चौपाई
તદપિ એક મૈં કહઉઉપાઈ। હોઇ કરૈ જૌં દૈઉ સહાઈ।।
જસ બરુ મૈં બરનેઉતુમ્હ પાહીં। મિલહિ ઉમહિ તસ સંસય નાહીં।।
જે જે બર કે દોષ બખાને। તે સબ સિવ પહિ મૈં અનુમાને।।
જૌં બિબાહુ સંકર સન હોઈ। દોષઉ ગુન સમ કહ સબુ કોઈ।।
જૌં અહિ સેજ સયન હરિ કરહીં। બુધ કછુ તિન્હ કર દોષુ ન ધરહીં।।
ભાનુ કૃસાનુ સર્બ રસ ખાહીં। તિન્હ કહમંદ કહત કોઉ નાહીં।।
સુભ અરુ અસુભ સલિલ સબ બહઈ। સુરસરિ કોઉ અપુનીત ન કહઈ।।
સમરથ કહુનહિં દોષુ ગોસાઈ। રબિ પાવક સુરસરિ કી નાઈ।।

चौपाई
কুংভকরন মন দীখ বিচারী৷ হতি ধন মাঝ নিসাচর ধারী৷৷
ভা অতি ক্রুদ্ধ মহাবল বীরা৷ কিযো মৃগনাযক নাদ গীরা৷৷
কোপি মহীধর লেই উপারী৷ ডারই জহমর্কট ভট ভারী৷৷
আবত দেখি সৈল প্রভূ ভারে৷ সরন্হি কাটি রজ সম করি ডারে৷৷৷
পুনি ধনু তানি কোপি রঘুনাযক৷ ছা়ে অতি করাল বহু সাযক৷৷
তনু মহুপ্রবিসি নিসরি সর জাহীং৷ জিমি দামিনি ঘন মাঝ সমাহীং৷৷
সোনিত স্ত্রবত সোহ তন কারে৷ জনু কজ্জল গিরি গেরু পনারে৷৷
বিকল বিলোকি ভালু কপি ধাএ৷ বিহা জবহিং নিকট কপি আএ৷৷

चौपाई
তদপি এক মৈং কহউউপাঈ৷ হোই করৈ জৌং দৈউ সহাঈ৷৷
জস বরু মৈং বরনেউতুম্হ পাহীং৷ মিলহি উমহি তস সংসয নাহীং৷৷
জে জে বর কে দোষ বখানে৷ তে সব সিব পহি মৈং অনুমানে৷৷
জৌং বিবাহু সংকর সন হোঈ৷ দোষউ গুন সম কহ সবু কোঈ৷৷
জৌং অহি সেজ সযন হরি করহীং৷ বুধ কছু তিন্হ কর দোষু ন ধরহীং৷৷
ভানু কৃসানু সর্ব রস খাহীং৷ তিন্হ কহমংদ কহত কোউ নাহীং৷৷
সুভ অরু অসুভ সলিল সব বহঈ৷ সুরসরি কোউ অপুনীত ন কহঈ৷৷
সমরথ কহুনহিং দোষু গোসাঈ৷ রবি পাবক সুরসরি কী নাঈ৷৷

चौपाई
कुंभकरन मन दीख बिचारी। हति धन माझ निसाचर धारी।।
भा अति क्रुद्ध महाबल बीरा। कियो मृगनायक नाद गँभीरा।।
कोपि महीधर लेइ उपारी। डारइ जहँ मर्कट भट भारी।।
आवत देखि सैल प्रभू भारे। सरन्हि काटि रज सम करि डारे।।।
पुनि धनु तानि कोपि रघुनायक। छाँड़े अति कराल बहु सायक।।
तनु महुँ प्रबिसि निसरि सर जाहीं। जिमि दामिनि घन माझ समाहीं।।
सोनित स्त्रवत सोह तन कारे। जनु कज्जल गिरि गेरु पनारे।।
बिकल बिलोकि भालु कपि धाए। बिहँसा जबहिं निकट कपि आए।।

दोहा/सोरठा

चौपाई
तदपि एक मैं कहउँ उपाई। होइ करै जौं दैउ सहाई।।
जस बरु मैं बरनेउँ तुम्ह पाहीं। मिलहि उमहि तस संसय नाहीं।।
जे जे बर के दोष बखाने। ते सब सिव पहि मैं अनुमाने।।
जौं बिबाहु संकर सन होई। दोषउ गुन सम कह सबु कोई।।
जौं अहि सेज सयन हरि करहीं। बुध कछु तिन्ह कर दोषु न धरहीं।।
भानु कृसानु सर्ब रस खाहीं। तिन्ह कहँ मंद कहत कोउ नाहीं।।
सुभ अरु असुभ सलिल सब बहई। सुरसरि कोउ अपुनीत न कहई।।
समरथ कहुँ नहिं दोषु गोसाई। रबि पावक सुरसरि की नाई।।

दोहा/सोरठा