punjabi

7.7.121

चौपाई
ਪੁਨਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਬੋਲੇਉ ਖਗਰਾਊ। ਜੌਂ ਕਰਿਪਾਲ ਮੋਹਿ ਊਪਰ ਭਾਊ।।
ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਨਿਜ ਸੇਵਕ ਜਾਨੀ। ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਕਹਹੁ ਬਖਾਨੀ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਮਤਿਧੀਰਾ। ਸਬ ਤੇ ਦੁਰ੍ਲਭ ਕਵਨ ਸਰੀਰਾ।।
ਬਡ਼ ਦੁਖ ਕਵਨ ਕਵਨ ਸੁਖ ਭਾਰੀ। ਸੋਉ ਸਂਛੇਪਹਿਂ ਕਹਹੁ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਸਂਤ ਅਸਂਤ ਮਰਮ ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਨਹੁ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਸਹਜ ਸੁਭਾਵ ਬਖਾਨਹੁ।।
ਕਵਨ ਪੁਨ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਬਿਦਿਤ ਬਿਸਾਲਾ। ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਅਘ ਪਰਮ ਕਰਾਲਾ।।
ਮਾਨਸ ਰੋਗ ਕਹਹੁ ਸਮੁਝਾਈ। ਤੁਮ੍ਹ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਕਰਿਪਾ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਤਾਤ ਸੁਨਹੁ ਸਾਦਰ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤੀ। ਮੈਂ ਸਂਛੇਪ ਕਹਉਯਹ ਨੀਤੀ।।
ਨਰ ਤਨ ਸਮ ਨਹਿਂ ਕਵਨਿਉ ਦੇਹੀ। ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਜਾਚਤ ਤੇਹੀ।।

7.7.120

चौपाई
ਕਹੇਉਗ੍ਯਾਨ ਸਿਦ੍ਧਾਂਤ ਬੁਝਾਈ। ਸੁਨਹੁ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਕੈ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਚਿਂਤਾਮਨਿ ਸੁਂਦਰ। ਬਸਇ ਗਰੁਡ਼ ਜਾਕੇ ਉਰ ਅਂਤਰ।।
ਪਰਮ ਪ੍ਰਕਾਸ ਰੂਪ ਦਿਨ ਰਾਤੀ। ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਚਹਿਅ ਦਿਆ ਘਰਿਤ ਬਾਤੀ।।
ਮੋਹ ਦਰਿਦ੍ਰ ਨਿਕਟ ਨਹਿਂ ਆਵਾ। ਲੋਭ ਬਾਤ ਨਹਿਂ ਤਾਹਿ ਬੁਝਾਵਾ।।
ਪ੍ਰਬਲ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਤਮ ਮਿਟਿ ਜਾਈ। ਹਾਰਹਿਂ ਸਕਲ ਸਲਭ ਸਮੁਦਾਈ।।
ਖਲ ਕਾਮਾਦਿ ਨਿਕਟ ਨਹਿਂ ਜਾਹੀਂ। ਬਸਇ ਭਗਤਿ ਜਾਕੇ ਉਰ ਮਾਹੀਂ।।
ਗਰਲ ਸੁਧਾਸਮ ਅਰਿ ਹਿਤ ਹੋਈ। ਤੇਹਿ ਮਨਿ ਬਿਨੁ ਸੁਖ ਪਾਵ ਨ ਕੋਈ।।
ਬ੍ਯਾਪਹਿਂ ਮਾਨਸ ਰੋਗ ਨ ਭਾਰੀ। ਜਿਨ੍ਹ ਕੇ ਬਸ ਸਬ ਜੀਵ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਮਨਿ ਉਰ ਬਸ ਜਾਕੇਂ। ਦੁਖ ਲਵਲੇਸ ਨ ਸਪਨੇਹੁਤਾਕੇਂ।।

7.7.119

चौपाई
ਗ੍ਯਾਨ ਪਂਥ ਕਰਿਪਾਨ ਕੈ ਧਾਰਾ। ਪਰਤ ਖਗੇਸ ਹੋਇ ਨਹਿਂ ਬਾਰਾ।।
ਜੋ ਨਿਰ੍ਬਿਘ੍ਨ ਪਂਥ ਨਿਰ੍ਬਹਈ। ਸੋ ਕੈਵਲ੍ਯ ਪਰਮ ਪਦ ਲਹਈ।।
ਅਤਿ ਦੁਰ੍ਲਭ ਕੈਵਲ੍ਯ ਪਰਮ ਪਦ। ਸਂਤ ਪੁਰਾਨ ਨਿਗਮ ਆਗਮ ਬਦ।।
ਰਾਮ ਭਜਤ ਸੋਇ ਮੁਕੁਤਿ ਗੋਸਾਈ। ਅਨਇਚ੍ਛਿਤ ਆਵਇ ਬਰਿਆਈ।।
ਜਿਮਿ ਥਲ ਬਿਨੁ ਜਲ ਰਹਿ ਨ ਸਕਾਈ। ਕੋਟਿ ਭਾਿ ਕੋਉ ਕਰੈ ਉਪਾਈ।।
ਤਥਾ ਮੋਚ੍ਛ ਸੁਖ ਸੁਨੁ ਖਗਰਾਈ। ਰਹਿ ਨ ਸਕਇ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਬਿਹਾਈ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਹਰਿ ਭਗਤ ਸਯਾਨੇ। ਮੁਕ੍ਤਿ ਨਿਰਾਦਰ ਭਗਤਿ ਲੁਭਾਨੇ।।
ਭਗਤਿ ਕਰਤ ਬਿਨੁ ਜਤਨ ਪ੍ਰਯਾਸਾ। ਸਂਸਰਿਤਿ ਮੂਲ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਨਾਸਾ।।
ਭੋਜਨ ਕਰਿਅ ਤਰਿਪਿਤਿ ਹਿਤ ਲਾਗੀ। ਜਿਮਿ ਸੋ ਅਸਨ ਪਚਵੈ ਜਠਰਾਗੀ।।

7.7.118

चौपाई
ਸੋਹਮਸ੍ਮਿ ਇਤਿ ਬਰਿਤ੍ਤਿ ਅਖਂਡਾ। ਦੀਪ ਸਿਖਾ ਸੋਇ ਪਰਮ ਪ੍ਰਚਂਡਾ।।
ਆਤਮ ਅਨੁਭਵ ਸੁਖ ਸੁਪ੍ਰਕਾਸਾ। ਤਬ ਭਵ ਮੂਲ ਭੇਦ ਭ੍ਰਮ ਨਾਸਾ।।
ਪ੍ਰਬਲ ਅਬਿਦ੍ਯਾ ਕਰ ਪਰਿਵਾਰਾ। ਮੋਹ ਆਦਿ ਤਮ ਮਿਟਇ ਅਪਾਰਾ।।
ਤਬ ਸੋਇ ਬੁਦ੍ਧਿ ਪਾਇ ਉਿਆਰਾ। ਉਰ ਗਰਿਹਬੈਠਿ ਗ੍ਰਂਥਿ ਨਿਰੁਆਰਾ।।
ਛੋਰਨ ਗ੍ਰਂਥਿ ਪਾਵ ਜੌਂ ਸੋਈ। ਤਬ ਯਹ ਜੀਵ ਕਰਿਤਾਰਥ ਹੋਈ।।
ਛੋਰਤ ਗ੍ਰਂਥਿ ਜਾਨਿ ਖਗਰਾਯਾ। ਬਿਘ੍ਨ ਅਨੇਕ ਕਰਇ ਤਬ ਮਾਯਾ।।
ਰਿਦ੍ਧਿ ਸਿਦ੍ਧਿ ਪ੍ਰੇਰਇ ਬਹੁ ਭਾਈ। ਬੁਦ੍ਧਹਿ ਲੋਭ ਦਿਖਾਵਹਿਂ ਆਈ।।
ਕਲ ਬਲ ਛਲ ਕਰਿ ਜਾਹਿਂ ਸਮੀਪਾ। ਅਂਚਲ ਬਾਤ ਬੁਝਾਵਹਿਂ ਦੀਪਾ।।
ਹੋਇ ਬੁਦ੍ਧਿ ਜੌਂ ਪਰਮ ਸਯਾਨੀ। ਤਿਨ੍ਹ ਤਨ ਚਿਤਵ ਨ ਅਨਹਿਤ ਜਾਨੀ।।

7.7.117

चौपाई
ਸੁਨਹੁ ਤਾਤ ਯਹ ਅਕਥ ਕਹਾਨੀ। ਸਮੁਝਤ ਬਨਇ ਨ ਜਾਇ ਬਖਾਨੀ।।
ਈਸ੍ਵਰ ਅਂਸ ਜੀਵ ਅਬਿਨਾਸੀ। ਚੇਤਨ ਅਮਲ ਸਹਜ ਸੁਖ ਰਾਸੀ।।
ਸੋ ਮਾਯਾਬਸ ਭਯਉ ਗੋਸਾਈਂ। ਬ੍ਯੋ ਕੀਰ ਮਰਕਟ ਕੀ ਨਾਈ।।
ਜਡ਼ ਚੇਤਨਹਿ ਗ੍ਰਂਥਿ ਪਰਿ ਗਈ। ਜਦਪਿ ਮਰਿਸ਼ਾ ਛੂਟਤ ਕਠਿਨਈ।।
ਤਬ ਤੇ ਜੀਵ ਭਯਉ ਸਂਸਾਰੀ। ਛੂਟ ਨ ਗ੍ਰਂਥਿ ਨ ਹੋਇ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਪੁਰਾਨ ਬਹੁ ਕਹੇਉ ਉਪਾਈ। ਛੂਟ ਨ ਅਧਿਕ ਅਧਿਕ ਅਰੁਝਾਈ।।
ਜੀਵ ਹਰਿਦਯਤਮ ਮੋਹ ਬਿਸੇਸ਼ੀ। ਗ੍ਰਂਥਿ ਛੂਟ ਕਿਮਿ ਪਰਇ ਨ ਦੇਖੀ।।
ਅਸ ਸਂਜੋਗ ਈਸ ਜਬ ਕਰਈ। ਤਬਹੁਕਦਾਚਿਤ ਸੋ ਨਿਰੁਅਰਈ।।
ਸਾਤ੍ਤ੍ਵਿਕ ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਧੇਨੁ ਸੁਹਾਈ। ਜੌਂ ਹਰਿ ਕਰਿਪਾਹਰਿਦਯਬਸ ਆਈ।।

7.7.116

चौपाई
ਇਹਾਨ ਪਚ੍ਛਪਾਤ ਕਛੁ ਰਾਖਉ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨ ਸਂਤ ਮਤ ਭਾਸ਼ਉ।
ਮੋਹ ਨ ਨਾਰਿ ਨਾਰਿ ਕੇਂ ਰੂਪਾ। ਪਨ੍ਨਗਾਰਿ ਯਹ ਰੀਤਿ ਅਨੂਪਾ।।
ਮਾਯਾ ਭਗਤਿ ਸੁਨਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਦੋਊ। ਨਾਰਿ ਬਰ੍ਗ ਜਾਨਇ ਸਬ ਕੋਊ।।
ਪੁਨਿ ਰਘੁਬੀਰਹਿ ਭਗਤਿ ਪਿਆਰੀ। ਮਾਯਾ ਖਲੁ ਨਰ੍ਤਕੀ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਭਗਤਿਹਿ ਸਾਨੁਕੂਲ ਰਘੁਰਾਯਾ। ਤਾਤੇ ਤੇਹਿ ਡਰਪਤਿ ਅਤਿ ਮਾਯਾ।।
ਰਾਮ ਭਗਤਿ ਨਿਰੁਪਮ ਨਿਰੁਪਾਧੀ। ਬਸਇ ਜਾਸੁ ਉਰ ਸਦਾ ਅਬਾਧੀ।।
ਤੇਹਿ ਬਿਲੋਕਿ ਮਾਯਾ ਸਕੁਚਾਈ। ਕਰਿ ਨ ਸਕਇ ਕਛੁ ਨਿਜ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਜੇ ਮੁਨਿ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ। ਜਾਚਹੀਂ ਭਗਤਿ ਸਕਲ ਸੁਖ ਖਾਨੀ।।

7.7.115

चौपाई
ਸੁਨਿ ਭਸੁਂਡਿ ਕੇ ਬਚਨ ਭਵਾਨੀ। ਬੋਲੇਉ ਗਰੁਡ਼ ਹਰਸ਼ਿ ਮਰਿਦੁ ਬਾਨੀ।।
ਤਵ ਪ੍ਰਸਾਦ ਪ੍ਰਭੁ ਮਮ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਸਂਸਯ ਸੋਕ ਮੋਹ ਭ੍ਰਮ ਨਾਹੀਂ।।
ਸੁਨੇਉਪੁਨੀਤ ਰਾਮ ਗੁਨ ਗ੍ਰਾਮਾ। ਤੁਮ੍ਹਰੀ ਕਰਿਪਾਲਹੇਉਬਿਸ਼੍ਰਾਮਾ।।
ਏਕ ਬਾਤ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਉਤੋਹੀ। ਕਹਹੁ ਬੁਝਾਇ ਕਰਿਪਾਨਿਧਿ ਮੋਹੀ।।
ਕਹਹਿਂ ਸਂਤ ਮੁਨਿ ਬੇਦ ਪੁਰਾਨਾ। ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਦੁਰ੍ਲਭ ਗ੍ਯਾਨ ਸਮਾਨਾ।।
ਸੋਇ ਮੁਨਿ ਤੁਮ੍ਹ ਸਨ ਕਹੇਉ ਗੋਸਾਈਂ। ਨਹਿਂ ਆਦਰੇਹੁ ਭਗਤਿ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਗ੍ਯਾਨਹਿ ਭਗਤਿਹਿ ਅਂਤਰ ਕੇਤਾ। ਸਕਲ ਕਹਹੁ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਪਾ ਨਿਕੇਤਾ।।
ਸੁਨਿ ਉਰਗਾਰਿ ਬਚਨ ਸੁਖ ਮਾਨਾ। ਸਾਦਰ ਬੋਲੇਉ ਕਾਗ ਸੁਜਾਨਾ।।
ਭਗਤਿਹਿ ਗ੍ਯਾਨਹਿ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਭੇਦਾ। ਉਭਯ ਹਰਹਿਂ ਭਵ ਸਂਭਵ ਖੇਦਾ।।

7.7.114

चौपाई
ਕਾਲ ਕਰ੍ਮ ਗੁਨ ਦੋਸ਼ ਸੁਭਾਊ। ਕਛੁ ਦੁਖ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਨ ਬ੍ਯਾਪਿਹਿ ਕਾਊ।।
ਰਾਮ ਰਹਸ੍ਯ ਲਲਿਤ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ। ਗੁਪ੍ਤ ਪ੍ਰਗਟ ਇਤਿਹਾਸ ਪੁਰਾਨਾ।।
ਬਿਨੁ ਸ਼੍ਰਮ ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਨਬ ਸਬ ਸੋਊ। ਨਿਤ ਨਵ ਨੇਹ ਰਾਮ ਪਦ ਹੋਊ।।
ਜੋ ਇਚ੍ਛਾ ਕਰਿਹਹੁ ਮਨ ਮਾਹੀਂ। ਹਰਿ ਪ੍ਰਸਾਦ ਕਛੁ ਦੁਰ੍ਲਭ ਨਾਹੀਂ।।
ਸੁਨਿ ਮੁਨਿ ਆਸਿਸ਼ ਸੁਨੁ ਮਤਿਧੀਰਾ। ਬ੍ਰਹ੍ਮਗਿਰਾ ਭਇ ਗਗਨ ਗੀਰਾ।।
ਏਵਮਸ੍ਤੁ ਤਵ ਬਚ ਮੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਯਹ ਮਮ ਭਗਤ ਕਰ੍ਮ ਮਨ ਬਾਨੀ।।
ਸੁਨਿ ਨਭਗਿਰਾ ਹਰਸ਼ ਮੋਹਿ ਭਯਊ। ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਸਬ ਸਂਸਯ ਗਯਊ।।
ਕਰਿ ਬਿਨਤੀ ਮੁਨਿ ਆਯਸੁ ਪਾਈ। ਪਦ ਸਰੋਜ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।
ਹਰਸ਼ ਸਹਿਤ ਏਹਿਂ ਆਸ਼੍ਰਮ ਆਯਉ ਪ੍ਰਭੁ ਪ੍ਰਸਾਦ ਦੁਰ੍ਲਭ ਬਰ ਪਾਯਉ।

7.7.113

चौपाई
ਸੁਨੁ ਖਗੇਸ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਰਿਸ਼ਿ ਦੂਸ਼ਨ। ਉਰ ਪ੍ਰੇਰਕ ਰਘੁਬਂਸ ਬਿਭੂਸ਼ਨ।।
ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਮੁਨਿ ਮਤਿ ਕਰਿ ਭੋਰੀ। ਲੀਨ੍ਹਿ ਪ੍ਰੇਮ ਪਰਿਚ੍ਛਾ ਮੋਰੀ।।
ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਮੋਹਿ ਨਿਜ ਜਨ ਜਾਨਾ। ਮੁਨਿ ਮਤਿ ਪੁਨਿ ਫੇਰੀ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਰਿਸ਼ਿ ਮਮ ਮਹਤ ਸੀਲਤਾ ਦੇਖੀ। ਰਾਮ ਚਰਨ ਬਿਸ੍ਵਾਸ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਅਤਿ ਬਿਸਮਯ ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਪਛਿਤਾਈ। ਸਾਦਰ ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਲੀਨ੍ਹ ਬੋਲਾਈ।।
ਮਮ ਪਰਿਤੋਸ਼ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਿ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਹਰਸ਼ਿਤ ਰਾਮਮਂਤ੍ਰ ਤਬ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਬਾਲਕਰੂਪ ਰਾਮ ਕਰ ਧ੍ਯਾਨਾ। ਕਹੇਉ ਮੋਹਿ ਮੁਨਿ ਕਰਿਪਾਨਿਧਾਨਾ।।
ਸੁਂਦਰ ਸੁਖਦ ਮਿਹਿ ਅਤਿ ਭਾਵਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਮੈਂ ਤੁਮ੍ਹਹਿ ਸੁਨਾਵਾ।।
ਮੁਨਿ ਮੋਹਿ ਕਛੁਕ ਕਾਲ ਤਹਰਾਖਾ। ਰਾਮਚਰਿਤਮਾਨਸ ਤਬ ਭਾਸ਼ਾ।।

7.7.112

चौपाई
ਕਬਹੁਕਿ ਦੁਖ ਸਬ ਕਰ ਹਿਤ ਤਾਕੇਂ। ਤੇਹਿ ਕਿ ਦਰਿਦ੍ਰ ਪਰਸ ਮਨਿ ਜਾਕੇਂ।।
ਪਰਦ੍ਰੋਹੀ ਕੀ ਹੋਹਿਂ ਨਿਸਂਕਾ। ਕਾਮੀ ਪੁਨਿ ਕਿ ਰਹਹਿਂ ਅਕਲਂਕਾ।।
ਬਂਸ ਕਿ ਰਹ ਦ੍ਵਿਜ ਅਨਹਿਤ ਕੀਨ੍ਹੇਂ। ਕਰ੍ਮ ਕਿ ਹੋਹਿਂ ਸ੍ਵਰੂਪਹਿ ਚੀਨ੍ਹੇਂ।।
ਕਾਹੂ ਸੁਮਤਿ ਕਿ ਖਲ ਸ ਜਾਮੀ। ਸੁਭ ਗਤਿ ਪਾਵ ਕਿ ਪਰਤ੍ਰਿਯ ਗਾਮੀ।।
ਭਵ ਕਿ ਪਰਹਿਂ ਪਰਮਾਤ੍ਮਾ ਬਿਂਦਕ। ਸੁਖੀ ਕਿ ਹੋਹਿਂ ਕਬਹੁਹਰਿਨਿਂਦਕ।।
ਰਾਜੁ ਕਿ ਰਹਇ ਨੀਤਿ ਬਿਨੁ ਜਾਨੇਂ। ਅਘ ਕਿ ਰਹਹਿਂ ਹਰਿਚਰਿਤ ਬਖਾਨੇਂ।।
ਪਾਵਨ ਜਸ ਕਿ ਪੁਨ੍ਯ ਬਿਨੁ ਹੋਈ। ਬਿਨੁ ਅਘ ਅਜਸ ਕਿ ਪਾਵਇ ਕੋਈ।।
ਲਾਭੁ ਕਿ ਕਿਛੁ ਹਰਿ ਭਗਤਿ ਸਮਾਨਾ। ਜੇਹਿ ਗਾਵਹਿਂ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਸਂਤ ਪੁਰਾਨਾ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi