punjabi

7.6.113

छंद
ਜਯ ਰਾਮ ਸੋਭਾ ਧਾਮ। ਦਾਯਕ ਪ੍ਰਨਤ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮ।।
ਧਰਿਤ ਤ੍ਰੋਨ ਬਰ ਸਰ ਚਾਪ। ਭੁਜਦਂਡ ਪ੍ਰਬਲ ਪ੍ਰਤਾਪ।।1।।
ਜਯ ਦੂਸ਼ਨਾਰਿ ਖਰਾਰਿ। ਮਰ੍ਦਨ ਨਿਸਾਚਰ ਧਾਰਿ।।
ਯਹ ਦੁਸ਼੍ਟ ਮਾਰੇਉ ਨਾਥ। ਭਏ ਦੇਵ ਸਕਲ ਸਨਾਥ।।2।।
ਜਯ ਹਰਨ ਧਰਨੀ ਭਾਰ। ਮਹਿਮਾ ਉਦਾਰ ਅਪਾਰ।।
ਜਯ ਰਾਵਨਾਰਿ ਕਰਿਪਾਲ। ਕਿਏ ਜਾਤੁਧਾਨ ਬਿਹਾਲ।।3।।
ਲਂਕੇਸ ਅਤਿ ਬਲ ਗਰ੍ਬ। ਕਿਏ ਬਸ੍ਯ ਸੁਰ ਗਂਧਰ੍ਬ।।
ਮੁਨਿ ਸਿਦ੍ਧ ਨਰ ਖਗ ਨਾਗ। ਹਠਿ ਪਂਥ ਸਬ ਕੇਂ ਲਾਗ।।4।।
ਪਰਦ੍ਰੋਹ ਰਤ ਅਤਿ ਦੁਸ਼੍ਟ। ਪਾਯੋ ਸੋ ਫਲੁ ਪਾਪਿਸ਼੍ਟ।।
ਅਬ ਸੁਨਹੁ ਦੀਨ ਦਯਾਲ। ਰਾਜੀਵ ਨਯਨ ਬਿਸਾਲ।।5।।
ਮੋਹਿ ਰਹਾ ਅਤਿ ਅਭਿਮਾਨ। ਨਹਿਂ ਕੋਉ ਮੋਹਿ ਸਮਾਨ।।

7.6.112

चौपाई
ਤੇਹਿ ਅਵਸਰ ਦਸਰਥ ਤਹਆਏ। ਤਨਯ ਬਿਲੋਕਿ ਨਯਨ ਜਲ ਛਾਏ।।
ਅਨੁਜ ਸਹਿਤ ਪ੍ਰਭੁ ਬਂਦਨ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਆਸਿਰਬਾਦ ਪਿਤਾਤਬ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਤਾਤ ਸਕਲ ਤਵ ਪੁਨ੍ਯ ਪ੍ਰਭਾਊ। ਜੀਤ੍ਯੋਂ ਅਜਯ ਨਿਸਾਚਰ ਰਾਊ।।
ਸੁਨਿ ਸੁਤ ਬਚਨ ਪ੍ਰੀਤਿ ਅਤਿ ਬਾਢ਼ੀ। ਨਯਨ ਸਲਿਲ ਰੋਮਾਵਲਿ ਠਾਢ਼ੀ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਪ੍ਰਥਮ ਪ੍ਰੇਮ ਅਨੁਮਾਨਾ। ਚਿਤਇ ਪਿਤਹਿ ਦੀਨ੍ਹੇਉ ਦਰਿਢ਼ ਗ੍ਯਾਨਾ।।
ਤਾਤੇ ਉਮਾ ਮੋਚ੍ਛ ਨਹਿਂ ਪਾਯੋ। ਦਸਰਥ ਭੇਦ ਭਗਤਿ ਮਨ ਲਾਯੋ।।
ਸਗੁਨੋਪਾਸਕ ਮੋਚ੍ਛ ਨ ਲੇਹੀਂ। ਤਿਨ੍ਹ ਕਹੁਰਾਮ ਭਗਤਿ ਨਿਜ ਦੇਹੀਂ।।
ਬਾਰ ਬਾਰ ਕਰਿ ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਪ੍ਰਨਾਮਾ। ਦਸਰਥ ਹਰਸ਼ਿ ਗਏ ਸੁਰਧਾਮਾ।।

7.6.111

छंद
ਜਯ ਰਾਮ ਸਦਾ ਸੁਖਧਾਮ ਹਰੇ। ਰਘੁਨਾਯਕ ਸਾਯਕ ਚਾਪ ਧਰੇ।।
ਭਵ ਬਾਰਨ ਦਾਰਨ ਸਿਂਹ ਪ੍ਰਭੋ। ਗੁਨ ਸਾਗਰ ਨਾਗਰ ਨਾਥ ਬਿਭੋ।।
ਤਨ ਕਾਮ ਅਨੇਕ ਅਨੂਪ ਛਬੀ। ਗੁਨ ਗਾਵਤ ਸਿਦ੍ਧ ਮੁਨੀਂਦ੍ਰ ਕਬੀ।।
ਜਸੁ ਪਾਵਨ ਰਾਵਨ ਨਾਗ ਮਹਾ। ਖਗਨਾਥ ਜਥਾ ਕਰਿ ਕੋਪ ਗਹਾ।।
ਜਨ ਰਂਜਨ ਭਂਜਨ ਸੋਕ ਭਯਂ। ਗਤਕ੍ਰੋਧ ਸਦਾ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਧਮਯਂ।।
ਅਵਤਾਰ ਉਦਾਰ ਅਪਾਰ ਗੁਨਂ। ਮਹਿ ਭਾਰ ਬਿਭਂਜਨ ਗ੍ਯਾਨਘਨਂ।।
ਅਜ ਬ੍ਯਾਪਕਮੇਕਮਨਾਦਿ ਸਦਾ। ਕਰੁਨਾਕਰ ਰਾਮ ਨਮਾਮਿ ਮੁਦਾ।।
ਰਘੁਬਂਸ ਬਿਭੂਸ਼ਨ ਦੂਸ਼ਨ ਹਾ। ਕਰਿਤ ਭੂਪ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਦੀਨ ਰਹਾ।।
ਗੁਨ ਗ੍ਯਾਨ ਨਿਧਾਨ ਅਮਾਨ ਅਜਂ। ਨਿਤ ਰਾਮ ਨਮਾਮਿ ਬਿਭੁਂ ਬਿਰਜਂ।।

7.6.110

चौपाई
ਤਬ ਰਘੁਪਤਿ ਅਨੁਸਾਸਨ ਪਾਈ। ਮਾਤਲਿ ਚਲੇਉ ਚਰਨ ਸਿਰੁ ਨਾਈ।।
ਆਏ ਦੇਵ ਸਦਾ ਸ੍ਵਾਰਥੀ। ਬਚਨ ਕਹਹਿਂ ਜਨੁ ਪਰਮਾਰਥੀ।।
ਦੀਨ ਬਂਧੁ ਦਯਾਲ ਰਘੁਰਾਯਾ। ਦੇਵ ਕੀਨ੍ਹਿ ਦੇਵਨ੍ਹ ਪਰ ਦਾਯਾ।।
ਬਿਸ੍ਵ ਦ੍ਰੋਹ ਰਤ ਯਹ ਖਲ ਕਾਮੀ। ਨਿਜ ਅਘ ਗਯਉ ਕੁਮਾਰਗਗਾਮੀ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਸਮਰੂਪ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਅਬਿਨਾਸੀ। ਸਦਾ ਏਕਰਸ ਸਹਜ ਉਦਾਸੀ।।
ਅਕਲ ਅਗੁਨ ਅਜ ਅਨਘ ਅਨਾਮਯ। ਅਜਿਤ ਅਮੋਘਸਕ੍ਤਿ ਕਰੁਨਾਮਯ।।
ਮੀਨ ਕਮਠ ਸੂਕਰ ਨਰਹਰੀ। ਬਾਮਨ ਪਰਸੁਰਾਮ ਬਪੁ ਧਰੀ।।
ਜਬ ਜਬ ਨਾਥ ਸੁਰਨ੍ਹ ਦੁਖੁ ਪਾਯੋ। ਨਾਨਾ ਤਨੁ ਧਰਿ ਤੁਮ੍ਹਇਨਸਾਯੋ।।
ਯਹ ਖਲ ਮਲਿਨ ਸਦਾ ਸੁਰਦ੍ਰੋਹੀ। ਕਾਮ ਲੋਭ ਮਦ ਰਤ ਅਤਿ ਕੋਹੀ।।
ਅਧਮ ਸਿਰੋਮਨਿ ਤਵ ਪਦ ਪਾਵਾ। ਯਹ ਹਮਰੇ ਮਨ ਬਿਸਮਯ ਆਵਾ।।

7.6.109

चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਬਚਨ ਸੀਸ ਧਰਿ ਸੀਤਾ। ਬੋਲੀ ਮਨ ਕ੍ਰਮ ਬਚਨ ਪੁਨੀਤਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਹੋਹੁ ਧਰਮ ਕੇ ਨੇਗੀ। ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਗਟ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਬੇਗੀ।।
ਸੁਨਿ ਲਛਿਮਨ ਸੀਤਾ ਕੈ ਬਾਨੀ। ਬਿਰਹ ਬਿਬੇਕ ਧਰਮ ਨਿਤਿ ਸਾਨੀ।।
ਲੋਚਨ ਸਜਲ ਜੋਰਿ ਕਰ ਦੋਊ। ਪ੍ਰਭੁ ਸਨ ਕਛੁ ਕਹਿ ਸਕਤ ਨ ਓਊ।।
ਦੇਖਿ ਰਾਮ ਰੁਖ ਲਛਿਮਨ ਧਾਏ। ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਗਟਿ ਕਾਠ ਬਹੁ ਲਾਏ।।
ਪਾਵਕ ਪ੍ਰਬਲ ਦੇਖਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਹਰਿਦਯਹਰਸ਼ ਨਹਿਂ ਭਯ ਕਛੁ ਤੇਹੀ।।
ਜੌਂ ਮਨ ਬਚ ਕ੍ਰਮ ਮਮ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਤਜਿ ਰਘੁਬੀਰ ਆਨ ਗਤਿ ਨਾਹੀਂ।।
ਤੌ ਕਰਿਸਾਨੁ ਸਬ ਕੈ ਗਤਿ ਜਾਨਾ। ਮੋ ਕਹੁਹੋਉ ਸ਼੍ਰੀਖਂਡ ਸਮਾਨਾ।।

7.6.108

चौपाई
ਅਬ ਸੋਇ ਜਤਨ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਤਾ। ਦੇਖੌਂ ਨਯਨ ਸ੍ਯਾਮ ਮਰਿਦੁ ਗਾਤਾ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਾਨ ਰਾਮ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਕੈ ਕੁਸਲ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਂਦੇਸੁ ਭਾਨੁਕੁਲਭੂਸ਼ਨ। ਬੋਲਿ ਲਿਏ ਜੁਬਰਾਜ ਬਿਭੀਸ਼ਨ।।
ਮਾਰੁਤਸੁਤ ਕੇ ਸਂਗ ਸਿਧਾਵਹੁ। ਸਾਦਰ ਜਨਕਸੁਤਹਿ ਲੈ ਆਵਹੁ।।
ਤੁਰਤਹਿਂ ਸਕਲ ਗਏ ਜਹਸੀਤਾ। ਸੇਵਹਿਂ ਸਬ ਨਿਸਿਚਰੀਂ ਬਿਨੀਤਾ।।
ਬੇਗਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਿਖਾਯੋ। ਤਿਨ੍ਹ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮਜ੍ਜਨ ਕਰਵਾਯੋ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੂਸ਼ਨ ਪਹਿਰਾਏ। ਸਿਬਿਕਾ ਰੁਚਿਰ ਸਾਜਿ ਪੁਨਿ ਲ੍ਯਾਏ।।
ਤਾ ਪਰ ਹਰਸ਼ਿ ਚਢ਼ੀ ਬੈਦੇਹੀ। ਸੁਮਿਰਿ ਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਸਨੇਹੀ।।
ਬੇਤਪਾਨਿ ਰਚ੍ਛਕ ਚਹੁਪਾਸਾ। ਚਲੇ ਸਕਲ ਮਨ ਪਰਮ ਹੁਲਾਸਾ।।

7.6.107

चौपाई
ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲਿ ਲਿਯਉ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਲਂਕਾ ਜਾਹੁ ਕਹੇਉ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਸਮਾਚਾਰ ਜਾਨਕਿਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ। ਤਾਸੁ ਕੁਸਲ ਲੈ ਤੁਮ੍ਹ ਚਲਿ ਆਵਹੁ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਂਤ ਨਗਰ ਮਹੁਆਏ। ਸੁਨਿ ਨਿਸਿਚਰੀ ਨਿਸਾਚਰ ਧਾਏ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤਿਨ੍ਹ ਪੂਜਾ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਦੇਖਾਇ ਪੁਨਿ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਦੂਰਹਿ ਤੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਪਿ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਦੂਤ ਜਾਨਕੀਂ ਚੀਨ੍ਹਾ।।
ਕਹਹੁ ਤਾਤ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਪਾਨਿਕੇਤਾ। ਕੁਸਲ ਅਨੁਜ ਕਪਿ ਸੇਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਕੁਸਲ ਕੋਸਲਾਧੀਸਾ। ਮਾਤੁ ਸਮਰ ਜੀਤ੍ਯੋ ਦਸਸੀਸਾ।।
ਅਬਿਚਲ ਰਾਜੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪਾਯੋ। ਸੁਨਿ ਕਪਿ ਬਚਨ ਹਰਸ਼ ਉਰ ਛਾਯੋ।।

7.6.106

चौपाई
ਆਇ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਯੋ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਤਬ ਅਨੁਜ ਬੋਲਾਯੋ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਕਪੀਸ ਅਂਗਦ ਨਲ ਨੀਲਾ। ਜਾਮਵਂਤ ਮਾਰੁਤਿ ਨਯਸੀਲਾ।।
ਸਬ ਮਿਲਿ ਜਾਹੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਸਾਥਾ। ਸਾਰੇਹੁ ਤਿਲਕ ਕਹੇਉ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਪਿਤਾ ਬਚਨ ਮੈਂ ਨਗਰ ਨ ਆਵਉ ਆਪੁ ਸਰਿਸ ਕਪਿ ਅਨੁਜ ਪਠਾਵਉ।
ਤੁਰਤ ਚਲੇ ਕਪਿ ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨਾ। ਕੀਨ੍ਹੀ ਜਾਇ ਤਿਲਕ ਕੀ ਰਚਨਾ।।
ਸਾਦਰ ਸਿਂਹਾਸਨ ਬੈਠਾਰੀ। ਤਿਲਕ ਸਾਰਿ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਅਨੁਸਾਰੀ।।
ਜੋਰਿ ਪਾਨਿ ਸਬਹੀਂ ਸਿਰ ਨਾਏ। ਸਹਿਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਏ।।
ਤਬ ਰਘੁਬੀਰ ਬੋਲਿ ਕਪਿ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਕਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਸੁਖੀ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।

7.6.105

चौपाई
ਮਂਦੋਦਰੀ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਕਾਨਾ। ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸਿਦ੍ਧ ਸਬਨ੍ਹਿ ਸੁਖ ਮਾਨਾ।।
ਅਜ ਮਹੇਸ ਨਾਰਦ ਸਨਕਾਦੀ। ਜੇ ਮੁਨਿਬਰ ਪਰਮਾਰਥਬਾਦੀ।।
ਭਰਿ ਲੋਚਨ ਰਘੁਪਤਿਹਿ ਨਿਹਾਰੀ। ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਸਬ ਭਏ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਰੁਦਨ ਕਰਤ ਦੇਖੀਂ ਸਬ ਨਾਰੀ। ਗਯਉ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਮਨ ਦੁਖ ਭਾਰੀ।।
ਬਂਧੁ ਦਸਾ ਬਿਲੋਕਿ ਦੁਖ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਅਨੁਜਹਿ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਤੇਹਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਯੋ। ਬਹੁਰਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਯੋ।।
ਕਰਿਪਾਦਰਿਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਾ। ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਯਾ ਪਰਿਹਰਿ ਸਬ ਸੋਕਾ।।
ਕੀਨ੍ਹਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਯਸੁ ਮਾਨੀ। ਬਿਧਿਵਤ ਦੇਸ ਕਾਲ ਜਿਯਜਾਨੀ।।

7.6.104

चौपाई
ਪਤਿ ਸਿਰ ਦੇਖਤ ਮਂਦੋਦਰੀ। ਮੁਰੁਛਿਤ ਬਿਕਲ ਧਰਨਿ ਖਸਿ ਪਰੀ।।
ਜੁਬਤਿ ਬਰਿਂਦ ਰੋਵਤ ਉਠਿ ਧਾਈਂ। ਤੇਹਿ ਉਠਾਇ ਰਾਵਨ ਪਹਿਂ ਆਈ।।
ਪਤਿ ਗਤਿ ਦੇਖਿ ਤੇ ਕਰਹਿਂ ਪੁਕਾਰਾ। ਛੂਟੇ ਕਚ ਨਹਿਂ ਬਪੁਸ਼ ਸਾਰਾ।।
ਉਰ ਤਾਡ਼ਨਾ ਕਰਹਿਂ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ। ਰੋਵਤ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਬਖਾਨਾ।।
ਤਵ ਬਲ ਨਾਥ ਡੋਲ ਨਿਤ ਧਰਨੀ। ਤੇਜ ਹੀਨ ਪਾਵਕ ਸਸਿ ਤਰਨੀ।।
ਸੇਸ਼ ਕਮਠ ਸਹਿ ਸਕਹਿਂ ਨ ਭਾਰਾ। ਸੋ ਤਨੁ ਭੂਮਿ ਪਰੇਉ ਭਰਿ ਛਾਰਾ।।
ਬਰੁਨ ਕੁਬੇਰ ਸੁਰੇਸ ਸਮੀਰਾ। ਰਨ ਸਨ੍ਮੁਖ ਧਰਿ ਕਾਹੁਨ ਧੀਰਾ।।
ਭੁਜਬਲ ਜਿਤੇਹੁ ਕਾਲ ਜਮ ਸਾਈਂ। ਆਜੁ ਪਰੇਹੁ ਅਨਾਥ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਜਗਤ ਬਿਦਿਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ। ਸੁਤ ਪਰਿਜਨ ਬਲ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਈ।।

Pages

Subscribe to RSS - punjabi