବହିଂ ସବ ଭାଈ||
ମାରୁତସୁତ ତବ ମାରୂତ କରଈ| ପୁଲକ ବପୁଷ ଲୋଚନ ଜଲ ଭରଈ||
ହନୂମାନ ସମ ନହିଂ ବଡ଼ଭାଗୀ| ନହିଂ କୋଉ ରାମ ଚରନ ଅନୁରାଗୀ||
ଗିରିଜା ଜାସୁ ପ୍ରୀତି ସେବକାଈ| ବାର ବାର ପ୍ରଭୁ ନିଜ ମୁଖ ଗାଈ||
