चौपाई
કહિ અસ બ્રહ્મભવન મુનિ ગયઊ। આગિલ ચરિત સુનહુ જસ ભયઊ।।
પતિહિ એકાંત પાઇ કહ મૈના। નાથ ન મૈં સમુઝે મુનિ બૈના।।
જૌં ઘરુ બરુ કુલુ હોઇ અનૂપા। કરિઅ બિબાહુ સુતા અનુરુપા।।
ન ત કન્યા બરુ રહઉ કુઆરી। કંત ઉમા મમ પ્રાનપિઆરી।।
જૌં ન મિલહિ બરુ ગિરિજહિ જોગૂ। ગિરિ જડ઼ સહજ કહિહિ સબુ લોગૂ।।
સોઇ બિચારિ પતિ કરેહુ બિબાહૂ। જેહિં ન બહોરિ હોઇ ઉર દાહૂ।।
અસ કહિ પરિ ચરન ધરિ સીસા। બોલે સહિત સનેહ ગિરીસા।।
બરુ પાવક પ્રગટૈ સસિ માહીં। નારદ બચનુ અન્યથા નાહીં।।

चौपाई
તદપિ એક મૈં કહઉઉપાઈ। હોઇ કરૈ જૌં દૈઉ સહાઈ।।
જસ બરુ મૈં બરનેઉતુમ્હ પાહીં। મિલહિ ઉમહિ તસ સંસય નાહીં।।
જે જે બર કે દોષ બખાને। તે સબ સિવ પહિ મૈં અનુમાને।।
જૌં બિબાહુ સંકર સન હોઈ। દોષઉ ગુન સમ કહ સબુ કોઈ।।
જૌં અહિ સેજ સયન હરિ કરહીં। બુધ કછુ તિન્હ કર દોષુ ન ધરહીં।।
ભાનુ કૃસાનુ સર્બ રસ ખાહીં। તિન્હ કહમંદ કહત કોઉ નાહીં।।
સુભ અરુ અસુભ સલિલ સબ બહઈ। સુરસરિ કોઉ અપુનીત ન કહઈ।।
સમરથ કહુનહિં દોષુ ગોસાઈ। રબિ પાવક સુરસરિ કી નાઈ।।

चौपाई
કહ મુનિ બિહસિ ગૂઢ઼ મૃદુ બાની। સુતા તુમ્હારિ સકલ ગુન ખાની।।
સુંદર સહજ સુસીલ સયાની। નામ ઉમા અંબિકા ભવાની।।
સબ લચ્છન સંપન્ન કુમારી। હોઇહિ સંતત પિયહિ પિઆરી।।
સદા અચલ એહિ કર અહિવાતા। એહિ તેં જસુ પૈહહિં પિતુ માતા।।
હોઇહિ પૂજ્ય સકલ જગ માહીં। એહિ સેવત કછુ દુર્લભ નાહીં।।
એહિ કર નામુ સુમિરિ સંસારા। ત્રિય ચઢ઼હહિં પતિબ્રત અસિધારા।।
સૈલ સુલચ્છન સુતા તુમ્હારી। સુનહુ જે અબ અવગુન દુઇ ચારી।।
અગુન અમાન માતુ પિતુ હીના। ઉદાસીન સબ સંસય છીના।।

चौपाई
સમાચાર સબ સંકર પાએ। બીરભદ્રુ કરિ કોપ પઠાએ।।
જગ્ય બિધંસ જાઇ તિન્હ કીન્હા। સકલ સુરન્હ બિધિવત ફલુ દીન્હા।।
ભે જગબિદિત દચ્છ ગતિ સોઈ। જસિ કછુ સંભુ બિમુખ કૈ હોઈ।।
યહ ઇતિહાસ સકલ જગ જાની। તાતે મૈં સંછેપ બખાની।।
સતીં મરત હરિ સન બરુ માગા। જનમ જનમ સિવ પદ અનુરાગા।।
તેહિ કારન હિમગિરિ ગૃહ જાઈ। જનમીં પારબતી તનુ પાઈ।।
જબ તેં ઉમા સૈલ ગૃહ જાઈં। સકલ સિદ્ધિ સંપતિ તહછાઈ।।
જહતહમુનિન્હ સુઆશ્રમ કીન્હે। ઉચિત બાસ હિમ ભૂધર દીન્હે।।

चौपाई
પિતા ભવન જબ ગઈ ભવાની। દચ્છ ત્રાસ કાહુન સનમાની।।
સાદર ભલેહિં મિલી એક માતા। ભગિનીં મિલીં બહુત મુસુકાતા।।
દચ્છ ન કછુ પૂછી કુસલાતા। સતિહિ બિલોકિ જરે સબ ગાતા।।
સતીં જાઇ દેખેઉ તબ જાગા। કતહુન દીખ સંભુ કર ભાગા।।
તબ ચિત ચઢ઼ેઉ જો સંકર કહેઊ। પ્રભુ અપમાનુ સમુઝિ ઉર દહેઊ।।
પાછિલ દુખુ ન હૃદયઅસ બ્યાપા। જસ યહ ભયઉ મહા પરિતાપા।।
જદ્યપિ જગ દારુન દુખ નાના। સબ તેં કઠિન જાતિ અવમાના।।
સમુઝિ સો સતિહિ ભયઉ અતિ ક્રોધા। બહુ બિધિ જનનીં કીન્હ પ્રબોધા।।