चौपाई
ਪੁਨਿ ਸਪ੍ਰੇਮ ਬੋਲੇਉ ਖਗਰਾਊ। ਜੌਂ ਕਰਿਪਾਲ ਮੋਹਿ ਊਪਰ ਭਾਊ।।
ਨਾਥ ਮੋਹਿ ਨਿਜ ਸੇਵਕ ਜਾਨੀ। ਸਪ੍ਤ ਪ੍ਰਸ੍ਨ ਕਹਹੁ ਬਖਾਨੀ।।
ਪ੍ਰਥਮਹਿਂ ਕਹਹੁ ਨਾਥ ਮਤਿਧੀਰਾ। ਸਬ ਤੇ ਦੁਰ੍ਲਭ ਕਵਨ ਸਰੀਰਾ।।
ਬਡ਼ ਦੁਖ ਕਵਨ ਕਵਨ ਸੁਖ ਭਾਰੀ। ਸੋਉ ਸਂਛੇਪਹਿਂ ਕਹਹੁ ਬਿਚਾਰੀ।।
ਸਂਤ ਅਸਂਤ ਮਰਮ ਤੁਮ੍ਹ ਜਾਨਹੁ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਰ ਸਹਜ ਸੁਭਾਵ ਬਖਾਨਹੁ।।
ਕਵਨ ਪੁਨ੍ਯ ਸ਼੍ਰੁਤਿ ਬਿਦਿਤ ਬਿਸਾਲਾ। ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਅਘ ਪਰਮ ਕਰਾਲਾ।।
ਮਾਨਸ ਰੋਗ ਕਹਹੁ ਸਮੁਝਾਈ। ਤੁਮ੍ਹ ਸਰ੍ਬਗ੍ਯ ਕਰਿਪਾ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਤਾਤ ਸੁਨਹੁ ਸਾਦਰ ਅਤਿ ਪ੍ਰੀਤੀ। ਮੈਂ ਸਂਛੇਪ ਕਹਉਯਹ ਨੀਤੀ।।
ਨਰ ਤਨ ਸਮ ਨਹਿਂ ਕਵਨਿਉ ਦੇਹੀ। ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਜਾਚਤ ਤੇਹੀ।।