चौपाई
utari ṭhāḍa bhaē surasari rētā. sīyarāma guha lakhana samētā..
kēvaṭa utari daṃḍavata kīnhā. prabhuhi sakuca ēhi nahiṃ kachu dīnhā..
piya hiya kī siya jānanihārī. mani mudarī mana mudita utārī..
kahēu kṛpāla lēhi utarāī. kēvaṭa carana gahē akulāī..
nātha āju maiṃ kāha na pāvā. miṭē dōṣa dukha dārida dāvā..
bahuta kāla maiṃ kīnhi majūrī. āju dīnha bidhi bani bhali bhūrī..
aba kachu nātha na cāhia mōrēṃ. dīnadayāla anugraha tōrēṃ..
phiratī bāra mōhi jē dēbā. sō prasādu maiṃ sira dhari lēbā..

छंद
ਅਬਲਾ ਕਚ ਭੂਸ਼ਨ ਭੂਰਿ ਛੁਧਾ। ਧਨਹੀਨ ਦੁਖੀ ਮਮਤਾ ਬਹੁਧਾ।।
ਸੁਖ ਚਾਹਹਿਂ ਮੂਢ਼ ਨ ਧਰ੍ਮ ਰਤਾ। ਮਤਿ ਥੋਰਿ ਕਠੋਰਿ ਨ ਕੋਮਲਤਾ।।1।।
ਨਰ ਪੀਡ਼ਿਤ ਰੋਗ ਨ ਭੋਗ ਕਹੀਂ। ਅਭਿਮਾਨ ਬਿਰੋਧ ਅਕਾਰਨਹੀਂ।।
ਲਘੁ ਜੀਵਨ ਸਂਬਤੁ ਪਂਚ ਦਸਾ। ਕਲਪਾਂਤ ਨ ਨਾਸ ਗੁਮਾਨੁ ਅਸਾ।।2।।
ਕਲਿਕਾਲ ਬਿਹਾਲ ਕਿਏ ਮਨੁਜਾ। ਨਹਿਂ ਮਾਨਤ ਕ੍ਵੌ ਅਨੁਜਾ ਤਨੁਜਾ।
ਨਹਿਂ ਤੋਸ਼ ਬਿਚਾਰ ਨ ਸੀਤਲਤਾ। ਸਬ ਜਾਤਿ ਕੁਜਾਤਿ ਭਏ ਮਗਤਾ।।3।।
ਇਰਿਸ਼ਾ ਪਰੁਸ਼ਾਚ੍ਛਰ ਲੋਲੁਪਤਾ। ਭਰਿ ਪੂਰਿ ਰਹੀ ਸਮਤਾ ਬਿਗਤਾ।।
ਸਬ ਲੋਗ ਬਿਯੋਗ ਬਿਸੋਕ ਹੁਏ। ਬਰਨਾਸ਼੍ਰਮ ਧਰ੍ਮ ਅਚਾਰ ਗਏ।।4।।
ਦਮ ਦਾਨ ਦਯਾ ਨਹਿਂ ਜਾਨਪਨੀ। ਜਡ਼ਤਾ ਪਰਬਂਚਨਤਾਤਿ ਘਨੀ।।

चौपाई
ਉਤਰਿ ਠਾਡ਼ ਭਏ ਸੁਰਸਰਿ ਰੇਤਾ। ਸੀਯਰਾਮ ਗੁਹ ਲਖਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਕੇਵਟ ਉਤਰਿ ਦਂਡਵਤ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਪ੍ਰਭੁਹਿ ਸਕੁਚ ਏਹਿ ਨਹਿਂ ਕਛੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਪਿਯ ਹਿਯ ਕੀ ਸਿਯ ਜਾਨਨਿਹਾਰੀ। ਮਨਿ ਮੁਦਰੀ ਮਨ ਮੁਦਿਤ ਉਤਾਰੀ।।
ਕਹੇਉ ਕਰਿਪਾਲ ਲੇਹਿ ਉਤਰਾਈ। ਕੇਵਟ ਚਰਨ ਗਹੇ ਅਕੁਲਾਈ।।
ਨਾਥ ਆਜੁ ਮੈਂ ਕਾਹ ਨ ਪਾਵਾ। ਮਿਟੇ ਦੋਸ਼ ਦੁਖ ਦਾਰਿਦ ਦਾਵਾ।।
ਬਹੁਤ ਕਾਲ ਮੈਂ ਕੀਨ੍ਹਿ ਮਜੂਰੀ। ਆਜੁ ਦੀਨ੍ਹ ਬਿਧਿ ਬਨਿ ਭਲਿ ਭੂਰੀ।।
ਅਬ ਕਛੁ ਨਾਥ ਨ ਚਾਹਿਅ ਮੋਰੇਂ। ਦੀਨਦਯਾਲ ਅਨੁਗ੍ਰਹ ਤੋਰੇਂ।।
ਫਿਰਤੀ ਬਾਰ ਮੋਹਿ ਜੇ ਦੇਬਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਸਾਦੁ ਮੈਂ ਸਿਰ ਧਰਿ ਲੇਬਾ।।

छंद
ଅବଲା କଚ ଭୂଷନ ଭୂରି ଛୁଧା| ଧନହୀନ ଦୁଖୀ ମମତା ବହୁଧା||
ସୁଖ ଚାହହିଂ ମୂଢ଼ ନ ଧର୍ମ ରତା| ମତି ଥୋରି କଠୋରି ନ କୋମଲତା||1||
ନର ପୀଡ଼ିତ ରୋଗ ନ ଭୋଗ କହୀଂ| ଅଭିମାନ ବିରୋଧ ଅକାରନହୀଂ||
ଲଘୁ ଜୀବନ ସଂବତୁ ପଂଚ ଦସା| କଲପାଂତ ନ ନାସ ଗୁମାନୁ ଅସା||2||
କଲିକାଲ ବିହାଲ କିଏ ମନୁଜା| ନହିଂ ମାନତ କ୍ବୌ ଅନୁଜା ତନୁଜା|
ନହିଂ ତୋଷ ବିଚାର ନ ସୀତଲତା| ସବ ଜାତି କୁଜାତି ଭଏ ମଗତା||3||
ଇରିଷା ପରୁଷାଚ୍ଛର ଲୋଲୁପତା| ଭରି ପୂରି ରହୀ ସମତା ବିଗତା||
ସବ ଲୋଗ ବିଯୋଗ ବିସୋକ ହୁଏ| ବରନାଶ୍ରମ ଧର୍ମ ଅଚାର ଗଏ||4||
ଦମ ଦାନ ଦଯା ନହିଂ ଜାନପନୀ| ଜଡ଼ତା ପରବଂଚନତାତି ଘନୀ||

चौपाई
ଉତରି ଠାଡ଼ ଭଏ ସୁରସରି ରେତା| ସୀଯରାମ ଗୁହ ଲଖନ ସମେତା||
କେବଟ ଉତରି ଦଂଡବତ କୀନ୍ହା| ପ୍ରଭୁହି ସକୁଚ ଏହି ନହିଂ କଛୁ ଦୀନ୍ହା||
ପିଯ ହିଯ କୀ ସିଯ ଜାନନିହାରୀ| ମନି ମୁଦରୀ ମନ ମୁଦିତ ଉତାରୀ||
କହେଉ କୃପାଲ ଲେହି ଉତରାଈ| କେବଟ ଚରନ ଗହେ ଅକୁଲାଈ||
ନାଥ ଆଜୁ ମୈଂ କାହ ନ ପାବା| ମିଟେ ଦୋଷ ଦୁଖ ଦାରିଦ ଦାବା||
ବହୁତ କାଲ ମୈଂ କୀନ୍ହି ମଜୂରୀ| ଆଜୁ ଦୀନ୍ହ ବିଧି ବନି ଭଲି ଭୂରୀ||
ଅବ କଛୁ ନାଥ ନ ଚାହିଅ ମୋରେଂ| ଦୀନଦଯାଲ ଅନୁଗ୍ରହ ତୋରେଂ||
ଫିରତୀ ବାର ମୋହି ଜେ ଦେବା| ସୋ ପ୍ରସାଦୁ ମୈଂ ସିର ଧରି ଲେବା||