चौपाई
જાગે સકલ લોગ ભએભોરૂ। ગે રઘુનાથ ભયઉ અતિ સોરૂ।।
રથ કર ખોજ કતહહુનહિં પાવહિં। રામ રામ કહિ ચહુ દિસિ ધાવહિં।।
મનહુબારિનિધિ બૂડ઼ જહાજૂ। ભયઉ બિકલ બડ઼ બનિક સમાજૂ।।
એકહિ એક દેંહિં ઉપદેસૂ। તજે રામ હમ જાનિ કલેસૂ।।
નિંદહિં આપુ સરાહહિં મીના। ધિગ જીવનુ રઘુબીર બિહીના।।
જૌં પૈ પ્રિય બિયોગુ બિધિ કીન્હા। તૌ કસ મરનુ ન માગેં દીન્હા।।
એહિ બિધિ કરત પ્રલાપ કલાપા। આએ અવધ ભરે પરિતાપા।।
બિષમ બિયોગુ ન જાઇ બખાના। અવધિ આસ સબ રાખહિં પ્રાના।।

चौपाई
অব সুনু পরম বিমল মম বানী৷ সত্য সুগম নিগমাদি বখানী৷৷
নিজ সিদ্ধাংত সুনাবউতোহী৷ সুনু মন ধরু সব তজি ভজু মোহী৷৷
মম মাযা সংভব সংসারা৷ জীব চরাচর বিবিধি প্রকারা৷৷
সব মম প্রিয সব মম উপজাএ৷ সব তে অধিক মনুজ মোহি ভাএ৷৷
তিন্হ মহদ্বিজ দ্বিজ মহশ্রুতিধারী৷ তিন্হ মহুনিগম ধরম অনুসারী৷৷
তিন্হ মহপ্রিয বিরক্ত পুনি গ্যানী৷ গ্যানিহু তে অতি প্রিয বিগ্যানী৷৷
তিন্হ তে পুনি মোহি প্রিয নিজ দাসা৷ জেহি গতি মোরি ন দূসরি আসা৷৷
পুনি পুনি সত্য কহউতোহি পাহীং৷ মোহি সেবক সম প্রিয কোউ নাহীং৷৷
ভগতি হীন বিরংচি কিন হোঈ৷ সব জীবহু সম প্রিয মোহি সোঈ৷৷

चौपाई
জাগে সকল লোগ ভএভোরূ৷ গে রঘুনাথ ভযউ অতি সোরূ৷৷
রথ কর খোজ কতহহুনহিং পাবহিং৷ রাম রাম কহি চহু দিসি ধাবহিং৷৷
মনহুবারিনিধি বূড় জহাজূ৷ ভযউ বিকল বড় বনিক সমাজূ৷৷
একহি এক দেংহিং উপদেসূ৷ তজে রাম হম জানি কলেসূ৷৷
নিংদহিং আপু সরাহহিং মীনা৷ ধিগ জীবনু রঘুবীর বিহীনা৷৷
জৌং পৈ প্রিয বিযোগু বিধি কীন্হা৷ তৌ কস মরনু ন মাগেং দীন্হা৷৷
এহি বিধি করত প্রলাপ কলাপা৷ আএ অবধ ভরে পরিতাপা৷৷
বিষম বিযোগু ন জাই বখানা৷ অবধি আস সব রাখহিং প্রানা৷৷

चौपाई
अब सुनु परम बिमल मम बानी। सत्य सुगम निगमादि बखानी।।
निज सिद्धांत सुनावउँ तोही। सुनु मन धरु सब तजि भजु मोही।।
मम माया संभव संसारा। जीव चराचर बिबिधि प्रकारा।।
सब मम प्रिय सब मम उपजाए। सब ते अधिक मनुज मोहि भाए।।
तिन्ह महँ द्विज द्विज महँ श्रुतिधारी। तिन्ह महुँ निगम धरम अनुसारी।।
तिन्ह महँ प्रिय बिरक्त पुनि ग्यानी। ग्यानिहु ते अति प्रिय बिग्यानी।।
तिन्ह ते पुनि मोहि प्रिय निज दासा। जेहि गति मोरि न दूसरि आसा।।
पुनि पुनि सत्य कहउँ तोहि पाहीं। मोहि सेवक सम प्रिय कोउ नाहीं।।

चौपाई
जागे सकल लोग भएँ भोरू। गे रघुनाथ भयउ अति सोरू।।
रथ कर खोज कतहहुँ नहिं पावहिं। राम राम कहि चहु दिसि धावहिं।।
मनहुँ बारिनिधि बूड़ जहाजू। भयउ बिकल बड़ बनिक समाजू।।
एकहि एक देंहिं उपदेसू। तजे राम हम जानि कलेसू।।
निंदहिं आपु सराहहिं मीना। धिग जीवनु रघुबीर बिहीना।।
जौं पै प्रिय बियोगु बिधि कीन्हा। तौ कस मरनु न मागें दीन्हा।।
एहि बिधि करत प्रलाप कलापा। आए अवध भरे परितापा।।
बिषम बियोगु न जाइ बखाना। अवधि आस सब राखहिं प्राना।।

दोहा/सोरठा