lankakaanda

7.6.108

चौपाई
ਅਬ ਸੋਇ ਜਤਨ ਕਰਹੁ ਤੁਮ੍ਹ ਤਾਤਾ। ਦੇਖੌਂ ਨਯਨ ਸ੍ਯਾਮ ਮਰਿਦੁ ਗਾਤਾ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਾਨ ਰਾਮ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਕੈ ਕੁਸਲ ਸੁਨਾਈ।।
ਸੁਨਿ ਸਂਦੇਸੁ ਭਾਨੁਕੁਲਭੂਸ਼ਨ। ਬੋਲਿ ਲਿਏ ਜੁਬਰਾਜ ਬਿਭੀਸ਼ਨ।।
ਮਾਰੁਤਸੁਤ ਕੇ ਸਂਗ ਸਿਧਾਵਹੁ। ਸਾਦਰ ਜਨਕਸੁਤਹਿ ਲੈ ਆਵਹੁ।।
ਤੁਰਤਹਿਂ ਸਕਲ ਗਏ ਜਹਸੀਤਾ। ਸੇਵਹਿਂ ਸਬ ਨਿਸਿਚਰੀਂ ਬਿਨੀਤਾ।।
ਬੇਗਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਿਨ੍ਹਹਿ ਸਿਖਾਯੋ। ਤਿਨ੍ਹ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਮਜ੍ਜਨ ਕਰਵਾਯੋ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਭੂਸ਼ਨ ਪਹਿਰਾਏ। ਸਿਬਿਕਾ ਰੁਚਿਰ ਸਾਜਿ ਪੁਨਿ ਲ੍ਯਾਏ।।
ਤਾ ਪਰ ਹਰਸ਼ਿ ਚਢ਼ੀ ਬੈਦੇਹੀ। ਸੁਮਿਰਿ ਰਾਮ ਸੁਖਧਾਮ ਸਨੇਹੀ।।
ਬੇਤਪਾਨਿ ਰਚ੍ਛਕ ਚਹੁਪਾਸਾ। ਚਲੇ ਸਕਲ ਮਨ ਪਰਮ ਹੁਲਾਸਾ।।

7.6.107

चौपाई
ਪੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬੋਲਿ ਲਿਯਉ ਹਨੁਮਾਨਾ। ਲਂਕਾ ਜਾਹੁ ਕਹੇਉ ਭਗਵਾਨਾ।।
ਸਮਾਚਾਰ ਜਾਨਕਿਹਿ ਸੁਨਾਵਹੁ। ਤਾਸੁ ਕੁਸਲ ਲੈ ਤੁਮ੍ਹ ਚਲਿ ਆਵਹੁ।।
ਤਬ ਹਨੁਮਂਤ ਨਗਰ ਮਹੁਆਏ। ਸੁਨਿ ਨਿਸਿਚਰੀ ਨਿਸਾਚਰ ਧਾਏ।।
ਬਹੁ ਪ੍ਰਕਾਰ ਤਿਨ੍ਹ ਪੂਜਾ ਕੀਨ੍ਹੀ। ਜਨਕਸੁਤਾ ਦੇਖਾਇ ਪੁਨਿ ਦੀਨ੍ਹੀ।।
ਦੂਰਹਿ ਤੇ ਪ੍ਰਨਾਮ ਕਪਿ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਰਘੁਪਤਿ ਦੂਤ ਜਾਨਕੀਂ ਚੀਨ੍ਹਾ।।
ਕਹਹੁ ਤਾਤ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਪਾਨਿਕੇਤਾ। ਕੁਸਲ ਅਨੁਜ ਕਪਿ ਸੇਨ ਸਮੇਤਾ।।
ਸਬ ਬਿਧਿ ਕੁਸਲ ਕੋਸਲਾਧੀਸਾ। ਮਾਤੁ ਸਮਰ ਜੀਤ੍ਯੋ ਦਸਸੀਸਾ।।
ਅਬਿਚਲ ਰਾਜੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪਾਯੋ। ਸੁਨਿ ਕਪਿ ਬਚਨ ਹਰਸ਼ ਉਰ ਛਾਯੋ।।

7.6.106

चौपाई
ਆਇ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪੁਨਿ ਸਿਰੁ ਨਾਯੋ। ਕਰਿਪਾਸਿਂਧੁ ਤਬ ਅਨੁਜ ਬੋਲਾਯੋ।।
ਤੁਮ੍ਹ ਕਪੀਸ ਅਂਗਦ ਨਲ ਨੀਲਾ। ਜਾਮਵਂਤ ਮਾਰੁਤਿ ਨਯਸੀਲਾ।।
ਸਬ ਮਿਲਿ ਜਾਹੁ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਸਾਥਾ। ਸਾਰੇਹੁ ਤਿਲਕ ਕਹੇਉ ਰਘੁਨਾਥਾ।।
ਪਿਤਾ ਬਚਨ ਮੈਂ ਨਗਰ ਨ ਆਵਉ ਆਪੁ ਸਰਿਸ ਕਪਿ ਅਨੁਜ ਪਠਾਵਉ।
ਤੁਰਤ ਚਲੇ ਕਪਿ ਸੁਨਿ ਪ੍ਰਭੁ ਬਚਨਾ। ਕੀਨ੍ਹੀ ਜਾਇ ਤਿਲਕ ਕੀ ਰਚਨਾ।।
ਸਾਦਰ ਸਿਂਹਾਸਨ ਬੈਠਾਰੀ। ਤਿਲਕ ਸਾਰਿ ਅਸ੍ਤੁਤਿ ਅਨੁਸਾਰੀ।।
ਜੋਰਿ ਪਾਨਿ ਸਬਹੀਂ ਸਿਰ ਨਾਏ। ਸਹਿਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਏ।।
ਤਬ ਰਘੁਬੀਰ ਬੋਲਿ ਕਪਿ ਲੀਨ੍ਹੇ। ਕਹਿ ਪ੍ਰਿਯ ਬਚਨ ਸੁਖੀ ਸਬ ਕੀਨ੍ਹੇ।।

7.6.105

चौपाई
ਮਂਦੋਦਰੀ ਬਚਨ ਸੁਨਿ ਕਾਨਾ। ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸਿਦ੍ਧ ਸਬਨ੍ਹਿ ਸੁਖ ਮਾਨਾ।।
ਅਜ ਮਹੇਸ ਨਾਰਦ ਸਨਕਾਦੀ। ਜੇ ਮੁਨਿਬਰ ਪਰਮਾਰਥਬਾਦੀ।।
ਭਰਿ ਲੋਚਨ ਰਘੁਪਤਿਹਿ ਨਿਹਾਰੀ। ਪ੍ਰੇਮ ਮਗਨ ਸਬ ਭਏ ਸੁਖਾਰੀ।।
ਰੁਦਨ ਕਰਤ ਦੇਖੀਂ ਸਬ ਨਾਰੀ। ਗਯਉ ਬਿਭੀਸ਼ਨੁ ਮਨ ਦੁਖ ਭਾਰੀ।।
ਬਂਧੁ ਦਸਾ ਬਿਲੋਕਿ ਦੁਖ ਕੀਨ੍ਹਾ। ਤਬ ਪ੍ਰਭੁ ਅਨੁਜਹਿ ਆਯਸੁ ਦੀਨ੍ਹਾ।।
ਲਛਿਮਨ ਤੇਹਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਯੋ। ਬਹੁਰਿ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਪ੍ਰਭੁ ਪਹਿਂ ਆਯੋ।।
ਕਰਿਪਾਦਰਿਸ਼੍ਟਿ ਪ੍ਰਭੁ ਤਾਹਿ ਬਿਲੋਕਾ। ਕਰਹੁ ਕ੍ਰਿਯਾ ਪਰਿਹਰਿ ਸਬ ਸੋਕਾ।।
ਕੀਨ੍ਹਿ ਕ੍ਰਿਯਾ ਪ੍ਰਭੁ ਆਯਸੁ ਮਾਨੀ। ਬਿਧਿਵਤ ਦੇਸ ਕਾਲ ਜਿਯਜਾਨੀ।।

7.6.104

चौपाई
ਪਤਿ ਸਿਰ ਦੇਖਤ ਮਂਦੋਦਰੀ। ਮੁਰੁਛਿਤ ਬਿਕਲ ਧਰਨਿ ਖਸਿ ਪਰੀ।।
ਜੁਬਤਿ ਬਰਿਂਦ ਰੋਵਤ ਉਠਿ ਧਾਈਂ। ਤੇਹਿ ਉਠਾਇ ਰਾਵਨ ਪਹਿਂ ਆਈ।।
ਪਤਿ ਗਤਿ ਦੇਖਿ ਤੇ ਕਰਹਿਂ ਪੁਕਾਰਾ। ਛੂਟੇ ਕਚ ਨਹਿਂ ਬਪੁਸ਼ ਸਾਰਾ।।
ਉਰ ਤਾਡ਼ਨਾ ਕਰਹਿਂ ਬਿਧਿ ਨਾਨਾ। ਰੋਵਤ ਕਰਹਿਂ ਪ੍ਰਤਾਪ ਬਖਾਨਾ।।
ਤਵ ਬਲ ਨਾਥ ਡੋਲ ਨਿਤ ਧਰਨੀ। ਤੇਜ ਹੀਨ ਪਾਵਕ ਸਸਿ ਤਰਨੀ।।
ਸੇਸ਼ ਕਮਠ ਸਹਿ ਸਕਹਿਂ ਨ ਭਾਰਾ। ਸੋ ਤਨੁ ਭੂਮਿ ਪਰੇਉ ਭਰਿ ਛਾਰਾ।।
ਬਰੁਨ ਕੁਬੇਰ ਸੁਰੇਸ ਸਮੀਰਾ। ਰਨ ਸਨ੍ਮੁਖ ਧਰਿ ਕਾਹੁਨ ਧੀਰਾ।।
ਭੁਜਬਲ ਜਿਤੇਹੁ ਕਾਲ ਜਮ ਸਾਈਂ। ਆਜੁ ਪਰੇਹੁ ਅਨਾਥ ਕੀ ਨਾਈਂ।।
ਜਗਤ ਬਿਦਿਤ ਤੁਮ੍ਹਾਰੀ ਪ੍ਰਭੁਤਾਈ। ਸੁਤ ਪਰਿਜਨ ਬਲ ਬਰਨਿ ਨ ਜਾਈ।।

7.6.103

चौपाई
ਸਾਯਕ ਏਕ ਨਾਭਿ ਸਰ ਸੋਸ਼ਾ। ਅਪਰ ਲਗੇ ਭੁਜ ਸਿਰ ਕਰਿ ਰੋਸ਼ਾ।।
ਲੈ ਸਿਰ ਬਾਹੁ ਚਲੇ ਨਾਰਾਚਾ। ਸਿਰ ਭੁਜ ਹੀਨ ਰੁਂਡ ਮਹਿ ਨਾਚਾ।।
ਧਰਨਿ ਧਸਇ ਧਰ ਧਾਵ ਪ੍ਰਚਂਡਾ। ਤਬ ਸਰ ਹਤਿ ਪ੍ਰਭੁ ਕਰਿਤ ਦੁਇ ਖਂਡਾ।।
ਗਰ੍ਜੇਉ ਮਰਤ ਘੋਰ ਰਵ ਭਾਰੀ। ਕਹਾਰਾਮੁ ਰਨ ਹਤੌਂ ਪਚਾਰੀ।।
ਡੋਲੀ ਭੂਮਿ ਗਿਰਤ ਦਸਕਂਧਰ। ਛੁਭਿਤ ਸਿਂਧੁ ਸਰਿ ਦਿਗ੍ਗਜ ਭੂਧਰ।।
ਧਰਨਿ ਪਰੇਉ ਦ੍ਵੌ ਖਂਡ ਬਢ਼ਾਈ। ਚਾਪਿ ਭਾਲੁ ਮਰ੍ਕਟ ਸਮੁਦਾਈ।।
ਮਂਦੋਦਰਿ ਆਗੇਂ ਭੁਜ ਸੀਸਾ। ਧਰਿ ਸਰ ਚਲੇ ਜਹਾਜਗਦੀਸਾ।।
ਪ੍ਰਬਿਸੇ ਸਬ ਨਿਸ਼ਂਗ ਮਹੁ ਜਾਈ। ਦੇਖਿ ਸੁਰਨ੍ਹ ਦੁਂਦੁਭੀਂ ਬਜਾਈ।।
ਤਾਸੁ ਤੇਜ ਸਮਾਨ ਪ੍ਰਭੁ ਆਨਨ। ਹਰਸ਼ੇ ਦੇਖਿ ਸਂਭੁ ਚਤੁਰਾਨਨ।।

7.6.102

चौपाई
ਕਾਟਤ ਬਢ਼ਹਿਂ ਸੀਸ ਸਮੁਦਾਈ। ਜਿਮਿ ਪ੍ਰਤਿ ਲਾਭ ਲੋਭ ਅਧਿਕਾਈ।।
ਮਰਇ ਨ ਰਿਪੁ ਸ਼੍ਰਮ ਭਯਉ ਬਿਸੇਸ਼ਾ। ਰਾਮ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਤਨ ਤਬ ਦੇਖਾ।।
ਉਮਾ ਕਾਲ ਮਰ ਜਾਕੀਂ ਈਛਾ। ਸੋ ਪ੍ਰਭੁ ਜਨ ਕਰ ਪ੍ਰੀਤਿ ਪਰੀਛਾ।।
ਸੁਨੁ ਸਰਬਗ੍ਯ ਚਰਾਚਰ ਨਾਯਕ। ਪ੍ਰਨਤਪਾਲ ਸੁਰ ਮੁਨਿ ਸੁਖਦਾਯਕ।।
ਨਾਭਿਕੁਂਡ ਪਿਯੂਸ਼ ਬਸ ਯਾਕੇਂ। ਨਾਥ ਜਿਅਤ ਰਾਵਨੁ ਬਲ ਤਾਕੇਂ।।
ਸੁਨਤ ਬਿਭੀਸ਼ਨ ਬਚਨ ਕਰਿਪਾਲਾ। ਹਰਸ਼ਿ ਗਹੇ ਕਰ ਬਾਨ ਕਰਾਲਾ।।
ਅਸੁਭ ਹੋਨ ਲਾਗੇ ਤਬ ਨਾਨਾ। ਰੋਵਹਿਂ ਖਰ ਸਰਿਕਾਲ ਬਹੁ ਸ੍ਵਾਨਾ।।
ਬੋਲਹਿ ਖਗ ਜਗ ਆਰਤਿ ਹੇਤੂ। ਪ੍ਰਗਟ ਭਏ ਨਭ ਜਹਤਹਕੇਤੂ।।
ਦਸ ਦਿਸਿ ਦਾਹ ਹੋਨ ਅਤਿ ਲਾਗਾ। ਭਯਉ ਪਰਬ ਬਿਨੁ ਰਬਿ ਉਪਰਾਗਾ।।

7.6.101

छंद
ਜਬ ਕੀਨ੍ਹ ਤੇਹਿਂ ਪਾਸ਼ਂਡ। ਭਏ ਪ੍ਰਗਟ ਜਂਤੁ ਪ੍ਰਚਂਡ।।
ਬੇਤਾਲ ਭੂਤ ਪਿਸਾਚ। ਕਰ ਧਰੇਂ ਧਨੁ ਨਾਰਾਚ।।1।।
ਜੋਗਿਨਿ ਗਹੇਂ ਕਰਬਾਲ। ਏਕ ਹਾਥ ਮਨੁਜ ਕਪਾਲ।।
ਕਰਿ ਸਦ੍ਯ ਸੋਨਿਤ ਪਾਨ। ਨਾਚਹਿਂ ਕਰਹਿਂ ਬਹੁ ਗਾਨ।।2।।
ਧਰੁ ਮਾਰੁ ਬੋਲਹਿਂ ਘੋਰ। ਰਹਿ ਪੂਰਿ ਧੁਨਿ ਚਹੁਓਰ।।
ਮੁਖ ਬਾਇ ਧਾਵਹਿਂ ਖਾਨ। ਤਬ ਲਗੇ ਕੀਸ ਪਰਾਨ।।3।।
ਜਹਜਾਹਿਂ ਮਰ੍ਕਟ ਭਾਗਿ। ਤਹਬਰਤ ਦੇਖਹਿਂ ਆਗਿ।।
ਭਏ ਬਿਕਲ ਬਾਨਰ ਭਾਲੁ। ਪੁਨਿ ਲਾਗ ਬਰਸ਼ੈ ਬਾਲੁ।।4।।
ਜਹਤਹਥਕਿਤ ਕਰਿ ਕੀਸ। ਗਰ੍ਜੇਉ ਬਹੁਰਿ ਦਸਸੀਸ।।
ਲਛਿਮਨ ਕਪੀਸ ਸਮੇਤ। ਭਏ ਸਕਲ ਬੀਰ ਅਚੇਤ।।5।।
ਹਾ ਰਾਮ ਹਾ ਰਘੁਨਾਥ। ਕਹਿ ਸੁਭਟ ਮੀਜਹਿਂ ਹਾਥ।।

7.6.100

चौपाई
ਅਸ ਕਹਿ ਬਹੁਤ ਭਾਿ ਸਮੁਝਾਈ। ਪੁਨਿ ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਨਿਜ ਭਵਨ ਸਿਧਾਈ।।
ਰਾਮ ਸੁਭਾਉ ਸੁਮਿਰਿ ਬੈਦੇਹੀ। ਉਪਜੀ ਬਿਰਹ ਬਿਥਾ ਅਤਿ ਤੇਹੀ।।
ਨਿਸਿਹਿ ਸਸਿਹਿ ਨਿਂਦਤਿ ਬਹੁ ਭਾੀ। ਜੁਗ ਸਮ ਭਈ ਸਿਰਾਤਿ ਨ ਰਾਤੀ।।
ਕਰਤਿ ਬਿਲਾਪ ਮਨਹਿਂ ਮਨ ਭਾਰੀ। ਰਾਮ ਬਿਰਹਜਾਨਕੀ ਦੁਖਾਰੀ।।
ਜਬ ਅਤਿ ਭਯਉ ਬਿਰਹ ਉਰ ਦਾਹੂ। ਫਰਕੇਉ ਬਾਮ ਨਯਨ ਅਰੁ ਬਾਹੂ।।
ਸਗੁਨ ਬਿਚਾਰਿ ਧਰੀ ਮਨ ਧੀਰਾ। ਅਬ ਮਿਲਿਹਹਿਂ ਕਰਿਪਾਲ ਰਘੁਬੀਰਾ।।
ਇਹਾਅਰ੍ਧਨਿਸਿ ਰਾਵਨੁ ਜਾਗਾ। ਨਿਜ ਸਾਰਥਿ ਸਨ ਖੀਝਨ ਲਾਗਾ।।
ਸਠ ਰਨਭੂਮਿ ਛਡ਼ਾਇਸਿ ਮੋਹੀ। ਧਿਗ ਧਿਗ ਅਧਮ ਮਂਦਮਤਿ ਤੋਹੀ।।
ਤੇਹਿਂ ਪਦ ਗਹਿ ਬਹੁ ਬਿਧਿ ਸਮੁਝਾਵਾ। ਭੌਰੁ ਭਏਰਥ ਚਢ਼ਿ ਪੁਨਿ ਧਾਵਾ।।

7.6.99

चौपाई
ਤੇਹੀ ਨਿਸਿ ਸੀਤਾ ਪਹਿਂ ਜਾਈ। ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਕਹਿ ਸਬ ਕਥਾ ਸੁਨਾਈ।।
ਸਿਰ ਭੁਜ ਬਾਢ਼ਿ ਸੁਨਤ ਰਿਪੁ ਕੇਰੀ। ਸੀਤਾ ਉਰ ਭਇ ਤ੍ਰਾਸ ਘਨੇਰੀ।।
ਮੁਖ ਮਲੀਨ ਉਪਜੀ ਮਨ ਚਿਂਤਾ। ਤ੍ਰਿਜਟਾ ਸਨ ਬੋਲੀ ਤਬ ਸੀਤਾ।।
ਹੋਇਹਿ ਕਹਾ ਕਹਸਿ ਕਿਨ ਮਾਤਾ। ਕੇਹਿ ਬਿਧਿ ਮਰਿਹਿ ਬਿਸ੍ਵ ਦੁਖਦਾਤਾ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਸਰ ਸਿਰ ਕਟੇਹੁਨ ਮਰਈ। ਬਿਧਿ ਬਿਪਰੀਤ ਚਰਿਤ ਸਬ ਕਰਈ।।
ਮੋਰ ਅਭਾਗ੍ਯ ਜਿਆਵਤ ਓਹੀ। ਜੇਹਿਂ ਹੌ ਹਰਿ ਪਦ ਕਮਲ ਬਿਛੋਹੀ।।
ਜੇਹਿਂ ਕਰਿਤ ਕਪਟ ਕਨਕ ਮਰਿਗ ਝੂਠਾ। ਅਜਹੁਸੋ ਦੈਵ ਮੋਹਿ ਪਰ ਰੂਠਾ।।
ਜੇਹਿਂ ਬਿਧਿ ਮੋਹਿ ਦੁਖ ਦੁਸਹ ਸਹਾਏ। ਲਛਿਮਨ ਕਹੁਕਟੁ ਬਚਨ ਕਹਾਏ।।
ਰਘੁਪਤਿ ਬਿਰਹ ਸਬਿਸ਼ ਸਰ ਭਾਰੀ। ਤਕਿ ਤਕਿ ਮਾਰ ਬਾਰ ਬਹੁ ਮਾਰੀ।।

Pages

Subscribe to RSS - lankakaanda