चौपाई
mōra kahā suni karahu upāī. hōihi īsvara karihi sahāī..
satīṃ jō tajī daccha makha dēhā. janamī jāi himācala gēhā..
tēhiṃ tapu kīnha saṃbhu pati lāgī. siva samādhi baiṭhē sabu tyāgī..
jadapi ahai asamaṃjasa bhārī. tadapi bāta ēka sunahu hamārī..
paṭhavahu kāmu jāi siva pāhīṃ. karai chōbhu saṃkara mana māhīṃ..
taba hama jāi sivahi sira nāī. karavāuba bibāhu bariāī..
ēhi bidhi bhalēhi dēvahita hōī. mara ati nīka kahai sabu kōī..
astuti suranha kīnhi ati hētū. pragaṭēu biṣamabāna jhaṣakētū..

चौपाई
ਰੇ ਖਲ ਕਾ ਮਾਰਸਿ ਕਪਿ ਭਾਲੂ। ਮੋਹਿ ਬਿਲੋਕੁ ਤੋਰ ਮੈਂ ਕਾਲੂ।।
ਖੋਜਤ ਰਹੇਉਤੋਹਿ ਸੁਤਘਾਤੀ। ਆਜੁ ਨਿਪਾਤਿ ਜੁਡ਼ਾਵਉਛਾਤੀ।।
ਅਸ ਕਹਿ ਛਾਡ਼ੇਸਿ ਬਾਨ ਪ੍ਰਚਂਡਾ। ਲਛਿਮਨ ਕਿਏ ਸਕਲ ਸਤ ਖਂਡਾ।।
ਕੋਟਿਨ੍ਹ ਆਯੁਧ ਰਾਵਨ ਡਾਰੇ। ਤਿਲ ਪ੍ਰਵਾਨ ਕਰਿ ਕਾਟਿ ਨਿਵਾਰੇ।।
ਪੁਨਿ ਨਿਜ ਬਾਨਨ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹ ਪ੍ਰਹਾਰਾ। ਸ੍ਯਂਦਨੁ ਭਂਜਿ ਸਾਰਥੀ ਮਾਰਾ।।
ਸਤ ਸਤ ਸਰ ਮਾਰੇ ਦਸ ਭਾਲਾ। ਗਿਰਿ ਸਰਿਂਗਨ੍ਹ ਜਨੁ ਪ੍ਰਬਿਸਹਿਂ ਬ੍ਯਾਲਾ।।
ਪੁਨਿ ਸਤ ਸਰ ਮਾਰਾ ਉਰ ਮਾਹੀਂ। ਪਰੇਉ ਧਰਨਿ ਤਲ ਸੁਧਿ ਕਛੁ ਨਾਹੀਂ।।
ਉਠਾ ਪ੍ਰਬਲ ਪੁਨਿ ਮੁਰੁਛਾ ਜਾਗੀ। ਛਾਡ਼ਿਸਿ ਬ੍ਰਹ੍ਮ ਦੀਨ੍ਹਿ ਜੋ ਸਾੀ।।

चौपाई
ਮੋਰ ਕਹਾ ਸੁਨਿ ਕਰਹੁ ਉਪਾਈ। ਹੋਇਹਿ ਈਸ੍ਵਰ ਕਰਿਹਿ ਸਹਾਈ।।
ਸਤੀਂ ਜੋ ਤਜੀ ਦਚ੍ਛ ਮਖ ਦੇਹਾ। ਜਨਮੀ ਜਾਇ ਹਿਮਾਚਲ ਗੇਹਾ।।
ਤੇਹਿਂ ਤਪੁ ਕੀਨ੍ਹ ਸਂਭੁ ਪਤਿ ਲਾਗੀ। ਸਿਵ ਸਮਾਧਿ ਬੈਠੇ ਸਬੁ ਤ੍ਯਾਗੀ।।
ਜਦਪਿ ਅਹਇ ਅਸਮਂਜਸ ਭਾਰੀ। ਤਦਪਿ ਬਾਤ ਏਕ ਸੁਨਹੁ ਹਮਾਰੀ।।
ਪਠਵਹੁ ਕਾਮੁ ਜਾਇ ਸਿਵ ਪਾਹੀਂ। ਕਰੈ ਛੋਭੁ ਸਂਕਰ ਮਨ ਮਾਹੀਂ।।
ਤਬ ਹਮ ਜਾਇ ਸਿਵਹਿ ਸਿਰ ਨਾਈ। ਕਰਵਾਉਬ ਬਿਬਾਹੁ ਬਰਿਆਈ।।
ਏਹਿ ਬਿਧਿ ਭਲੇਹਿ ਦੇਵਹਿਤ ਹੋਈ। ਮਰ ਅਤਿ ਨੀਕ ਕਹਇ ਸਬੁ ਕੋਈ।।
ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਸੁਰਨ੍ਹ ਕੀਨ੍ਹਿ ਅਤਿ ਹੇਤੂ। ਪ੍ਰਗਟੇਉ ਬਿਸ਼ਮਬਾਨ ਝਸ਼ਕੇਤੂ।।

चौपाई
ରେ ଖଲ କା ମାରସି କପି ଭାଲୂ| ମୋହି ବିଲୋକୁ ତୋର ମୈଂ କାଲୂ||
ଖୋଜତ ରହେଉତୋହି ସୁତଘାତୀ| ଆଜୁ ନିପାତି ଜୁଡ଼ାବଉଛାତୀ||
ଅସ କହି ଛାଡ଼େସି ବାନ ପ୍ରଚଂଡା| ଲଛିମନ କିଏ ସକଲ ସତ ଖଂଡା||
କୋଟିନ୍ହ ଆଯୁଧ ରାବନ ଡାରେ| ତିଲ ପ୍ରବାନ କରି କାଟି ନିବାରେ||
ପୁନି ନିଜ ବାନନ୍ହ କୀନ୍ହ ପ୍ରହାରା| ସ୍ଯଂଦନୁ ଭଂଜି ସାରଥୀ ମାରା||
ସତ ସତ ସର ମାରେ ଦସ ଭାଲା| ଗିରି ସୃଂଗନ୍ହ ଜନୁ ପ୍ରବିସହିଂ ବ୍ଯାଲା||
ପୁନି ସତ ସର ମାରା ଉର ମାହୀଂ| ପରେଉ ଧରନି ତଲ ସୁଧି କଛୁ ନାହୀଂ||
ଉଠା ପ୍ରବଲ ପୁନି ମୁରୁଛା ଜାଗୀ| ଛାଡ଼ିସି ବ୍ରହ୍ମ ଦୀନ୍ହି ଜୋ ସାୀ||

चौपाई
ମୋର କହା ସୁନି କରହୁ ଉପାଈ| ହୋଇହି ଈସ୍ବର କରିହି ସହାଈ||
ସତୀଂ ଜୋ ତଜୀ ଦଚ୍ଛ ମଖ ଦେହା| ଜନମୀ ଜାଇ ହିମାଚଲ ଗେହା||
ତେହିଂ ତପୁ କୀନ୍ହ ସଂଭୁ ପତି ଲାଗୀ| ସିବ ସମାଧି ବୈଠେ ସବୁ ତ୍ଯାଗୀ||
ଜଦପି ଅହଇ ଅସମଂଜସ ଭାରୀ| ତଦପି ବାତ ଏକ ସୁନହୁ ହମାରୀ||
ପଠବହୁ କାମୁ ଜାଇ ସିବ ପାହୀଂ| କରୈ ଛୋଭୁ ସଂକର ମନ ମାହୀଂ||
ତବ ହମ ଜାଇ ସିବହି ସିର ନାଈ| କରବାଉବ ବିବାହୁ ବରିଆଈ||
ଏହି ବିଧି ଭଲେହି ଦେବହିତ ହୋଈ| ମର ଅତି ନୀକ କହଇ ସବୁ କୋଈ||
ଅସ୍ତୁତି ସୁରନ୍ହ କୀନ୍ହି ଅତି ହେତୂ| ପ୍ରଗଟେଉ ବିଷମବାନ ଝଷକେତୂ||