चौपाई
ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਗ੍ਯਾਨ ਉਪਦੇਸਾ ਰਾਵਨ। ਆਪੁਨ ਮਂਦ ਕਥਾ ਸੁਭ ਪਾਵਨ।।
ਪਰ ਉਪਦੇਸ ਕੁਸਲ ਬਹੁਤੇਰੇ। ਜੇ ਆਚਰਹਿਂ ਤੇ ਨਰ ਨ ਘਨੇਰੇ।।
ਨਿਸਾ ਸਿਰਾਨਿ ਭਯਉ ਭਿਨੁਸਾਰਾ। ਲਗੇ ਭਾਲੁ ਕਪਿ ਚਾਰਿਹੁਦ੍ਵਾਰਾ।।
ਸੁਭਟ ਬੋਲਾਇ ਦਸਾਨਨ ਬੋਲਾ। ਰਨ ਸਨ੍ਮੁਖ ਜਾ ਕਰ ਮਨ ਡੋਲਾ।।
ਸੋ ਅਬਹੀਂ ਬਰੁ ਜਾਉ ਪਰਾਈ। ਸਂਜੁਗ ਬਿਮੁਖ ਭਏਨ ਭਲਾਈ।।
ਨਿਜ ਭੁਜ ਬਲ ਮੈਂ ਬਯਰੁ ਬਢ਼ਾਵਾ। ਦੇਹਉਉਤਰੁ ਜੋ ਰਿਪੁ ਚਢ਼ਿ ਆਵਾ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਮਰੁਤ ਬੇਗ ਰਥ ਸਾਜਾ। ਬਾਜੇ ਸਕਲ ਜੁਝਾਊ ਬਾਜਾ।।
ਚਲੇ ਬੀਰ ਸਬ ਅਤੁਲਿਤ ਬਲੀ। ਜਨੁ ਕਜ੍ਜਲ ਕੈ ਆੀ ਚਲੀ।।
ਅਸਗੁਨ ਅਮਿਤ ਹੋਹਿਂ ਤੇਹਿ ਕਾਲਾ। ਗਨਇ ਨ ਭੁਜਬਲ ਗਰ੍ਬ ਬਿਸਾਲਾ।।