चौपाई
mani mānika mukutā chabi jaisī. ahi giri gaja sira sōha na taisī..
nṛpa kirīṭa tarunī tanu pāī. lahahiṃ sakala sōbhā adhikāī..
taisēhiṃ sukabi kabita budha kahahīṃ. upajahiṃ anata anata chabi lahahīṃ..
bhagati hētu bidhi bhavana bihāī. sumirata sārada āvati dhāī..
rāma carita sara binu anhavāēom. sō śrama jāi na kōṭi upāēom..
kabi kōbida asa hṛdayaom bicārī. gāvahiṃ hari jasa kali mala hārī..
kīnhēṃ prākṛta jana guna gānā. sira dhuni girā lagata pachitānā..

चौपाई
ਇਹਾਸੁਬੇਲ ਸੈਲ ਰਘੁਬੀਰਾ। ਉਤਰੇ ਸੇਨ ਸਹਿਤ ਅਤਿ ਭੀਰਾ।।
ਸਿਖਰ ਏਕ ਉਤਂਗ ਅਤਿ ਦੇਖੀ। ਪਰਮ ਰਮ੍ਯ ਸਮ ਸੁਭ੍ਰ ਬਿਸੇਸ਼ੀ।।
ਤਹਤਰੁ ਕਿਸਲਯ ਸੁਮਨ ਸੁਹਾਏ। ਲਛਿਮਨ ਰਚਿ ਨਿਜ ਹਾਥ ਡਸਾਏ।।
ਤਾ ਪਰ ਰੂਚਿਰ ਮਰਿਦੁਲ ਮਰਿਗਛਾਲਾ। ਤੇਹੀਂ ਆਸਾਨ ਆਸੀਨ ਕਰਿਪਾਲਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਤ ਸੀਸ ਕਪੀਸ ਉਛਂਗਾ। ਬਾਮ ਦਹਿਨ ਦਿਸਿ ਚਾਪ ਨਿਸ਼ਂਗਾ।।
ਦੁਹੁਕਰ ਕਮਲ ਸੁਧਾਰਤ ਬਾਨਾ। ਕਹ ਲਂਕੇਸ ਮਂਤ੍ਰ ਲਗਿ ਕਾਨਾ।।
ਬਡ਼ਭਾਗੀ ਅਂਗਦ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਚਰਨ ਕਮਲ ਚਾਪਤ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ।।
ਪ੍ਰਭੁ ਪਾਛੇਂ ਲਛਿਮਨ ਬੀਰਾਸਨ। ਕਟਿ ਨਿਸ਼ਂਗ ਕਰ ਬਾਨ ਸਰਾਸਨ।।

चौपाई
ਰਾਮ ਬਾਲਿ ਨਿਜ ਧਾਮ ਪਠਾਵਾ। ਨਗਰ ਲੋਗ ਸਬ ਬ੍ਯਾਕੁਲ ਧਾਵਾ।।
ਨਾਨਾ ਬਿਧਿ ਬਿਲਾਪ ਕਰ ਤਾਰਾ। ਛੂਟੇ ਕੇਸ ਨ ਦੇਹ ਸਾਰਾ।।
ਤਾਰਾ ਬਿਕਲ ਦੇਖਿ ਰਘੁਰਾਯਾ । ਦੀਨ੍ਹ ਗ੍ਯਾਨ ਹਰਿ ਲੀਨ੍ਹੀ ਮਾਯਾ।।
ਛਿਤਿ ਜਲ ਪਾਵਕ ਗਗਨ ਸਮੀਰਾ। ਪਂਚ ਰਚਿਤ ਅਤਿ ਅਧਮ ਸਰੀਰਾ।।
ਪ੍ਰਗਟ ਸੋ ਤਨੁ ਤਵ ਆਗੇਂ ਸੋਵਾ। ਜੀਵ ਨਿਤ੍ਯ ਕੇਹਿ ਲਗਿ ਤੁਮ੍ਹ ਰੋਵਾ।।
ਉਪਜਾ ਗ੍ਯਾਨ ਚਰਨ ਤਬ ਲਾਗੀ। ਲੀਨ੍ਹੇਸਿ ਪਰਮ ਭਗਤਿ ਬਰ ਮਾਗੀ।।
ਉਮਾ ਦਾਰੁ ਜੋਸ਼ਿਤ ਕੀ ਨਾਈ। ਸਬਹਿ ਨਚਾਵਤ ਰਾਮੁ ਗੋਸਾਈ।।
ਤਬ ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ। ਮਰਿਤਕ ਕਰ੍ਮ ਬਿਧਿਬਤ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹਾ।।
ਰਾਮ ਕਹਾ ਅਨੁਜਹਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਰਾਜ ਦੇਹੁ ਸੁਗ੍ਰੀਵਹਿ ਜਾਈ।।

चौपाई
ਬਾਜਹਿਂ ਬਾਜਨੇ ਬਿਬਿਧ ਬਿਧਾਨਾ। ਪੁਰ ਪ੍ਰਮੋਦੁ ਨਹਿਂ ਜਾਇ ਬਖਾਨਾ।।
ਭਰਤ ਆਗਮਨੁ ਸਕਲ ਮਨਾਵਹਿਂ। ਆਵਹੁਬੇਗਿ ਨਯਨ ਫਲੁ ਪਾਵਹਿਂ।।
ਹਾਟ ਬਾਟ ਘਰ ਗਲੀਂ ਅਥਾਈ। ਕਹਹਿਂ ਪਰਸਪਰ ਲੋਗ ਲੋਗਾਈ।।
ਕਾਲਿ ਲਗਨ ਭਲਿ ਕੇਤਿਕ ਬਾਰਾ। ਪੂਜਿਹਿ ਬਿਧਿ ਅਭਿਲਾਸ਼ੁ ਹਮਾਰਾ।।
ਕਨਕ ਸਿਂਘਾਸਨ ਸੀਯ ਸਮੇਤਾ। ਬੈਠਹਿਂ ਰਾਮੁ ਹੋਇ ਚਿਤ ਚੇਤਾ।।
ਸਕਲ ਕਹਹਿਂ ਕਬ ਹੋਇਹਿ ਕਾਲੀ। ਬਿਘਨ ਮਨਾਵਹਿਂ ਦੇਵ ਕੁਚਾਲੀ।।
ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸੋਹਾਇ ਨ ਅਵਧ ਬਧਾਵਾ। ਚੋਰਹਿ ਚਂਦਿਨਿ ਰਾਤਿ ਨ ਭਾਵਾ।।
ਸਾਰਦ ਬੋਲਿ ਬਿਨਯ ਸੁਰ ਕਰਹੀਂ। ਬਾਰਹਿਂ ਬਾਰ ਪਾਯ ਲੈ ਪਰਹੀਂ।।

चौपाई
ଅବଧପୁରୀ ଅତି ରୁଚିର ବନାଈ| ଦେବନ୍ହ ସୁମନ ବୃଷ୍ଟି ଝରି ଲାଈ||
ରାମ କହା ସେବକନ୍ହ ବୁଲାଈ| ପ୍ରଥମ ସଖନ୍ହ ଅନ୍ହବାବହୁ ଜାଈ||
ସୁନତ ବଚନ ଜହତହଜନ ଧାଏ| ସୁଗ୍ରୀବାଦି ତୁରତ ଅନ୍ହବାଏ||
ପୁନି କରୁନାନିଧି ଭରତୁ ହାରେ| ନିଜ କର ରାମ ଜଟା ନିରୁଆରେ||
ଅନ୍ହବାଏ ପ୍ରଭୁ ତୀନିଉ ଭାଈ| ଭଗତ ବଛଲ କୃପାଲ ରଘୁରାଈ||
ଭରତ ଭାଗ୍ଯ ପ୍ରଭୁ କୋମଲତାଈ| ସେଷ କୋଟି ସତ ସକହିଂ ନ ଗାଈ||
ପୁନି ନିଜ ଜଟା ରାମ ବିବରାଏ| ଗୁର ଅନୁସାସନ ମାଗି ନହାଏ||
କରି ମଜ୍ଜନ ପ୍ରଭୁ ଭୂଷନ ସାଜେ| ଅଂଗ ଅନଂଗ ଦେଖି ସତ ଲାଜେ||