चौपाई
ākara cāri lākha caurāsī. jāti jīva jala thala nabha bāsī..
sīya rāmamaya saba jaga jānī. karauom pranāma jōri juga pānī..
jāni kṛpākara kiṃkara mōhū. saba mili karahu chāḍai chala chōhū..
nija budhi bala bharōsa mōhi nāhīṃ. tātēṃ binaya karauom saba pāhī..
karana cahauom raghupati guna gāhā. laghu mati mōri carita avagāhā..
sūjha na ēkau aṃga upāū. mana mati raṃka manōratha rāū..
mati ati nīca ūomci ruci āchī. cahia amia jaga jurai na chāchī..

चौपाई
ਤਬ ਰਾਵਨ ਮਯਸੁਤਾ ਉਠਾਈ। ਕਹੈ ਲਾਗ ਖਲ ਨਿਜ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ।।
ਸੁਨੁ ਤੈ ਪ੍ਰਿਯਾ ਬਰਿਥਾ ਭਯ ਮਾਨਾ। ਜਗ ਜੋਧਾ ਕੋ ਮੋਹਿ ਸਮਾਨਾ।।
ਬਰੁਨ ਕੁਬੇਰ ਪਵਨ ਜਮ ਕਾਲਾ। ਭੁਜ ਬਲ ਜਿਤੇਉਸਕਲ ਦਿਗਪਾਲਾ।।
ਦੇਵ ਦਨੁਜ ਨਰ ਸਬ ਬਸ ਮੋਰੇਂ। ਕਵਨ ਹੇਤੁ ਉਪਜਾ ਭਯ ਤੋਰੇਂ।।
ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਤੇਹਿ ਕਹੇਸਿ ਬੁਝਾਈ। ਸਭਾਬਹੋਰਿ ਬੈਠ ਸੋ ਜਾਈ।।
ਮਂਦੋਦਰੀਂ ਹਦਯਅਸ ਜਾਨਾ। ਕਾਲ ਬਸ੍ਯ ਉਪਜਾ ਅਭਿਮਾਨਾ।।
ਸਭਾਆਇ ਮਂਤ੍ਰਿਨ੍ਹ ਤੇਂਹਿ ਬੂਝਾ। ਕਰਬ ਕਵਨ ਬਿਧਿ ਰਿਪੁ ਸੈਂ ਜੂਝਾ।।
ਕਹਹਿਂ ਸਚਿਵ ਸੁਨੁ ਨਿਸਿਚਰ ਨਾਹਾ। ਬਾਰ ਬਾਰ ਪ੍ਰਭੁ ਪੂਛਹੁ ਕਾਹਾ।।
ਕਹਹੁ ਕਵਨ ਭਯ ਕਰਿਅ ਬਿਚਾਰਾ। ਨਰ ਕਪਿ ਭਾਲੁ ਅਹਾਰ ਹਮਾਰਾ।।

चौपाई
ਅਸ ਕਹਿ ਚਲਾ ਮਹਾ ਅਭਿਮਾਨੀ। ਤਰਿਨ ਸਮਾਨ ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿ ਜਾਨੀ।।
ਭਿਰੇ ਉਭੌ ਬਾਲੀ ਅਤਿ ਤਰ੍ਜਾ । ਮੁਠਿਕਾ ਮਾਰਿ ਮਹਾਧੁਨਿ ਗਰ੍ਜਾ।।
ਤਬ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਬਿਕਲ ਹੋਇ ਭਾਗਾ। ਮੁਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਹਾਰ ਬਜ੍ਰ ਸਮ ਲਾਗਾ।।
ਮੈਂ ਜੋ ਕਹਾ ਰਘੁਬੀਰ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਬਂਧੁ ਨ ਹੋਇ ਮੋਰ ਯਹ ਕਾਲਾ।।
ਏਕਰੂਪ ਤੁਮ੍ਹ ਭ੍ਰਾਤਾ ਦੋਊ। ਤੇਹਿ ਭ੍ਰਮ ਤੇਂ ਨਹਿਂ ਮਾਰੇਉਸੋਊ।।
ਕਰ ਪਰਸਾ ਸੁਗ੍ਰੀਵ ਸਰੀਰਾ। ਤਨੁ ਭਾ ਕੁਲਿਸ ਗਈ ਸਬ ਪੀਰਾ।।
ਮੇਲੀ ਕਂਠ ਸੁਮਨ ਕੈ ਮਾਲਾ। ਪਠਵਾ ਪੁਨਿ ਬਲ ਦੇਇ ਬਿਸਾਲਾ।।
ਪੁਨਿ ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਭਈ ਲਰਾਈ। ਬਿਟਪ ਓਟ ਦੇਖਹਿਂ ਰਘੁਰਾਈ।।

चौपाई
ਪ੍ਰਥਮ ਜਾਇ ਜਿਨ੍ਹ ਬਚਨ ਸੁਨਾਏ। ਭੂਸ਼ਨ ਬਸਨ ਭੂਰਿ ਤਿਨ੍ਹ ਪਾਏ।।
ਪ੍ਰੇਮ ਪੁਲਕਿ ਤਨ ਮਨ ਅਨੁਰਾਗੀਂ। ਮਂਗਲ ਕਲਸ ਸਜਨ ਸਬ ਲਾਗੀਂ।।
ਚੌਕੇਂ ਚਾਰੁ ਸੁਮਿਤ੍ਰਾਪੁਰੀ। ਮਨਿਮਯ ਬਿਬਿਧ ਭਾਿ ਅਤਿ ਰੁਰੀ।।
ਆਨ ਮਗਨ ਰਾਮ ਮਹਤਾਰੀ। ਦਿਏ ਦਾਨ ਬਹੁ ਬਿਪ੍ਰ ਹਾਰੀ।।
ਪੂਜੀਂ ਗ੍ਰਾਮਦੇਬਿ ਸੁਰ ਨਾਗਾ। ਕਹੇਉ ਬਹੋਰਿ ਦੇਨ ਬਲਿਭਾਗਾ।।
ਜੇਹਿ ਬਿਧਿ ਹੋਇ ਰਾਮ ਕਲ੍ਯਾਨੂ। ਦੇਹੁ ਦਯਾ ਕਰਿ ਸੋ ਬਰਦਾਨੂ।।
ਗਾਵਹਿਂ ਮਂਗਲ ਕੋਕਿਲਬਯਨੀਂ। ਬਿਧੁਬਦਨੀਂ ਮਰਿਗਸਾਵਕਨਯਨੀਂ।।

दोहा/सोरठा
ਰਾਮ ਰਾਜ ਅਭਿਸ਼ੇਕੁ ਸੁਨਿ ਹਿਯਹਰਸ਼ੇ ਨਰ ਨਾਰਿ।
ਲਗੇ ਸੁਮਂਗਲ ਸਜਨ ਸਬ ਬਿਧਿ ਅਨੁਕੂਲ ਬਿਚਾਰਿ।।8।।

चौपाई
ଲଂକାପତି କପୀସ ନଲ ନୀଲା| ଜାମବଂତ ଅଂଗଦ ସୁଭସୀଲା||
ହନୁମଦାଦି ସବ ବାନର ବୀରା| ଧରେ ମନୋହର ମନୁଜ ସରୀରା||
ଭରତ ସନେହ ସୀଲ ବ୍ରତ ନେମା| ସାଦର ସବ ବରନହିଂ ଅତି ପ୍ରେମା||
ଦେଖି ନଗରବାସିନ୍ହ କୈ ରୀତୀ| ସକଲ ସରାହହି ପ୍ରଭୁ ପଦ ପ୍ରୀତୀ||
ପୁନି ରଘୁପତି ସବ ସଖା ବୋଲାଏ| ମୁନି ପଦ ଲାଗହୁ ସକଲ ସିଖାଏ||
ଗୁର ବସିଷ୍ଟ କୁଲପୂଜ୍ଯ ହମାରେ| ଇନ୍ହ କୀ କୃପାଦନୁଜ ରନ ମାରେ||
ଏ ସବ ସଖା ସୁନହୁ ମୁନି ମେରେ| ଭଏ ସମର ସାଗର କହବେରେ||
ମମ ହିତ ଲାଗି ଜନ୍ମ ଇନ୍ହ ହାରେ| ଭରତହୁ ତେ ମୋହି ଅଧିକ ପିଆରେ||
ସୁନି ପ୍ରଭୁ ବଚନ ମଗନ ସବ ଭଏ| ନିମିଷ ନିମିଷ ଉପଜତ ସୁଖ ନଏ||