चौपाई
ēhi bidhi rāma sabahi samujhāvā. gura pada paduma haraṣi siru nāvā.
ganapatī gauri girīsu manāī. calē asīsa pāi raghurāī..
rāma calata ati bhayau biṣādū. suni na jāi pura ārata nādū..
kusaguna laṃka avadha ati sōkū. haharaṣa biṣāda bibasa suralōkū..
gai muruchā taba bhūpati jāgē. bōli sumaṃtru kahana asa lāgē..
rāmu calē bana prāna na jāhīṃ. kēhi sukha lāgi rahata tana māhīṃ.
ēhi tēṃ kavana byathā balavānā. jō dukhu pāi tajahiṃ tanu prānā..
puni dhari dhīra kahai naranāhū. lai rathu saṃga sakhā tumha jāhū..

चौपाई
ਲੋਕ ਲੋਕ ਪ੍ਰਤਿ ਭਿਨ੍ਨ ਬਿਧਾਤਾ। ਭਿਨ੍ਨ ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਸਿਵ ਮਨੁ ਦਿਸਿਤ੍ਰਾਤਾ।।
ਨਰ ਗਂਧਰ੍ਬ ਭੂਤ ਬੇਤਾਲਾ। ਕਿਂਨਰ ਨਿਸਿਚਰ ਪਸੁ ਖਗ ਬ੍ਯਾਲਾ।।
ਦੇਵ ਦਨੁਜ ਗਨ ਨਾਨਾ ਜਾਤੀ। ਸਕਲ ਜੀਵ ਤਹਆਨਹਿ ਭਾੀ।।
ਮਹਿ ਸਰਿ ਸਾਗਰ ਸਰ ਗਿਰਿ ਨਾਨਾ। ਸਬ ਪ੍ਰਪਂਚ ਤਹਆਨਇ ਆਨਾ।।
ਅਂਡਕੋਸ ਪ੍ਰਤਿ ਪ੍ਰਤਿ ਨਿਜ ਰੁਪਾ। ਦੇਖੇਉਜਿਨਸ ਅਨੇਕ ਅਨੂਪਾ।।
ਅਵਧਪੁਰੀ ਪ੍ਰਤਿ ਭੁਵਨ ਨਿਨਾਰੀ। ਸਰਜੂ ਭਿਨ੍ਨ ਭਿਨ੍ਨ ਨਰ ਨਾਰੀ।।
ਦਸਰਥ ਕੌਸਲ੍ਯਾ ਸੁਨੁ ਤਾਤਾ। ਬਿਬਿਧ ਰੂਪ ਭਰਤਾਦਿਕ ਭ੍ਰਾਤਾ।।
ਪ੍ਰਤਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮਾਂਡ ਰਾਮ ਅਵਤਾਰਾ। ਦੇਖਉਬਾਲਬਿਨੋਦ ਅਪਾਰਾ।।

चौपाई
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਰਾਮ ਸਬਹਿ ਸਮੁਝਾਵਾ। ਗੁਰ ਪਦ ਪਦੁਮ ਹਰਸ਼ਿ ਸਿਰੁ ਨਾਵਾ।
ਗਨਪਤੀ ਗੌਰਿ ਗਿਰੀਸੁ ਮਨਾਈ। ਚਲੇ ਅਸੀਸ ਪਾਇ ਰਘੁਰਾਈ।।
ਰਾਮ ਚਲਤ ਅਤਿ ਭਯਉ ਬਿਸ਼ਾਦੂ। ਸੁਨਿ ਨ ਜਾਇ ਪੁਰ ਆਰਤ ਨਾਦੂ।।
ਕੁਸਗੁਨ ਲਂਕ ਅਵਧ ਅਤਿ ਸੋਕੂ। ਹਹਰਸ਼ ਬਿਸ਼ਾਦ ਬਿਬਸ ਸੁਰਲੋਕੂ।।
ਗਇ ਮੁਰੁਛਾ ਤਬ ਭੂਪਤਿ ਜਾਗੇ। ਬੋਲਿ ਸੁਮਂਤ੍ਰੁ ਕਹਨ ਅਸ ਲਾਗੇ।।
ਰਾਮੁ ਚਲੇ ਬਨ ਪ੍ਰਾਨ ਨ ਜਾਹੀਂ। ਕੇਹਿ ਸੁਖ ਲਾਗਿ ਰਹਤ ਤਨ ਮਾਹੀਂ।
ਏਹਿ ਤੇਂ ਕਵਨ ਬ੍ਯਥਾ ਬਲਵਾਨਾ। ਜੋ ਦੁਖੁ ਪਾਇ ਤਜਹਿਂ ਤਨੁ ਪ੍ਰਾਨਾ।।
ਪੁਨਿ ਧਰਿ ਧੀਰ ਕਹਇ ਨਰਨਾਹੂ। ਲੈ ਰਥੁ ਸਂਗ ਸਖਾ ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਹੂ।।

चौपाई
ଲୋକ ଲୋକ ପ୍ରତି ଭିନ୍ନ ବିଧାତା| ଭିନ୍ନ ବିଷ୍ନୁ ସିବ ମନୁ ଦିସିତ୍ରାତା||
ନର ଗଂଧର୍ବ ଭୂତ ବେତାଲା| କିଂନର ନିସିଚର ପସୁ ଖଗ ବ୍ଯାଲା||
ଦେବ ଦନୁଜ ଗନ ନାନା ଜାତୀ| ସକଲ ଜୀବ ତହଆନହି ଭାୀ||
ମହି ସରି ସାଗର ସର ଗିରି ନାନା| ସବ ପ୍ରପଂଚ ତହଆନଇ ଆନା||
ଅଂଡକୋସ ପ୍ରତି ପ୍ରତି ନିଜ ରୁପା| ଦେଖେଉଜିନସ ଅନେକ ଅନୂପା||
ଅବଧପୁରୀ ପ୍ରତି ଭୁବନ ନିନାରୀ| ସରଜୂ ଭିନ୍ନ ଭିନ୍ନ ନର ନାରୀ||
ଦସରଥ କୌସଲ୍ଯା ସୁନୁ ତାତା| ବିବିଧ ରୂପ ଭରତାଦିକ ଭ୍ରାତା||
ପ୍ରତି ବ୍ରହ୍ମାଂଡ ରାମ ଅବତାରା| ଦେଖଉବାଲବିନୋଦ ଅପାରା||

चौपाई
ଏହି ବିଧି ରାମ ସବହି ସମୁଝାବା| ଗୁର ପଦ ପଦୁମ ହରଷି ସିରୁ ନାବା|
ଗନପତୀ ଗୌରି ଗିରୀସୁ ମନାଈ| ଚଲେ ଅସୀସ ପାଇ ରଘୁରାଈ||
ରାମ ଚଲତ ଅତି ଭଯଉ ବିଷାଦୂ| ସୁନି ନ ଜାଇ ପୁର ଆରତ ନାଦୂ||
କୁସଗୁନ ଲଂକ ଅବଧ ଅତି ସୋକୂ| ହହରଷ ବିଷାଦ ବିବସ ସୁରଲୋକୂ||
ଗଇ ମୁରୁଛା ତବ ଭୂପତି ଜାଗେ| ବୋଲି ସୁମଂତ୍ରୁ କହନ ଅସ ଲାଗେ||
ରାମୁ ଚଲେ ବନ ପ୍ରାନ ନ ଜାହୀଂ| କେହି ସୁଖ ଲାଗି ରହତ ତନ ମାହୀଂ|
ଏହି ତେଂ କବନ ବ୍ଯଥା ବଲବାନା| ଜୋ ଦୁଖୁ ପାଇ ତଜହିଂ ତନୁ ପ୍ରାନା||
ପୁନି ଧରି ଧୀର କହଇ ନରନାହୂ| ଲୈ ରଥୁ ସଂଗ ସଖା ତୁମ୍ହ ଜାହୂ||