52

2.7.52

चौपाई
গিরিজা সুনহু বিসদ যহ কথা৷ মৈং সব কহী মোরি মতি জথা৷৷
রাম চরিত সত কোটি অপারা৷ শ্রুতি সারদা ন বরনৈ পারা৷৷
রাম অনংত অনংত গুনানী৷ জন্ম কর্ম অনংত নামানী৷৷
জল সীকর মহি রজ গনি জাহীং৷ রঘুপতি চরিত ন বরনি সিরাহীং৷৷
বিমল কথা হরি পদ দাযনী৷ ভগতি হোই সুনি অনপাযনী৷৷
উমা কহিউসব কথা সুহাঈ৷ জো ভুসুংডি খগপতিহি সুনাঈ৷৷
কছুক রাম গুন কহেউবখানী৷ অব কা কহৌং সো কহহু ভবানী৷৷
সুনি সুভ কথা উমা হরষানী৷ বোলী অতি বিনীত মৃদু বানী৷৷
ধন্য ধন্য মৈং ধন্য পুরারী৷ সুনেউরাম গুন ভব ভয হারী৷৷

2.6.52

चौपाई
নভ চঢ়ি বরষ বিপুল অংগারা৷ মহি তে প্রগট হোহিং জলধারা৷৷
নানা ভাি পিসাচ পিসাচী৷ মারু কাটু ধুনি বোলহিং নাচী৷৷
বিষ্টা পূয রুধির কচ হাড়া৷ বরষই কবহুউপল বহু ছাড়া৷৷
বরষি ধূরি কীন্হেসি অিআরা৷ সূঝ ন আপন হাথ পসারা৷৷
কপি অকুলানে মাযা দেখেং৷ সব কর মরন বনা এহি লেখেং৷৷
কৌতুক দেখি রাম মুসুকানে৷ ভএ সভীত সকল কপি জানে৷৷
এক বান কাটী সব মাযা৷ জিমি দিনকর হর তিমির নিকাযা৷৷
কৃপাদৃষ্টি কপি ভালু বিলোকে৷ ভএ প্রবল রন রহহিং ন রোকে৷৷

2.5.52

चौपाई
প্রগট বখানহিং রাম সুভাঊ৷ অতি সপ্রেম গা বিসরি দুরাঊ৷৷
রিপু কে দূত কপিন্হ তব জানে৷ সকল বাি কপীস পহিং আনে৷৷
কহ সুগ্রীব সুনহু সব বানর৷ অংগ ভংগ করি পঠবহু নিসিচর৷৷
সুনি সুগ্রীব বচন কপি ধাএ৷ বাি কটক চহু পাস ফিরাএ৷৷
বহু প্রকার মারন কপি লাগে৷ দীন পুকারত তদপি ন ত্যাগে৷৷
জো হমার হর নাসা কানা৷ তেহি কোসলাধীস কৈ আনা৷৷
সুনি লছিমন সব নিকট বোলাএ৷ দযা লাগি হি তুরত ছোডাএ৷৷
রাবন কর দীজহু যহ পাতী৷ লছিমন বচন বাচু কুলঘাতী৷৷

2.2.52

चौपाई
রঘুকুলতিলক জোরি দোউ হাথা৷ মুদিত মাতু পদ নাযউ মাথা৷৷
দীন্হি অসীস লাই উর লীন্হে৷ ভূষন বসন নিছাবরি কীন্হে৷৷
বার বার মুখ চুংবতি মাতা৷ নযন নেহ জলু পুলকিত গাতা৷৷
গোদ রাখি পুনি হৃদযলগাএ৷ স্ত্রবত প্রেনরস পযদ সুহাএ৷৷
প্রেমু প্রমোদু ন কছু কহি জাঈ৷ রংক ধনদ পদবী জনু পাঈ৷৷
সাদর সুংদর বদনু নিহারী৷ বোলী মধুর বচন মহতারী৷৷
কহহু তাত জননী বলিহারী৷ কবহিং লগন মুদ মংগলকারী৷৷
সুকৃত সীল সুখ সীবসুহাঈ৷ জনম লাভ কই অবধি অঘাঈ৷৷

2.1.52

चौपाई
জৌং তুম্হরেং মন অতি সংদেহূ৷ তৌ কিন জাই পরীছা লেহূ৷৷
তব লগি বৈঠ অহউবটছাহিং৷ জব লগি তুম্হ ঐহহু মোহি পাহী৷৷
জৈসেং জাই মোহ ভ্রম ভারী৷ করেহু সো জতনু বিবেক বিচারী৷৷
চলীং সতী সিব আযসু পাঈ৷ করহিং বিচারু করৌং কা ভাঈ৷৷
ইহাসংভু অস মন অনুমানা৷ দচ্ছসুতা কহুনহিং কল্যানা৷৷
মোরেহু কহেং ন সংসয জাহীং৷ বিধী বিপরীত ভলাঈ নাহীং৷৷
হোইহি সোই জো রাম রচি রাখা৷ কো করি তর্ক বঢ়াবৈ সাখা৷৷
অস কহি লগে জপন হরিনামা৷ গঈ সতী জহপ্রভু সুখধামা৷৷

1.7.52

चौपाई
गिरिजा सुनहु बिसद यह कथा। मैं सब कही मोरि मति जथा।।
राम चरित सत कोटि अपारा। श्रुति सारदा न बरनै पारा।।
राम अनंत अनंत गुनानी। जन्म कर्म अनंत नामानी।।
जल सीकर महि रज गनि जाहीं। रघुपति चरित न बरनि सिराहीं।।
बिमल कथा हरि पद दायनी। भगति होइ सुनि अनपायनी।।
उमा कहिउँ सब कथा सुहाई। जो भुसुंडि खगपतिहि सुनाई।।
कछुक राम गुन कहेउँ बखानी। अब का कहौं सो कहहु भवानी।।
सुनि सुभ कथा उमा हरषानी। बोली अति बिनीत मृदु बानी।।
धन्य धन्य मैं धन्य पुरारी। सुनेउँ राम गुन भव भय हारी।।

1.6.52

चौपाई
नभ चढ़ि बरष बिपुल अंगारा। महि ते प्रगट होहिं जलधारा।।
नाना भाँति पिसाच पिसाची। मारु काटु धुनि बोलहिं नाची।।
बिष्टा पूय रुधिर कच हाड़ा। बरषइ कबहुँ उपल बहु छाड़ा।।
बरषि धूरि कीन्हेसि अँधिआरा। सूझ न आपन हाथ पसारा।।
कपि अकुलाने माया देखें। सब कर मरन बना एहि लेखें।।
कौतुक देखि राम मुसुकाने। भए सभीत सकल कपि जाने।।
एक बान काटी सब माया। जिमि दिनकर हर तिमिर निकाया।।
कृपादृष्टि कपि भालु बिलोके। भए प्रबल रन रहहिं न रोके।।

दोहा/सोरठा

1.5.52

चौपाई
प्रगट बखानहिं राम सुभाऊ। अति सप्रेम गा बिसरि दुराऊ।।
रिपु के दूत कपिन्ह तब जाने। सकल बाँधि कपीस पहिं आने।।
कह सुग्रीव सुनहु सब बानर। अंग भंग करि पठवहु निसिचर।।
सुनि सुग्रीव बचन कपि धाए। बाँधि कटक चहु पास फिराए।।
बहु प्रकार मारन कपि लागे। दीन पुकारत तदपि न त्यागे।।
जो हमार हर नासा काना। तेहि कोसलाधीस कै आना।।
सुनि लछिमन सब निकट बोलाए। दया लागि हँसि तुरत छोडाए।।
रावन कर दीजहु यह पाती। लछिमन बचन बाचु कुलघाती।।

दोहा/सोरठा

1.2.52

चौपाई
रघुकुलतिलक जोरि दोउ हाथा। मुदित मातु पद नायउ माथा।।
दीन्हि असीस लाइ उर लीन्हे। भूषन बसन निछावरि कीन्हे।।
बार बार मुख चुंबति माता। नयन नेह जलु पुलकित गाता।।
गोद राखि पुनि हृदयँ लगाए। स्त्रवत प्रेनरस पयद सुहाए।।
प्रेमु प्रमोदु न कछु कहि जाई। रंक धनद पदबी जनु पाई।।
सादर सुंदर बदनु निहारी। बोली मधुर बचन महतारी।।
कहहु तात जननी बलिहारी। कबहिं लगन मुद मंगलकारी।।
सुकृत सील सुख सीवँ सुहाई। जनम लाभ कइ अवधि अघाई।।

दोहा/सोरठा

1.1.52

चौपाई
जौं तुम्हरें मन अति संदेहू। तौ किन जाइ परीछा लेहू।।
तब लगि बैठ अहउँ बटछाहिं। जब लगि तुम्ह ऐहहु मोहि पाही।।
जैसें जाइ मोह भ्रम भारी। करेहु सो जतनु बिबेक बिचारी।।
चलीं सती सिव आयसु पाई। करहिं बिचारु करौं का भाई।।
इहाँ संभु अस मन अनुमाना। दच्छसुता कहुँ नहिं कल्याना।।
मोरेहु कहें न संसय जाहीं। बिधी बिपरीत भलाई नाहीं।।
होइहि सोइ जो राम रचि राखा। को करि तर्क बढ़ावै साखा।।
अस कहि लगे जपन हरिनामा। गई सती जहँ प्रभु सुखधामा।।

दोहा/सोरठा

Pages

Subscribe to RSS - 52