चौपाई
ਪ੍ਰਭੁ ਅਗਾਧ ਸਤ ਕੋਟਿ ਪਤਾਲਾ। ਸਮਨ ਕੋਟਿ ਸਤ ਸਰਿਸ ਕਰਾਲਾ।।
ਤੀਰਥ ਅਮਿਤ ਕੋਟਿ ਸਮ ਪਾਵਨ। ਨਾਮ ਅਖਿਲ ਅਘ ਪੂਗ ਨਸਾਵਨ।।
ਹਿਮਗਿਰਿ ਕੋਟਿ ਅਚਲ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਸਿਂਧੁ ਕੋਟਿ ਸਤ ਸਮ ਗਂਭੀਰਾ।।
ਕਾਮਧੇਨੁ ਸਤ ਕੋਟਿ ਸਮਾਨਾ। ਸਕਲ ਕਾਮ ਦਾਯਕ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਸਾਰਦ ਕੋਟਿ ਅਮਿਤ ਚਤੁਰਾਈ। ਬਿਧਿ ਸਤ ਕੋਟਿ ਸਰਿਸ਼੍ਟਿ ਨਿਪੁਨਾਈ।।
ਬਿਸ਼੍ਨੁ ਕੋਟਿ ਸਮ ਪਾਲਨ ਕਰ੍ਤਾ। ਰੁਦ੍ਰ ਕੋਟਿ ਸਤ ਸਮ ਸਂਹਰ੍ਤਾ।।
ਧਨਦ ਕੋਟਿ ਸਤ ਸਮ ਧਨਵਾਨਾ। ਮਾਯਾ ਕੋਟਿ ਪ੍ਰਪਂਚ ਨਿਧਾਨਾ।।
ਭਾਰ ਧਰਨ ਸਤ ਕੋਟਿ ਅਹੀਸਾ। ਨਿਰਵਧਿ ਨਿਰੁਪਮ ਪ੍ਰਭੁ ਜਗਦੀਸਾ।।

चौपाई
ਕੋਉ ਬਿਸ਼੍ਰਾਮ ਕਿ ਪਾਵ ਤਾਤ ਸਹਜ ਸਂਤੋਸ਼ ਬਿਨੁ।
ਚਲੈ ਕਿ ਜਲ ਬਿਨੁ ਨਾਵ ਕੋਟਿ ਜਤਨ ਪਚਿ ਪਚਿ ਮਰਿਅ।।89ਖ।।
ਬਿਨੁ ਸਂਤੋਸ਼ ਨ ਕਾਮ ਨਸਾਹੀਂ। ਕਾਮ ਅਛਤ ਸੁਖ ਸਪਨੇਹੁਨਾਹੀਂ।।
ਰਾਮ ਭਜਨ ਬਿਨੁ ਮਿਟਹਿਂ ਕਿ ਕਾਮਾ। ਥਲ ਬਿਹੀਨ ਤਰੁ ਕਬਹੁਕਿ ਜਾਮਾ।।
ਬਿਨੁ ਬਿਗ੍ਯਾਨ ਕਿ ਸਮਤਾ ਆਵਇ। ਕੋਉ ਅਵਕਾਸ ਕਿ ਨਭ ਬਿਨੁ ਪਾਵਇ।।
ਸ਼੍ਰਦ੍ਧਾ ਬਿਨਾ ਧਰ੍ਮ ਨਹਿਂ ਹੋਈ। ਬਿਨੁ ਮਹਿ ਗਂਧ ਕਿ ਪਾਵਇ ਕੋਈ।।
ਬਿਨੁ ਤਪ ਤੇਜ ਕਿ ਕਰ ਬਿਸ੍ਤਾਰਾ। ਜਲ ਬਿਨੁ ਰਸ ਕਿ ਹੋਇ ਸਂਸਾਰਾ।।
ਸੀਲ ਕਿ ਮਿਲ ਬਿਨੁ ਬੁਧ ਸੇਵਕਾਈ। ਜਿਮਿ ਬਿਨੁ ਤੇਜ ਨ ਰੂਪ ਗੋਸਾਈ।।
ਨਿਜ ਸੁਖ ਬਿਨੁ ਮਨ ਹੋਇ ਕਿ ਥੀਰਾ। ਪਰਸ ਕਿ ਹੋਇ ਬਿਹੀਨ ਸਮੀਰਾ।।

चौपाई
ਕਬਹੂਕਾਲ ਨ ਬ੍ਯਾਪਿਹਿ ਤੋਹੀ। ਸੁਮਿਰੇਸੁ ਭਜੇਸੁ ਨਿਰਂਤਰ ਮੋਹੀ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨਾਮਰਿਤ ਸੁਨਿ ਨ ਅਘਾਊ ਤਨੁ ਪੁਲਕਿਤ ਮਨ ਅਤਿ ਹਰਸ਼ਾਊ।
ਸੋ ਸੁਖ ਜਾਨਇ ਮਨ ਅਰੁ ਕਾਨਾ। ਨਹਿਂ ਰਸਨਾ ਪਹਿਂ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਸੋਭਾ ਸੁਖ ਜਾਨਹਿਂ ਨਯਨਾ। ਕਹਿ ਕਿਮਿ ਸਕਹਿਂ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਨਹਿਂ ਬਯਨਾ।।
ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਬੋਧਿ ਸੁਖ ਦੇਈ। ਲਗੇ ਕਰਨ ਸਿਸੁ ਕੌਤੁਕ ਤੇਈ।।
ਸਜਲ ਨਯਨ ਕਛੁ ਮੁਖ ਕਰਿ ਰੂਖਾ। ਚਿਤਇ ਮਾਤੁ ਲਾਗੀ ਅਤਿ ਭੂਖਾ।।
ਦੇਖਿ ਮਾਤੁ ਆਤੁਰ ਉਠਿ ਧਾਈ। ਕਹਿ ਮਰਿਦੁ ਬਚਨ ਲਿਏ ਉਰ ਲਾਈ।।
ਗੋਦ ਰਾਖਿ ਕਰਾਵ ਪਯ ਪਾਨਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਚਰਿਤ ਲਲਿਤ ਕਰ ਗਾਨਾ।।

चौपाई
ਅਬ ਸੁਨੁ ਪਰਮ ਬਿਮਲ ਮਮ ਬਾਨੀ। ਸਤ੍ਯ ਸੁਗਮ ਨਿਗਮਾਦਿ ਬਖਾਨੀ।।
ਨਿਜ ਸਿਦ੍ਧਾਂਤ ਸੁਨਾਵਉਤੋਹੀ। ਸੁਨੁ ਮਨ ਧਰੁ ਸਬ ਤਜਿ ਭਜੁ ਮੋਹੀ।।
ਮਮ ਮਾਯਾ ਸਂਭਵ ਸਂਸਾਰਾ। ਜੀਵ ਚਰਾਚਰ ਬਿਬਿਧਿ ਪ੍ਰਕਾਰਾ।।
ਸਬ ਮਮ ਪ੍ਰਿਯ ਸਬ ਮਮ ਉਪਜਾਏ। ਸਬ ਤੇ ਅਧਿਕ ਮਨੁਜ ਮੋਹਿ ਭਾਏ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਮਹਦ੍ਵਿਜ ਦ੍ਵਿਜ ਮਹਸ਼੍ਰੁਤਿਧਾਰੀ। ਤਿਨ੍ਹ ਮਹੁਨਿਗਮ ਧਰਮ ਅਨੁਸਾਰੀ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਮਹਪ੍ਰਿਯ ਬਿਰਕ੍ਤ ਪੁਨਿ ਗ੍ਯਾਨੀ। ਗ੍ਯਾਨਿਹੁ ਤੇ ਅਤਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਿਗ੍ਯਾਨੀ।।
ਤਿਨ੍ਹ ਤੇ ਪੁਨਿ ਮੋਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਨਿਜ ਦਾਸਾ। ਜੇਹਿ ਗਤਿ ਮੋਰਿ ਨ ਦੂਸਰਿ ਆਸਾ।।
ਪੁਨਿ ਪੁਨਿ ਸਤ੍ਯ ਕਹਉਤੋਹਿ ਪਾਹੀਂ। ਮੋਹਿ ਸੇਵਕ ਸਮ ਪ੍ਰਿਯ ਕੋਉ ਨਾਹੀਂ।।
ਭਗਤਿ ਹੀਨ ਬਿਰਂਚਿ ਕਿਨ ਹੋਈ। ਸਬ ਜੀਵਹੁ ਸਮ ਪ੍ਰਿਯ ਮੋਹਿ ਸੋਈ।।

चौपाई
ਗ੍ਯਾਨ ਬਿਬੇਕ ਬਿਰਤਿ ਬਿਗ੍ਯਾਨਾ। ਮੁਨਿ ਦੁਰ੍ਲਭ ਗੁਨ ਜੇ ਜਗ ਨਾਨਾ।।
ਆਜੁ ਦੇਉਸਬ ਸਂਸਯ ਨਾਹੀਂ। ਮਾਗੁ ਜੋ ਤੋਹਿ ਭਾਵ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨ ਅਧਿਕ ਅਨੁਰਾਗੇਉ ਮਨ ਅਨੁਮਾਨ ਕਰਨ ਤਬ ਲਾਗੇਊ।
ਪ੍ਰਭੁ ਕਹ ਦੇਨ ਸਕਲ ਸੁਖ ਸਹੀ। ਭਗਤਿ ਆਪਨੀ ਦੇਨ ਨ ਕਹੀ।।
ਭਗਤਿ ਹੀਨ ਗੁਨ ਸਬ ਸੁਖ ਐਸੇ। ਲਵਨ ਬਿਨਾ ਬਹੁ ਬਿਂਜਨ ਜੈਸੇ।।
ਭਜਨ ਹੀਨ ਸੁਖ ਕਵਨੇ ਕਾਜਾ। ਅਸ ਬਿਚਾਰਿ ਬੋਲੇਉਖਗਰਾਜਾ।।
ਜੌਂ ਪ੍ਰਭੁ ਹੋਇ ਪ੍ਰਸਨ੍ਨ ਬਰ ਦੇਹੂ। ਮੋ ਪਰ ਕਰਹੁ ਕਰਿਪਾ ਅਰੁ ਨੇਹੂ।।
ਮਨ ਭਾਵਤ ਬਰ ਮਾਗਉਸ੍ਵਾਮੀ। ਤੁਮ੍ਹ ਉਦਾਰ ਉਰ ਅਂਤਰਜਾਮੀ।।